Hitne intervencije: 4 faze koje prethode smrti od utapanja

By Cristiano Antonino On Februar 28, 2023

Tragedije u dnevnim vijestima, utapanje desetina ljudskih bića među njima, vide spasioce na prvoj liniji fronta i posvećene spašavanju života. Razmislili smo da detaljno objasnimo neke medicinske aspekte onoga što se dešava, u nadi da će to biti informacija od neke koristi

RADIO SPASILACA U SVIJETU? POSJETITE RADIO STAVKU EMS NA EMERGENCY EXPO

Šta uzrokuje utapanje?

Utapanje u medicini odnosi se na oblik akutne asfiksije uzrokovane mehaničkim uzrokom izvan tijela, uzrokovanim činjenicom da plućni alveolarni prostor – koji je normalno zauzet plinom – progresivno zauzima tečnost (npr. slana voda u slučaju utapanje u moru ili klorirana voda u slučaju utapanja u bazenu).

Uzrok smrti u utapanju je hipoksemija koja dovodi do akutne hipoksije, što rezultira oštećenjem funkcije posebno mozga i miokarda uz gubitak svijesti, zatajenje desnog srca i zastoj srca.

Istovremeno se javlja hiperkapnija (povećana koncentracija ugljičnog dioksida u krvi) i metabolička acidoza.

Hipoksemija je pak uzrokovana ulaskom vode u pluća i/ili laringospazmom (zatvaranje epiglotisa, koji sprječava ulazak vode ali i zraka).

VAŽNOST OBUKE ZA SPAŠAVANJE: POSJETITE SQUICCIARINI SPAŠAVANJU I OTKRITE KAKO SE PRIPREMITI ZA VANREDNU SITUACIJU

Četiri faze koje predviđaju smrt utapanjem

Smrti od utapanja prethode četiri faze ili faze:

1) Faza ili faza iznenađenja: traje nekoliko sekundi i karakteriše se brzim udahom, što je moguće dublje, prije nego što pojedinac ode pod vodu.

Takođe se javlja:

tahipneja (povećana brzina disanja);
tahikardija;
arterijska hipotenzija ('nizak krvni pritisak');
cijanoza (plavkasta koža);
mioza (suženje prečnika zjenice oka).

2) Faza ili faza otpora: traje oko 2 minute i karakteriše je početna apneja, tokom koje osoba sprečava ulazak tečnosti u pluća izdisanjem i postaje uznemirena dok pokušava da ponovo ispliva, obično ispruživši ruke iznad glave u pravcu površine vode.

Tokom ove faze, progresivno se dešava sledeće:

apneja;
panika;
brzi pokreti u pokušaju ponovnog izrona;
hiperkapnija;
visok krvni pritisak;
visoko oslobađanje adrenalina u cirkulaciju;
tahikardija;
obnubilacija svijesti;
cerebralna hipoksija;
konvulzije;
smanjeni motorički refleksi;
senzorna promjena;
oslobađanje sfinktera (fekas i/ili urin mogu biti nehotično oslobođeni).

Kada subjektu ponestane vazduha u plućima disanjem, voda prodire duž disajnih puteva izazivajući apneju uzrokovanu zatvaranjem epiglotisa (laringospazam), reakciju koja je dizajnirana da zaštiti respiratorni sistem od vode, ali koja takođe sprečava prolaz vazduha.

Hipoksija i hiperkapnija naknadno stimuliraju nervne centre kako bi se ponovno pokrenulo disanje: to dovodi do naglog otvaranja glotisa s posljedičnim ulaskom znatne količine vode u pluća, opstrukcijom izmjene plinova, promjenom surfaktanta, alveolarnim kolapsom i razvojem atelektaza i šantova.

3) Faza ili faza apneje ili 'prividne smrti': traje oko 2 minute, u kojoj se pokušaji ponovnog izrona, uzalud, smanjuju dok subjekt ne ostane nepomičan.

Ovu fazu progresivno karakteriziraju: