Displazija grlića materice: koji su faktori rizika i kako je liječiti

By Cristiano Antonino On Decembar 4, 2022

Displazija grlića materice je abnormalan i poremećen rast površinskih ćelija cerviksa. Termin 'plazija' znači rast

'Displazija' dakle znači poremećen rast ćelija

Da bismo bolje razumjeli značenje ovog pojma, korisno je prvo pregledati normalan grlić materice.

Kada se pod mikroskopom pogleda površinska ćelijska obloga, tj. epitel normalnog grlića materice, vide se slojevi ćelija.

Normalna distribucija je takva da se najdublji sloj sastoji od mladih, zaobljenih ćelija koje se u procesu sazrijevanja kreću prema površini i poprimaju progresivno ravniji oblik.

Površina se tako sastoji od ravnih ćelija.

Kod displazije nedostaje ovaj organizovani proces rasta

Kod blage displazije (CIN 1 – LSIL), poremećaj zahvaća samo ćelije najdubljeg sloja epitela, koje izgledaju abnormalno.

Kod umjerene displazije (CIN 2 – HSIL), abnormalne ćelije zahvataju do dvije trećine sluznice epitela grlića materice.

Kod teške displazije i/ili karcinoma in situ (CIN 3 -HSIL), cijela debljina epitela je poremećena, ali se abnormalne ćelije još nisu proširile ispod 'baze' epitela.

Displazija grlića materice se također naziva 'prekanceroznom lezijom' jer vremenski prethodi karcinomu vrata maternice

U invazivnom karcinomu, u stvari, ne samo da je poremećena cijela debljina epitela, već su abnormalne ćelije prodrle izvan 'podruma' epitela, šireći se u osnovno stromalno tkivo.

Sa ove lokacije, abnormalne ćelije mogu 'metastazirati' tj. migrirati u druge dijelove tijela, putem krvi i/ili limfnih kanala.

Invazivni rak se tretira potpuno drugačije od displazije.

Zašto dobijam cervikalnu displaziju?

Postoji niz faktora rizika za cervikalnu displaziju.

Oni uključuju seksualni promiskuitet, istoriju genitalnih infekcija virusima kao što su herpes i humani papiloma virus (HPV), pušenje i upotrebu lekova koji potiskuju imuni sistem (radioterapija, kortizon).

Žene koje razviju cervikalnu displaziju također mogu imati samo neke ili nijedan od ovih faktora rizika.

Trenutno je najčešći faktor rizika za cervikalnu displaziju genitalna infekcija humanim papiloma virusom (HPV), koji se obično (ali ne uvijek) prenosi seksualnim odnosom.

Neki tipovi HPV-a mogu uzrokovati kondilome, odnosno male kožne izrasline s izgledom nalik karfiolu koje se nalaze na koži vulve, perianalnog područja, površine vagine, cerviksa ili kod muškog partnera.

Drugi tipovi HPV-a, s druge strane, su sposobni da 'transformišu' ćelije grlića materice kako bi olakšali nastanak displazije.

Sve je više dokaza da je pušenje još jedan važan faktor rizika za cervikalnu displaziju

Žena koja puši, čak i povremeno, treba da prestane da puši ako ima cervikalnu displaziju.

Žene s displazijom koje nastavljaju da puše ne samo da imaju veću vjerovatnoću da će razviti rekurentnu displaziju grlića materice uprkos adekvatnom liječenju, već imaju i povećan rizik od razvoja displazije ili raka na drugim mjestima, uključujući vaginu, vulvu, pluća, želudac itd.

Kako se liječi cervikalna displazija?

Postoje brojni modaliteti liječenja cervikalne displazije.

Faktori koji utječu na izbor liječenja uključuju opseg i ozbiljnost displazije, dob žene, njenu želju za budućom trudnoćom i moguće prisustvo drugih ginekoloških problema.

Najčešće metode za liječenje cervikalne displazije su laser, LEEP i hirurška konizacija.

Cilj liječenja cervikalne displazije, bilo medicinskog ili kirurškog, je uklanjanje lezije i na taj način zaustaviti razvoj raka.

Bez obzira na sprovedeni tretman, međutim, postoji mogućnost da se displazija ponovi, odnosno da se ponovo pojavi.

Obično recidiv nije ozbiljan problem ako se rano otkrije i liječi; međutim, može se razviti u rak, kao i primarna lezija, ako se ne liječi.

Zbog toga je neophodno imati redovne kontrole (kolposkopiju) svaka 3 mjeseca tokom prve godine nakon liječenja, svakih 6 mjeseci sljedeće godine, a zatim jednom godišnje.

tretman

Laser. Laser s ugljičnom kiselinom koristi mali snop infracrvene svjetlosti da ispari (uništi pretvarajući se u paru) abnormalne ćelije.

Laserska zraka je nevidljiva ljudskom oku i fokusirana je sočivom kolposkopa na sićušnu tačku (0.1-2 milimetra).

To je vrlo precizna tehnika jer se područje i dubina djelovanja laserskog snopa mogu vrlo precizno kontrolirati.

Zapravo, više od 90% pacijenata se oporavlja samo jednim tretmanom.

Brojne studije su pokazale da ova metoda nema negativan utjecaj na plodnost ili mehanizme trudnoće.

To je jednostavna i bezbolna metoda, koja se izvodi u lokalnoj anesteziji.

Pacijenticama se obično daje lijek protiv bolova 30 minuta prije tretmana kako bi se spriječili menstrualni grčevi nakon tretmana.

Zdravstvena potrošnja u Italiji: rastući teret za domaćinstvo

April 11, 2024

Aviary Alert: Između evolucije virusa i ljudskih rizika

April 4, 2024

Dan u žutom protiv endometrioze

Mar 28, 2024

Nada i inovacije u borbi protiv raka gušterače

Mar 27, 2024

Povremeno se može pojaviti i krvarenje, koje je uznemirujuće, ali rijetko ozbiljno.

LEEP (procedura elektrohirurške ekscizije petlje).

LEEP znači procedura elektrohirurške ekscizije petlje.

Za uklanjanje displazije koristi se mala, električno nabijena petlja.

Ova tehnika je prednost jer se izvodi brzo i daje uzorak konusa ili cilindra koji se kasnije može analizirati u laboratoriju za patologiju.

Također je posebno koristan kod displazije koja se proteže na endocervikalni kanal.

Izvodi se pod lokalnom anestezijom.

Postoperativni simptomi uključuju menstrualne grčeve i općenito ograničeno krvarenje.

Konizacija (konusna biopsija). Konizacija je hirurški zahvat kojim se uklanja konusni dio cerviksa.

Izvodi se kao pacijent u dnevnoj bolnici i može se izvoditi pomoću lasera (laserski koning), skalpela (konzumiranje hladne oštrice) ili elektrode s makro iglom i može se kombinirati s D&C (dilatacija i kiretaža). ) za procjenu viših ćelija u materici.

Konus može imati dijagnostičke i/ili terapeutske svrhe: konus koji se izvodi u dijagnostičke svrhe može, u nekim slučajevima, istovremeno riješiti problem potpunim uklanjanjem lezije koja može biti prisutna na tkivu biopsije.

Konizacija se ponekad može odabrati kao tretman izbora za displaziju, posebno ako značajno zahvaća cervikalni kanal.