Προνοσοκομειακή διαχείριση επιληπτικών κρίσεων σε παιδιατρικούς ασθενείς: κατευθυντήριες γραμμές με χρήση της μεθοδολογίας GRADE / PDF
Επιληπτικές κρίσεις σε παιδιατρικούς ασθενείς: πολλοί διασώστες θα έπρεπε να διαχειριστούν αυτό το είδος έκτακτης ανάγκης και να αντιμετωπίσουν τις ανησυχίες του παιδιού και των μελών της οικογένειας
Προτείνουμε μια ενδιαφέρουσα τεκμηριωμένη κατευθυντήρια γραμμή για τη διαχείριση των παιδιατρικών προνοσοκομειακών κρίσεων χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία GRADE
Ο στόχος αυτής της κατευθυντήριας γραμμής είναι να προτείνει πρακτικές που βασίζονται σε στοιχεία για την έγκαιρη προνοσοκομειακή παιδιατρική παύση των κρίσεων, αποφεύγοντας παράλληλα την αναπνευστική καταστολή και την επανεμφάνιση των κρίσεων.
Επιλέχθηκε μια πολυεπιστημονική ομάδα με βάση την εμπειρία στην παιδιατρική επείγουσα ιατρική, την προνοσοκομειακή ιατρική ή/και την ανάπτυξη κατευθυντήριων γραμμών βάσει στοιχείων.
Η ομάδα ακολούθησε το Εθνικό Προνοσοκομειακό Μοντέλο EBG χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία GRADE για να διατυπώσει ερωτήσεις, να ανακτήσει στοιχεία, να αξιολογήσει τα στοιχεία και να διατυπώσει συστάσεις.
Τα μέλη της επιτροπής έψαξαν αρχικά τη βιβλιογραφία το 2009 και ενημέρωσαν τις αναζητήσεις τους το 2012.
Το πάνελ ολοκλήρωσε ένα προσχέδιο ενός αλγορίθμου περίθαλψης ασθενών το 2012 που παρουσιάστηκε σε οργανισμούς ενδιαφερόμενων μερών για τη συλλογή σχολίων για τις απαραίτητες αναθεωρήσεις.
Οι παιδιατρικές κρίσεις είναι μια κατάσταση υψηλής συχνότητας στο προνοσοκομειακό περιβάλλον και η πιθανή νοσηρότητα και θνησιμότητα των κακώς διαχειριζόμενων κρίσεων και των συνεπειών τους μπορεί να είναι σημαντική εάν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα.1
Η αντιμετώπιση της παιδιατρικής προνοσοκομειακής κρίσης χαρακτηρίζεται από διακύμανση στη φροντίδα που σχετίζεται με τη σπάνια έκθεση των παρόχων σε παιδιά, τη δυσκολία διατήρησης των δεξιοτήτων και την περιορισμένη γνώση της παιδιατρικής.2–8
Οι πάροχοι προνοσοκομείων μπορεί να έχουν μεγαλύτερη δυσκολία στην ταχεία απόκτηση ενδοφλέβιας (IV) πρόσβασης στα παιδιά σε σχέση με τους ενήλικες,9,10 και το άγχος της διαχείρισης των παιδιών σε κρίσιμη κατάσταση αποτελεί πρόσθετη πρόκληση.11,12
Ενώ είναι διαθέσιμες μελέτες υψηλής ποιότητας για την καθοδήγηση της διαχείρισης ενηλίκων ασθενών με επιληπτικές κρίσεις στο προνοσοκομειακό περιβάλλον,12,13 απαιτείται περισσότερη έρευνα για να καθοδηγηθεί η πρακτική της αντιμετώπισης των παιδιατρικών επιληπτικών κρίσεων στο προνοσοκομειακό περιβάλλον.14
Το Ινστιτούτο Ιατρικής (IOM) και η Ερευνητική Ατζέντα των Εθνικών Ιατρικών Υπηρεσιών Έκτακτης Ανάγκης (EMS) τονίζουν τη σημασία των κατευθυντήριων γραμμών που βασίζονται σε τεκμήρια (EBG) για την παροχή συστηματικών βοηθημάτων για τη λήψη περίπλοκων ιατρικών αποφάσεων σε όλο το φάσμα της υγειονομικής περίθαλψης, με δυνατότητα ενίσχυσης ποιότητα και αποτελέσματα υγειονομικής περίθαλψης.15a,b,c,d,16,17
Ωστόσο, μια ανασκόπηση δέκα δειγμάτων πρωτοκόλλων σε όλη την επικράτεια για τη διαχείριση των κρίσεων από την ομάδα ερευνητών βρήκε ουσιαστική συνολική διακύμανση στην πράξη, όσον αφορά τόσο την επιλογή φαρμάκων όσο και τον τρόπο χορήγησης.
