Kardiotokografija (CTG): praćenje u trudnoći

By Cristiano Antonino On Jan 16, 2023

Kardiotokografija (CTG) je test za praćenje trudnoće koji se koristi za procjenu zdravlja nerođenog djeteta

Kardiotokografija: tokom trudnoće važno je stalno i često pratiti zdravstveno stanje bebe, kako bi se na vrijeme spriječili ili otkrili problemi

Kardiotokografski monitoring je neinvazivni test kojem se podvrgavaju trudnice i koji se po potrebi može obaviti od 27. sedmice, ali češće počinje od 37. sedmice ili u svakom slučaju prema posljednjim sedmicama gestacije.

Svrha ovog pregleda je procijeniti dobrobit fetusa i zabilježiti učestalost kontrakcija majke, a time i bebinih reakcija.

Takođe je korisno tokom porođaja procijeniti status porođaja, da li ga treba stimulirati ili je neophodan carski rez, iako ljekari moraju biti vrlo oprezni u pogledu rizika od lažno pozitivnih rezultata.

Šta je kardiotokografsko praćenje?

Kardiotokografski monitoring ili kardiotokografija je neinvazivni test koji se koristi za provjeru dobrobiti fetusa (praćenjem njegovog otkucaja srca), ali i za procjenu nivoa kontrakcija maternice u toku za buduću majku.

Instrument koji se koristi za ovu provjeru je kardiotokograf, kojim se snimaju otkucaji srca bebe.

Obično se ovaj test ponavlja jednom sedmično do početka porođaja, a svaka sesija traje najmanje pola sata, koliko je potrebno da se procijene varijacije u otkucajima srca nerođene bebe i da se uhvati bilo kakva sporadična kontrakcija.

Da bi shvatila da li je sve u redu, beba mora biti budna: ako zaspi i otkucaji srca su joj pravilniji nego u budnom stanju, sačekate nekoliko minuta i stimulišete je masažu, ili majci date zašećereno piće.

Kako se radi kardiotokografski monitoring?

Kardiotokografsko praćenje se vrši tako što buduća majka legne ili sjedne, a dvije sonde spojene na kardiotokograf joj se postavljaju na abdomen.

Jedna od ovih sondi je ultrazvuk i koristi se za otkrivanje otkucaja srca fetusa: ovaj instrument prevodi varijacije otkucaja srca u grafikon koji se štampa na papiru.

Druga sonda se, s druge strane, koristi za mjerenje intenziteta i učestalosti kontrakcija materice majke i primjenjuje se na dnu materice trakom: senzor registruje varijacije pritiska u trbušnom zidu majke uzrokovane kontrakcije, a i ovdje se podaci prevode u grafikon koji je štampala mašina.

Majka ne osjeća bol, test je neinvazivan, a rezultat je praktički trenutan i odštampan na papiru u realnom vremenu.

Šta se meri tokom kardiotokografije?

Tokom kardiotokografije, doktori dobijaju informacije o dobrobiti nerođenog deteta, koje se dobijaju ne toliko trenutnim merenjem otkucaja njegovog srca, već posmatranjem promena u otkucaju srca tokom vremena.

Ako beba ima uredan rad srca, onda vjerovatno nema komplikacija.

Suprotno tome, ako njegov broj otkucaja srca nije varijabilan (kratkoročna varijabilnost i unutar normalnog raspona), onda može postojati problem.

Kardiotokografsko praćenje također može puno reći iz reakcija otkucaja srca na kontrakcije maternice: ako pri kontrakcijama koje osjeća i majka, bebin otkucaj srca doživi naglo usporavanje, to može značiti da je nerođeno dijete pod stresom, što je normalno, ali samo ako se trude je pri kraju.

Ako je beba u ovom stanju od početka porođaja, potrebno je intervenirati ili barem istražiti razlog.

Parametri dobijeni kardiotokografijom

Iz kardiotokografskog praćenja, ginekolog i akušer procjenjuju pet parametara:

početna linija, tj. prosječna bazalna srčana frekvencija (HRF)
varijabilnost, odnosno razlika između maksimalne i minimalne frekvencije (10 – 15 otkucaja u minuti)
prisustvo ubrzanja, odnosno povećanje prosječnog otkucaja srca;
prisustvo usporavanja, odnosno oštrog smanjenja srednjeg broja otkucaja srca;
aktivni fetalni pokreti (MAF), odnosno prisustvo fetalnih pokreta koje percipira majka.

Ako je rezultat testa sumnjiv, postoje sumnjivi elementi ili parametri koji nisu u granicama normale, ginekolog može propisati daljnje pretrage i pretrage kao što su ultrazvuk ili dopler flowmetrija, koja omogućava ispravnu razmjenu kisika između posteljice i posteljice. fetus treba verificirati.

Lažno pozitivni rezultati otkriveni tokom testa

Kardiotokografija tokom porođaja je norma i zaista nema majke koja ne prođe ovu kontrolu prije porođaja; međutim, ima nisku specifičnost i to čini analizu i čitanje grafikona složenijim.

Zdravstvena potrošnja u Italiji: rastući teret za domaćinstvo

April 11, 2024

Aviary Alert: Između evolucije virusa i ljudskih rizika

April 4, 2024

Dan u žutom protiv endometrioze

Mar 28, 2024

Nada i inovacije u borbi protiv raka gušterače

Mar 27, 2024

Zapravo, u mnogim slučajevima, prisustvo abnormalnosti u tragovima praćenja generiše lažne pozitivne rezultate, tj. abnormalnosti koje u stvari ne odgovaraju fetalnom nevolja.

Zbog toga, u slučajevima sumnje, ginekolozi i babice treba da nastave sa daljim i različitim testovima kako bi ispitali stvarno zdravstveno stanje bebe.

Tumačenje kardiotokografskog praćenja je zapravo veoma složeno: lekari moraju uzeti u obzir ne samo podatke koje analiziraju u tom trenutku, već i istoriju bolesti buduće majke, dopunjujući je drugim instrumentalnim testovima, kao što su npr. kao akušerski ultrazvuk.

To im omogućava da imaju potpunu sliku o zdravstvenom stanju bebe i da izbjegnu invazivne intervencije kao što je carski rez kada to u stvarnosti nije potrebno.