Alzheimer je bolest koja se ne dijagnostikuje u veliki broj pacijenata. Prema podacima španskog društva za neurologiju (SEN), ljudi iz 600,000-a koji su pogođeni ovim neurodegenerativna bolest, između 30% i 40% nisu svesni da ih čak imaju.

Prvi simptomi se obično pojavljuju oko 5 godina pre nego što se puni bolest. Počinje kao gubitak memorije, posebno u vezi sa nedavnim događajima. Kako su u toku pripreme Svetski dan protiv Alchajmerovog u subotu 21^st Septembar, podsećamo da je rana dijagnoza u početnoj fazi osnovno sredstvo za poboljšanje kvaliteta života pacijenata i njihovih porodica.

Kako god, ova bolest nije lako dijagnostikovati. Alzheimerove bolesti se lako mogu mešati sa drugim vrstama demencije, naročito u ranim fazama. Alzheimerov je uzrokovan smrću neurona i prisustvom dve abnormalne moždane strukture: proliferacija senilnih plaka (depoziti beta-amiloidnog peptida) i formiranje struktura zvanih amiloidnih fibrila. Apsolutna potvrda da je osoba pogođena ovom bolešću može se dati samo nakon a biopsija, što nije kliničko rešenje. Stoga, specijalisti koriste druge kombinovane tehnike: klinički intervjui, biomedicinski snimci (TAC, MRI skeniranje mozga), elektroencefalogrami i analize beta-amiloidnog proteina u cefalorahidijskoj tečnosti.

Problem dostizanja a dijagnoza znači da se u ranijim fazama bolest prepoznaje samo u 5% slučajeva, dok se u kasnijim i razvijenijim fazama dijagnostikuje u 64% slučajeva.

Alzheimerov je jedan od glavnih uzroka invaliditet i zavisnost u zapadnom svijetu i njegovoj incidenci raste. Zbog progresivnog starenja stanovništva i povećanja očekivanog životnog vijeka pacijenta, izračunato je da u 2050-u može biti više od milion ljudi sa ovom bolestom samo u Španiji. Situaciju pogoršava činjenica da to donosi ogroman teret socijalne i zdravstvene strukture. Pacijentu pogođenom Alzheimerovim potrebama je u proseku potrebno 70 sati nedeljno. U 80% slučajeva, odgovornost za brigu o pacijentima pada na članove porodice.