Δεδομένης της υψηλής συχνότητας εμφάνισης, της πιθανής νοσηρότητας και της ευρείας ποικιλίας πρακτικής που σχετίζεται με παιδιατρικές προνοσοκομειακές κρίσεις, υπάρχει ανάγκη για μια βασισμένη σε στοιχεία κατευθυντήρια γραμμή για την ενημέρωση της διαχείρισης
Χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία GRADE (Grades of Recommendation, Assessment, Development, and Evaluation), η Εθνική Διοίκηση Ασφάλειας Οδικής Κυκλοφορίας (NHTSA) και το Πρόγραμμα Emergency Medical Services for Children (EMSC) στο Health Resources Services Administration (HRSA) δοκίμασαν το Εθνικό Προνοσοκομειακό Μοντέλο EBG για την ανάπτυξη μιας κατευθυντήριας γραμμής παιδιατρικών επιληπτικών κρίσεων.16–19
Οδηγίες για τη διαχείριση παιδιατρικών ασθενών με επιληπτικές κρίσεις: συμπεράσματα μελέτης
Χρησιμοποιώντας τη μεθοδολογία GRADE, έχουμε αναπτύξει μια κατευθυντήρια γραμμή παιδιατρικών κρίσεων που δίνει έμφαση στο ρόλο της γλυκομετρίας του τριχοειδούς αίματος και της χρήσης παρειακών, ενδορινικών ή ενδορρινικών βενζοδιαζεπινών μέσω ενδοφλέβιας ή ορθικής οδού.
Απαιτείται μελλοντική έρευνα για τη σύγκριση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας αυτών των οδών φαρμακευτικής αγωγής.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο για τις κρίσεις σε παιδιατρικούς ασθενείς:
Μια τεκμηριωμένη κατευθυντήρια γραμμή για τη διαχείριση παιδιατρικών επιληπτικών κρίσεων με χρήση της μεθοδολογίας GRADEΔιαβάστε επίσης:
πηγή:
Κέντρο Καινοτομίας και Βελτίωσης Επειγόντων Ιατρικών Υπηρεσιών για Παιδιά
αναφορές:
- Αν και JW. Θεραπεία του status epilepticus σε παιδιά. Παιδιατρος Ανν. 2004· 33 (6):376-83. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Gausche-Hill M. Παιδιατρική συνεχής εκπαίδευση για παρόχους εκτός νοσοκομείου: είναι καιρός να επιβληθεί η αναθεώρηση των παιδιατρικών γνώσεων και δεξιοτήτων? Ann Emerg Med. 2000· 36 (1):72-74. [Μελετητής Google]
- Γκλέιζερ PW, Linzer J, χιτώνας MG, Henderson DP, Μπάλα J. Έρευνα εθνικά εγγεγραμμένων παρόχων ιατρικών υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης: παιδιατρική εκπαίδευση. Ann Emerg Med. 2000· 36 (1):33-38. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Gausche-Hill M, Henderson DP, Μπράουνσταϊν D, Foltin GL. Η εκπαίδευση του εξωνοσοκομειακού ιατρικού προσωπικού επειγόντων περιστατικών στην παιδιατρική: έκθεση εθνικής ομάδας εργασίας. Prehosp Emerg Care. 1998· 2 (1):56-61. [Μελετητής Google]
- Su E, Άνθρωπος NC, McCall M, Hedges JR. Χρήση δεξιοτήτων ανάνηψης από παραϊατρικούς που φροντίζουν βαριά τραυματισμένα παιδιά στο Όρεγκον. Prehosp Emerg Care. 1997· 1 (3):123-127. [Taylor & Francis Online], [Μελετητής Google]
- Su E, Schmidt TA, Άνθρωπος NC, Zechnich AD. Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή για την αξιολόγηση της φθοράς της αποκτηθείσας γνώσης μεταξύ των παραϊατρικών που ολοκληρώνουν ένα μάθημα παιδιατρικής ανάνηψης. Acad Emerg Med. 2000· 7 (7):779-786. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Σφυριά RL, Byrwa MJ, Fales WD, Υγιής RA. Αξιολόγηση βάσει προσομοίωσης παραϊατρικό δεξιότητες παιδιατρικής ανάνηψης. Prehosp Emerg Care. 2009· 13 (3):345-356. [Taylor & Francis Online], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Σαχής MN, Cushman JT, Davis CO, Μπαζαριανός JJ, Auinger P, Friedman B. Η επιδημιολογία της χρήσης ιατρικών υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης από παιδιά: ανάλυση της έρευνας περιπατητικής ιατρικής περίθαλψης σε εθνικό νοσοκομείο. Prehosp Emerg Care. 2008· 12 (3):269-76. [Taylor & Francis Online], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Σαμπάλης JS, Λαβόι A, Williams JI, Mulder DS, Καλίνα M. Επίδραση της επιτόπιας φροντίδας, του προνοσοκομειακού χρόνου και του επιπέδου ενδονοσοκομειακής περίθαλψης στην επιβίωση σε σοβαρά τραυματισμένους ασθενείς. J Τραύμα. 1993· 34 (2):252-61. [Crossref], [PubMed], [Μελετητής Google]
- Lillis KA, Τζάφε DM. Προνοσοκομειακή ενδοφλέβια πρόσβαση σε παιδιά. Ann Emerg Med. 1992· 21 (12):1430-4. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Σφυριά R, Byrwa M, Fales W. Βασικές αιτίες σφαλμάτων σε μια προσομοίωση προνοσοκομειακής παιδιατρικής έκτακτης ανάγκης. Acad Emerg Med. 2012· 19 (1):37-47. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Άλλντρετζ BK, Κίτρινος AM, Ισαάκ SM, Corry MD, Allen F, Ούλριχ S, Γκότβαλντ MD, O”Neil N, Neuhaus JM, Segal MR, Lowenstein DH. Σύγκριση λοραζεπάμης, διαζεπάμης και εικονικού φαρμάκου για τη θεραπεία της επιληπτικής κατάστασης εκτός νοσοκομείου. N Engl J Med. 2001· 345 (9):631-7. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Σίλμπεργλιτ R, Ντουρκάλσκι V, Lowenstein D, Conwit R, Παντσιόλι A, Palesch Y, Μπαρσάν W; Ερευνητές NETT. Ενδομυϊκή έναντι ενδοφλέβιας θεραπείας για προνοσοκομειακή κατάσταση επιληψίας. N Engl J Med. 2012· 366 (7):591-600. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Foltin GL, Dayan P, χιτώνας M, Marr M, Λεωνάρδος J, Καστανό K, Hoyle J, Lerner EB; Προνοσοκομειακή Ομάδα Εργασίας Δικτύου Εφαρμοσμένης Έρευνας Παιδιατρικής Επείγουσας Φροντίδας. Προτεραιότητες για την παιδιατρική προνοσοκομειακή έρευνα. Prehosp Emerg Care. 2010;26(10)773-7. [Μελετητής Google]
- Ινστιτούτο Ιατρικής (ΗΠΑ) Επιτροπή για τα πρότυπα για την ανάπτυξη αξιόπιστων κατευθυντήριων γραμμών κλινικής πρακτικής. Οδηγίες κλινικής πρακτικής που μπορούμε να εμπιστευόμαστε. Washington, DC: Τύπος των Εθνικών Ακαδημιών; 2011. [Μελετητής Google]
- Εθνική Διοίκηση Ασφάλειας Οδικής Κυκλοφορίας. Εθνικό Πρόγραμμα Έρευνας EMS. Υπουργείο Μεταφορών των ΗΠΑ, Washington, DC, 2001. Διατίθεται στο www.ems.gov/pdf/EMS ResearchAgenda.pdf. Πρόσβαση στο Φεβρουάριο 4, 2013. [Μελετητής Google]
- Ινστιτούτο Ιατρικής (ΗΠΑ) Επιτροπή για το Μέλλον της Επείγουσας Φροντίδας στο Σύστημα Υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών. Επείγουσες Ιατρικές Υπηρεσίες: Στο σταυροδρόμι. Washington, DC: Τύπος των Εθνικών Ακαδημιών; 2006. [Μελετητής Google]
- Μακρύς ES, Σπάιτ DW, Oliver ZJ, Gotschall CS, Ορκιστείτε RA, Dawson DE, Κυνήγι RC. Ένα εθνικό μοντέλο για την ανάπτυξη, την εφαρμογή και την αξιολόγηση τεκμηριωμένων κατευθυντήριων γραμμών για την προνοσοκομειακή περίθαλψη. Acad Emerg Med. Φεβρουάριος 2012; 19(2): 201-9. [Μελετητής Google]
- Μπρόζεκ JL, Ακλ EA, Αλόνσο-Κοέλλο P, Μακρύς D, Jaeschke R, Williams JW, Φίλιπς B, Lelgemann M, Lethaby A, Μπουκέτο J, Guyatt GH, Schunemann HJ; Ομάδα Εργασίας GRADE. Ποιότητα βαθμολόγησης των αποδεικτικών στοιχείων και ισχύς των συστάσεων στις κατευθυντήριες οδηγίες κλινικής πρακτικής, μέρος 1 από 3: επισκόπηση της προσέγγισης GRADE και βαθμολόγηση της ποιότητας των αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με τις παρεμβάσεις. Αλλεργία. 2009· 64 (5):669-77. [Μελετητής Google]
- Μπρόζεκ JL, Ακλ EA, Jaeschke R, Μακρύς DM, Bossuyt P, Γλαζίου P, Χέλφαντ M, Ueffing E, Αλόνσο-Κοέλλο P, Meerpohl J, Φίλιπς B, Ο Horvath AR, Μπουκέτο J, Guyatt GH, Schunemann HJ; Ομάδα Εργασίας GRADE. Βαθμολόγηση της ποιότητας των αποδεικτικών στοιχείων και η ισχύς των συστάσεων στις κατευθυντήριες οδηγίες κλινικής πρακτικής, μέρος 2 από 3: η προσέγγιση GRADE για τη βαθμολόγηση της ποιότητας των αποδεικτικών στοιχείων σχετικά με τις διαγνωστικές δοκιμές και τις στρατηγικές. Αλλεργία. 2009· 64 (8):1109-16. [Μελετητής Google]
- Guyatt GH, Oxman AD, Kunz R, Jaeschke R, Χέλφαντ M, Liberati A, Vist GE, Schunemann HJ; Ομάδα Εργασίας GRADE. Ενσωμάτωση εκτιμήσεων σχετικά με τη χρήση πόρων στις συστάσεις βαθμολόγησης. BMJ. 2008· 336 (7654):1170-3. [Μελετητής Google]
- Schünemann HJ, Oxman AD, Μπρόζεκ J, Γλαζίου P, Jaeschke R, Vist GE, Williams JW, Kunz R, Craig J, Μοντόρι VM, Bossuyt P, Guyatt GH; Ομάδα Εργασίας GRADE. Ποιότητα βαθμολόγησης των αποδεικτικών στοιχείων και ισχύς συστάσεων για διαγνωστικές δοκιμές και στρατηγικές. BMJ. 2008; 336(7653):1106-10. [Μελετητής Google]
- Ομάδα Εργασίας Βαθμών Σύστασης, Αξιολόγησης, Ανάπτυξης και Αξιολόγησης (GRADE). Ποιότητα βαθμολόγησης των αποδεικτικών στοιχείων και ισχύς των συστάσεων. BMJ. 2004· 328:1490-4. [Μελετητής Google]
- Jaeschke R, Guyatt GH, Dellinger P, Schunemann H, Είσπραξη MM, Kunz R, Norris S, Μπιον J; Ομάδα Εργασίας GRADE. Χρήση του πλέγματος GRADE για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές κλινικής πρακτικής όταν η συναίνεση είναι αδιευκρίνιστη. BMJ. 2008· 337:327-30. [Crossref], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Καστανό KM, Μακιάς CG, Dayan PS, Σαχής MI, Weik TS, Κατασκευαστής JL, Μακρύς ES. Η ανάπτυξη τεκμηριωμένων προνοσοκομειακών κατευθυντήριων γραμμών με χρήση μεθοδολογίας GRADE-based. Prehosp Emerg Care. 2014. σε έντυπη μορφή. [Μελετητής Google]
- Βίλκε GM, Καστίγιο EM, ακτίνα LU, Murrin PA, Chan TC. Αξιολόγηση παιδιατρικής παρακολούθησης γλυκόζης και υπογλυκαιμικής θεραπείας στο πεδίο. Pediatr Emerg Care. 2005· 21 (1):1-5. [Μελετητής Google]
- Φόβος DL, Chan L, Lutz N, Verdile VP. Σύγκριση τριχοειδών και φλεβικών μετρήσεων γλυκόζης σε υγιείς εθελοντές. Prehosp Emerg Care. 2001· 5 (3):275-7. [Taylor & Francis Online], [Μελετητής Google]
- Desachy A, Vuagnat AC, Γκαζάλι AD, Baudin OT, Longuet OH, Calvat SN, Γκισό V. Ακρίβεια της γλυκομετρίας δίπλα στο κρεβάτι σε βαρέως πάσχοντες ασθενείς: επίδραση των κλινικών χαρακτηριστικών και του δείκτη αιμάτωσης. Mayo Clin Proc. 2008· 83 (4):400-5. [Μελετητής Google]
- Holstein A, Kuhne D, Έλσινγκ HG, Thiessen E, Plaschke A, Widjaja A, Πουλί MY, Έγκμπερτς EH. Πρακτικότητα και ακρίβεια του προνοσοκομειακού γρήγορου φλεβικού προσδιορισμού της γλυκόζης αίματος. Am J Emerg Med. 2000· 18 (6):690-4. [Μελετητής Google]
- Κουλκάρνι A, Σαξένα M, Τιμή G, O”Leary MJ, Jacques T, Myburgh JA. Ανάλυση μετρήσεων γλυκόζης αίματος με χρήση δειγμάτων τριχοειδούς και αρτηριακού αίματος σε ασθενείς εντατικής θεραπείας. Intensive Care Med. 2005· 31 (1):142-5. [Μελετητής Google]
- Kumar G, Sng BL, Kumar S. Συσχέτιση τριχοειδούς και φλεβικής γλυκομετρίας με εργαστηριακό προσδιορισμό. Prehosp Emerg Care. 2004· 8 (4):378-83. [Taylor & Francis Online], [Μελετητής Google]
- Jones JL, ακτίνα VG, Γκουφ JE, Φρουρά HG, Whitley TW. Προσδιορισμός της προνοσοκομειακής γλυκόζης αίματος: μια προοπτική, ελεγχόμενη μελέτη. J Emerg Med. 1992· 10 (6):679-82. [Μελετητής Google]
- Holstein A, Plaschke A, Πουλί MY, Έγκμπερτς EH. Προνοσοκομειακή διαχείριση επειγόντων περιστατικών διαβήτη – μελέτη παρέμβασης με βάση τον πληθυσμό. Acta Anaesthesiol Scand. 2003· 47 (5):610-5. [Μελετητής Google]
- Roberts K, Σιδεράς A. Έκβαση διαβητικών ασθενών που υποβλήθηκαν σε θεραπεία στην προνοσοκομειακή αρένα μετά από ένα υπογλυκαιμικό επεισόδιο και μια εξερεύνηση των πρωτοκόλλων θεραπείας και απελευθέρωσης: ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. Emerg J Med. 2003· 20 (3):274-6. [Μελετητής Google]
- Σπόρερ KA, Johnson NJ. Λεπτομερής ανάλυση των προνοσοκομειακών παρεμβάσεων σε καθοριστικούς παράγοντες του συστήματος αποστολής ιατρικής προτεραιότητας. West J Emerg Med. 2011· 12 (1):19-29. [Μελετητής Google]
- Κάιν E, Ackroyd-Stolarz S, Αλεξιάδης P, Murray D. Προνοσοκομειακή υπογλυκαιμία: η ασφάλεια της μη μεταφοράς ασθενών που λαμβάνουν θεραπεία. Prehosp Emerg Care. 2003;7(4)458-65. [Taylor & Francis Online], [Μελετητής Google]
- Richard J, Οσμόντ MH, Νέσμπιτ L, Στιλ IG. Διαχείριση και αποτελέσματα παιδιατρικών ασθενών που μεταφέρονται από ιατρικές υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης σε καναδικό προνοσοκομειακό σύστημα. Can J Emerg Med. 2006· 8 (1):6-12. [Crossref], [Μελετητής Google]
- Deasy C, Ryan D, O”Donnell C, Κούσακ S. Ο αντίκτυπος μιας μονάδας προνοσοκομειακής ιατρικής ανταπόκρισης στη φροντίδα ασθενών και στις παρουσίες στα επείγοντα. Ir Med J. 2008· 101 (2):1-2. [Μελετητής Google]
- Babl FE, Vinci RJ, Bauchner H, Στερωτός L. Παιδιατρική προνοσοκομειακή προηγμένη φροντίδα υποστήριξης της ζωής σε αστικό περιβάλλον. Pediatr Emerg Care. 2001· 17 (1):5-9. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Schwartz D, Amir L, Dichter R, Φίγκενμπεργκ Z. Η χρήση τροφοδοτούμενης συσκευής για ενδοοστική χορήγηση φαρμάκων και υγρών σε εθνικό EMS: εμπειρία 4 ετών. J Τραύμα. 2008· 64 (3):650-5. [Μελετητής Google]
- Λίμπερμαν M, Mulder D, Σαμπάλης J. Προχωρημένο ή βασική υποστήριξη ζωής για το τραύμα: μετα-ανάλυση και κριτική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας. J Τραύμα. 2000· 49 (4):584-99. [Μελετητής Google]
- Χάρθολτ KA, van Lieshout EM, Thies WC, Λουρί P, Schipper IB. Ενδοοστικές συσκευές: μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή που συγκρίνει τρεις ενδοοστικές συσκευές. Pediatr Emerg Care. 2010· 14 (1):6-13. [Taylor & Francis Online], [Μελετητής Google]
- Gerritse BM, Σέφερ GJ, Δραΐσμα JM. Προνοσοκομειακή ενδοοστική πρόσβαση με το πιστόλι οστικής ένεσης από ιατρική ομάδα έκτακτης ανάγκης που μεταφέρεται με ελικόπτερο. J Τραύμα. 2009· 66 (6):1739-41. [Μελετητής Google]
- Gerritse BM, Σάλκβαϊκ A, Πέλζερ BJ, Δραΐσμα JM. Οι προηγμένες διαδικασίες ιατρικής υποστήριξης της ζωής στη ζωτικότητα έθεσαν σε κίνδυνο τα παιδιά από ιατρική υπηρεσία έκτακτης ανάγκης ελικοπτέρου. BMC Emerg Med. 2010· 10:6. [Μελετητής Google]
- Ζαράτε L, Μαντλέκο B, Ο Γουίλσοου R, Ράβερτ P. Οι περιφερειακοί ενδοφλέβιοι καθετήρες ξεκίνησαν σε προνοσοκομειακά και επείγοντα τμήματα. J Trauma Nurs. 2008· 15 (2):47-52. [Μελετητής Google]
- Frascone RJ, Jensen J, Wewerka SS, Σάλτμαν JG. Χρήση της παιδιατρικής βελόνας EZ-IO από παρόχους ιατρικών υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης. Pediatr Emerg Care. 2009· 25 (5): 329-32. [Μελετητής Google]
- από την Καέν A. Φλεβική πρόσβαση στο βαρέως πάσχον παιδί. Pediatr Emerg Care. 2007· 23 (6):422-7. [Μελετητής Google]
- Tobias JD, Ross AK. Ενδοοστικές εγχύσεις: ανασκόπηση για τον αναισθησιολόγο με έμφαση στην παιδιατρική χρήση. Anesth Analg. 2010· 110 (2):391-401. [Μελετητής Google]
- Νίκολ J, Hughes S, Dixon S, Τορναδόρος J, Yates D. Το κόστος και τα οφέλη της παραϊατρικής δεξιότητας στην προνοσοκομειακή φροντίδα τραυμάτων. Αξιολόγηση Τεχνολογίας Υγείας. 1998· 2 (17):1-72. [Μελετητής Google]
- Ντε Λορέντζο RA, Abbott CA. Επίδραση ενός εστιασμένου και κατευθυνόμενου προγράμματος συνεχούς εκπαίδευσης στη συντήρηση προνοσοκομειακών δεξιοτήτων σε βασικούς τομείς ανάνηψης. J Emerg Med. 2007· 33 (3): 293-7. [Μελετητής Google]
- Lamhaut L, Dagron C. Σύγκριση ενδοφλέβιας και ενδοοστικής πρόσβασης από προνοσοκομειακό ιατρικό προσωπικό έκτακτης ανάγκης με και χωρίς CBRN προστατευτικό εξοπλισμός. Αναζωογόνηση. 2010· 81 (1):65-8. [Μελετητής Google]
- Arya R, Γκουλάτι S, Κάμπρα M, Sahu JK, Κάλρα V. Ενδορινική έναντι ενδοφλέβιας λοραζεπάμης για τον έλεγχο των οξέων κρίσεων σε παιδιά: μια τυχαιοποιημένη ανοιχτή μελέτη. Επιληψία. 52(4):788-93. [Μελετητής Google]
- Muchohi SN, Kokwaro GO, Ογκούτου BR, Edwards G, Πτέρυγα SA, νεύτο CR. Φαρμακοκινητική και κλινική αποτελεσματικότητα της μιδαζολάμης σε παιδιά με σοβαρή ελονοσία και σπασμούς. Br J Clin Pharmacol. 2008· 66 (4):529-38. [Μελετητής Google]
- Muchohi SN, Ομπιέρο K, νεύτο CR, Ογκούτου BR, Edwards G, Kokwaro GO. Φαρμακοκινητική και κλινική αποτελεσματικότητα της λοραζεπάμης σε παιδιά με σοβαρή ελονοσία και σπασμούς. Br J Clin Pharmacol. 65(1):12-21. [Μελετητής Google]
- Μαχμουδιάν T, Zadeh MM. Σύγκριση ενδορινικής μιδαζολάμης με ενδοφλέβια διαζεπάμη για τη θεραπεία οξέων κρίσεων σε παιδιά. Επιληψία Συμπεριφορά. 2004· 5 (2):253-5. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Ταλούκνταρ B, Chakrabarty B. Αποτελεσματικότητα της στοματικής μιδαζολάμης σε σύγκριση με την ενδοφλέβια διαζεπάμη στον έλεγχο των σπασμών σε παιδιά: μια τυχαιοποιημένη δοκιμή ελέγχου. Brain Dev. 2009· 31 (10):744-9. [Μελετητής Google]
- Βίλκε GM, Σαρίεφ GQ, Marine A, Γκέρχαρτ AE, Chan TC. Μιδαζολάμη για τη θεραπεία εξωνοσοκομειακών παιδιατρικών κρίσεων. Prehosp Emerg Care. 2002· 6 (2):215-7. [Taylor & Francis Online], [Μελετητής Google]
- Lahat E, Η Goldman M, Barr J, Μπίστριτζερ T, Μπέρκοβιτς M. Σύγκριση ενδορινικής μιδαζολάμης με ενδοφλέβια διαζεπάμη για τη θεραπεία εμπύρετων κρίσεων σε παιδιά: προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη. Br Med J. 2000· 321 (7253):83-6. [Μελετητής Google]
- Σαχής I, Ντεσμούχ CT. Ενδομυϊκή μιδαζολάμη έναντι ενδοφλέβιας διαζεπάμης για οξείς κρίσεις. Ινδός J Pediatr. 2005· 72 (8):667-70. [Crossref], [PubMed], [Μελετητής Google]
- McMullan J, Sasson C, Παντσιόλι A, Σίλμπεργλιτ R. Μιδαζολάμη έναντι διαζεπάμης για τη θεραπεία του status epilepticus σε παιδιά και νεαρούς ενήλικες: μια μετα-ανάλυση. Acad Emerg Med. 2010· 17 (6):575-82. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Πηγούνι RF, Νέβιλ BG, Peckham C, Υδροβατώ A, Bedford H, Scott RC. Θεραπεία της εκδήλωσης της κοινότητας, της παιδικής σπασμωδικής κατάστασης epilepticus: μια προοπτική, βασισμένη στον πληθυσμό μελέτη. Lancet Neurol. 2008· 7 (8):696-703. [Μελετητής Google]
- Μιτάλ P, Manohar R, Rawat AK. Συγκριτική μελέτη ενδορινικής μιδαζολάμης και ενδοφλέβιας καταστολής διαζεπάμης για επεμβάσεις και επιληπτικές κρίσεις. Ινδός J Pediatr. 2006· 73 (11): 975-8. [Μελετητής Google]
- Αρχιθαλαμηπόλος JM, Αλτιέρι MA, Φούτερμαν C, νέος GM, Ochsenschlager DW, Waisman Y. Μια προοπτική, τυχαιοποιημένη μελέτη που συγκρίνει την ενδομυϊκή μιδαζολάμη με την ενδοφλέβια διαζεπάμη για τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων σε παιδιά. Pediatr Emerg Care. 1997· 13 (2):92-4. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- McIntyre J, Robertson S, Norris E, Appleton R, Λευκός Οίκος WP, Φίλιπς B, Martland T, Μούρο K, Κολιέ J, Σιδεράς S, Χουνάρα I. Ασφάλεια και αποτελεσματικότητα της στοματικής μιδαζολάμης έναντι της ορθικής διαζεπάμης για επείγουσα θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων σε παιδιά: μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. Νυστέρι. 2005· 366 (9481):205-10. [Μελετητής Google]
- Μπιμπάζα A, Ndeezi G, Staedke S, Ρόζενταλ PJ, Μπιαρουγκάμπα J. Σύγκριση της στοματικής μιδαζολάμης με διαζεπάμη από το ορθό στη θεραπεία παρατεταμένων επιληπτικών κρίσεων σε παιδιά από την Ουγκάντα: μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή. Παιδιατρική. 2008· 121 (1):e58-e64. [Μελετητής Google]
- ουράνιο τόξο J, Browne GJ, Αρνί LT. Έλεγχος των επιληπτικών κρίσεων στο προνοσοκομειακό περιβάλλον: διαζεπάμη ή μιδαζολάμη; J Παιδιατρική υγεία παιδιών. 2002· 38 (6):582-6. [Μελετητής Google]
- Fisgin T, Γκούρερ Y, Ο Τέζιτς T, Senbil N, σκληρός, Οκουγιάζ C, Akgun D. Επιδράσεις της ενδορινικής μιδαζολάμης και της ορθικής διαζεπάμης σε οξείς σπασμούς σε παιδιά: προοπτική τυχαιοποιημένη μελέτη. J Child Neurol. 2002· 17 (2):123-6. [Μελετητής Google]
- Μπαταχαρία M, Κάλρα V, Γκουλάτι S. Ενδορινική μιδαζολάμη έναντι ορθικής διαζεπάμης σε οξείες παιδικές κρίσεις. Pediatr Neurol. 2006· 34 (5):355-9. [Μελετητής Google]
- Holsti M, Dudley N, Schunk J, Adelgais K, Greenberg R, Olsen C, Χέλι A, Στενός κόλπος S, Filloux F. Ενδορινική μιδαζολάμη έναντι ορθικής διαζεπάμης για την κατ' οίκον θεραπεία οξέων κρίσεων σε παιδιατρικούς ασθενείς με επιληψία. Arch Pediatr Adolesc Med. 2010· 164 (8):747-53. [Μελετητής Google]
- Yoshikawa H, Yamazaki S, Abe T, Oda Y. Η μιδαζολάμη ως παράγοντας πρώτης γραμμής για το status epilepticus στα παιδιά. Brain Dev. 2000· 22 (4):239-42. [Μελετητής Google]
- Γκάλβιν GM, Τζελίνκ GA. Μιδαζολάμη: ένας αποτελεσματικός ενδοφλέβιος παράγοντας για τον έλεγχο των επιληπτικών κρίσεων. Arch Emerg Med. 1987· 4 (3):169-72. [Μελετητής Google]
- Παπαβασιλείου AS, Κότσαλης C, Παρασκευουλάκος E, Καραγκούνης P, Ρίζου C, Μπαζίγκου H. Ενδοφλέβια μιδαζολάμη σε επιληπτική κατάσταση σπασμών σε παιδιά με φαρμακοανθεκτική επιληψία. Επιληψία Συμπεριφορά. 2009· 14 (4):661-4. [Μελετητής Google]
- Hayashi K, Οσάουα M, Αϊχάρα M, Izumi T, Ohtsuka Y, Χαγκινόγια K, Κάτω I, Κανέκο K, Σουγκάι K, Takahashi T, Χαμάνο S, Ματσουκούρα M, Miura H, Μιναγκάβα K, Γιαμάνο T, Yamamoto H, Yamanouchi H, Yoshikawa H; Ερευνητική Επιτροπή Κλινικών Αποδείξεων Ιατρικής Θεραπείας της Επιληπτικής Κατάστασης στην Παιδική Ηλικία. Αποτελεσματικότητα της ενδοφλέβιας μιδαζολάμης για το status epilepticus στην παιδική ηλικία. Pediatr Neurol. 2007· 36 (6):366-72. [Μελετητής Google]
- Γκαλουστιάν SG, Walsh-Kelly CM, Szewczuga D, Bergholte J, Χέννες H. Η βραχυπρόθεσμη έκβαση της διαχείρισης των κρίσεων από το προνοσοκομειακό προσωπικό: σύγκριση δύο πρωτοκόλλων. Pediatr Emerg Care. 19(4);221-5. [Μελετητής Google]
- Άλλντρετζ BK, Τοίχος DB, Ferriero DM. Επίδραση της προνοσοκομειακής θεραπείας στην έκβαση του status epilepticus στα παιδιά. Pediatr Neurol. 12(3):213-6. [Μελετητής Google]
- Appleton R, Sweeney A, Χουνάρα I, Robson J, Molyneux E. Λοραζεπάμη έναντι διαζεπάμης στην οξεία θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων και της κατάστασης επιληπτικής κατάστασης. Dev Med Child Neurol. 1995· 37 (8):682-8. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Sreenath TG, Gupta P, Sharma KK, Κρισναμούρθ S. Ο συνδυασμός λοραζεπάμης και διαζεπάμης-φαινυτοΐνης στη θεραπεία της επιληπτικής κατάστασης σπασμών σε παιδιά: μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. Eur J Paediatr Neurol. 14(2):162-8. [Μελετητής Google]
- Άλλντρετζ BK, Κίτρινος AM, Ισαάκ SM, Corry MD, Allen F, Ούλριχ S, Γκότβαλντ MD, O”Neil N, Neuhaus JM, Segal MR, Lowenstein DH. Σύγκριση λοραζεπάμης, διαζεπάμης και εικονικού φαρμάκου για τη θεραπεία της επιληπτικής κατάστασης εκτός νοσοκομείου. N Engl J Med. 345(9);631-7. [Μελετητής Google]
- Leppik IE, Ντεριβάν AT, Homan RW, Περιπατητής J, Ramsay RE, Πατρίκιος B. Διπλή-τυφλή μελέτη της λοραζεπάμης και της διαζεπάμης σε status epilepticus. ΤΖΑΜΑ. 249(11);1452-4. [Μελετητής Google]
- Χόλιμαν CJ, Wuerz RC, Vazquez-de Miguel G, Meador SA. Σύγκριση παρεμβάσεων στην προνοσοκομειακή περίθαλψη με πάγιες εντολές έναντι παρεμβάσεων που παραγγέλθηκαν από άμεση (on-line) ιατρική εντολή. Prehsop Disaster Med. 1994· 9 (4):202-9. [Μελετητής Google]
- Wuerz RC, Swope GW, Χόλιμαν J, Vazquez-de Miguel G. Διαδικτυακή ιατρική κατεύθυνση: μια προοπτική μελέτη. Prehosp Disaster Med. 1995· 10 (3):51-4. [Μελετητής Google]
- Atkins D, Eccles M, Flottorp S, Guyatt GH, Αυτεπαγωγής D, Λόφος S, Liberati A, O”Connell D, Oxman AD, Φίλιπς B, Schunemann H, Edejer TT, Vist GE, Williams JW; Ομάδα Εργασίας GRADE. Συστήματα βαθμολόγησης της ποιότητας των αποδεικτικών στοιχείων και της ισχύος των συστάσεων I: κριτική αξιολόγηση των υφιστάμενων προσεγγίσεων Η ομάδα εργασίας GRADE. BMC Health Serv Res. 2004· 4 (1):38. [Crossref], [PubMed], [Web of Science ®], [Μελετητής Google]
- Η Λεβένα S, Pennington V, Acworth J, Thornton S, ΜΚΟ P, McIntyre S, Κρίσερ D, Neutze J, Speldewinde D. Επείγουσα αντιμετώπιση της παιδιατρικής επιληπτικής κατάστασης: μια πολυκεντρική μελέτη 542 ασθενών. Pediatr Emerg Care. 2009· 25 (2):83-7. [Μελετητής Google]
- Μάρτιν-Γκιλ C, Ιπποκόμος D, Κάλογουεϊ CW, Προύντι H, Roth RN. Αντιμετώπιση προνοσοκομειακών επιληπτικών ασθενών από παραϊατρούς. Prehosp Emerg Care. 2005· 21 (1):1-5. [Μελετητής Google]
- Μπάλα EA, Boren SA. Διαχείριση Κλινικής Γνώσης για Βελτίωση της Φροντίδας Υγείας. Επετηρίδα Ιατρικής Πληροφορικής 2000: Ασθενοκεντρικά Συστήματα. Στουτγάρδη, Γερμανία: Schattauer; 2000:65-70. [Μελετητής Google]
- Χουμπιταζι CE, Εμπόδιο P, Μακιάς CG. Διαγνωστική ακρίβεια και θεραπευτική αξιοπιστία στην παιδιατρική επείγουσα ιατρική: ο ρόλος των κατευθυντήριων γραμμών που βασίζονται σε στοιχεία. Clin Pediatr Emerg Med. 2011· 12 (2):113-20. [Μελετητής Google]