Διαταραχές ελέγχου παρορμήσεων: κλεπτομανία

Ας μιλήσουμε για την κλεπτομανία: Οι διαταραχές ελέγχου παρόρμησης είναι μια διαγνωστική κατηγορία που μόλις πρόσφατα αναγνωρίστηκε

Διαταραχές όπως ο παθολογικός τζόγος, η πυρομανία (την οποία έχω ήδη συζητήσει σε προηγούμενο άρθρο), η κλεπτομανία και η διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή είχαν μόνο διαγνωστικό πλαίσιο στο DSM III (Αμερικανικό Ψυχιατρικός Σύλλογος, 1980).

Μόλις επτά χρόνια αργότερα, στο DSM III-R (American Psychiatric Association, 1987), δόθηκε επίσης διαγνωστική αξία στην τριχοτιλλομανία.

Τι είναι η κλεπτομανία;

Όπως υποδηλώνει ο ίδιος ο όρος, οι Διαταραχές Ελέγχου Παρόρμησης γενικά χαρακτηρίζονται από την αδυναμία ενός ατόμου να αντισταθεί σε μια επιτακτική παρόρμηση ή πειρασμό.

Αυτή η παρόρμηση οδηγεί το άτομο να εκτελέσει μια ενέργεια που είναι επικίνδυνη για τον εαυτό του και/ή τους άλλους και προηγείται ένα αίσθημα αυξανόμενης έντασης και ενθουσιασμού που ακολουθείται από ευχαρίστηση, ικανοποίηση και ανακούφιση (DSM-IV-TR, 2004).

Η δράση συνήθως ακολουθείται από ένα αίσθημα τύψεων, προσωπικής ευθύνης ή ενοχής.

Η διαγνωστική ομάδα των διαταραχών ελέγχου των παρορμήσεων περιλαμβάνει:

  • τζόγος (χαρακτηρίζεται από δυσπροσαρμοστική, επαναλαμβανόμενη και επίμονη συμπεριφορά τζόγου)· πυρομανία (χαρακτηρίζεται από τη συνήθεια να βάζεις φωτιά για ευχαρίστηση, ικανοποίηση ή ανακούφιση από την ένταση).
    κλεπτομανία (χαρακτηρίζεται από μια επαναλαμβανόμενη αδυναμία αντίστασης στην επιθυμία κλοπής αντικειμένων που δεν έχουν προσωπική χρήση ή εμπορική αξία).
  • διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή (που αποτελείται από περιστασιακά επεισόδια αδυναμίας αντίστασης σε επιθετικές παρορμήσεις και πρόκληση σοβαρής επιθετικότητας ή καταστροφής περιουσίας)·
  • τριχοτιλλομανία (χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενο σκίσιμο μαλλιών ή μαλλιών για ευχαρίστηση, ικανοποίηση ή ανακούφιση από την ένταση και προκαλεί σημαντική απώλεια μαλλιών) και διαταραχή ελέγχου παρόρμησης που δεν προσδιορίζεται διαφορετικά (NAS) που περιλαμβάνονται για την κωδικοποίηση διαταραχών ελέγχου παρόρμησης που δεν πληρούν τα κριτήρια για οποιαδήποτε των ειδικών διαταραχών που περιγράφονται παραπάνω.
  • Επί του παρόντος, υπάρχει μια τάση να συμπεριλαμβάνονται η Καταναγκαστική Διαταραχή Αγορών, ο Εθισμός στο Διαδίκτυο και ο Σεξουαλικός Εθισμός μεταξύ των Διαταραχών Ελέγχου Παρόρμησης (DSM 5). Αυτό οφείλεται σε ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά αυτής της κατηγορίας διαταραχών, όπως η ένταση που προηγείται της απόδοσης της συμπεριφοράς, η αναζήτηση για άμεση ικανοποίηση και η αδυναμία να αντέξει την απογοήτευση της αποφυγής της συμπεριφοράς.

Η ΚΛΕΠΤΟΜΑΝΙΑ ΚΑΙ Η ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗ

Η κλεπτομανία είναι ένα ψυχολογικό πρόβλημα.

Η κλεπτομανία αναφέρεται στο Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών (DSM-IV TR) ως Διαταραχή Ελέγχου Παρορμήσεων και χαρακτηρίζεται από «μια επαναλαμβανόμενη αδυναμία αντίστασης στην παρόρμηση για κλοπή αντικειμένων που δεν έχουν προσωπική χρήση ή εμπορική αξία στον κλεπτομανή, ο οποίος συχνά δίνει τα πετάει ή τα πετάει. Πιο σπάνια, μπορεί ακόμη και να τα κρατήσει και να τα επιστρέψει κρυφά».

Η κλοπή δεν πραγματοποιείται από εκδίκηση, θυμό, παραλήρημα ή παραίσθηση, αλλά από αδυναμία αντίστασης σε μια επιτακτική επιθυμία.

Η ψυχιατρική ορίζει την κλεπτομανία ως μια εμμονική μορφή σκέψης, καθώς η ιδέα της κλοπής και της ολοκλήρωσής της διαπερνά το μυαλό, αποτρέποντας κάθε άλλου είδους δραστηριότητα.

Συχνά, τα άτομα με αυτή τη διαταραχή έχουν συγγενείς πρώτου βαθμού με εξάρτηση από ουσίες.

Μπορεί να υπάρχουν υπότυποι με χαρακτηριστικά παρόμοια με την ΙΨΔ και υπότυποι με χαρακτηριστικά παρόμοια με τον εθισμό σε ουσίες και τις διαταραχές της διάθεσης (Grant, 2006).

Σε μια κλινική μελέτη, σε 28 άτομα που διαγνώστηκαν με κλεπτομανία υποβλήθηκαν ειδικά τεστ για να εκτιμηθεί η πιθανή παρουσία διαταραχών προσωπικότητας.

Δώδεκα άτομα με κλεπτομανία (42.9%) είχαν επίσης τουλάχιστον μία διαταραχή προσωπικότητας. Οι πιο συχνές ήταν η παρανοϊκή διαταραχή (n=5, 17.9%), η σχιζοειδής διαταραχή (n=3, 10.7%) και η οριακή διαταραχή προσωπικότητας (n=3, 10.7%).

Τα άτομα που διαγνώστηκαν με κλεπτομανία σε συνδυασμό με διαταραχές προσωπικότητας είχαν νωρίτερα έναρξη της κλοπής (13.4 +/- 5.6 έτη) από εκείνα που είχαν διαγνωστεί μόνο με κλεπτομανία (27.4 +/- 14.2 έτη) (Grant, 2004).

Το άτομο με κλεπτομανία συνήθως δεν σχεδιάζει την κλοπή, αλλά την πραγματοποιεί μόνο του, χωρίς τη συνενοχή ή τη συνδρομή κανενός, φροντίζοντας να μην συλληφθεί.

Της πράξης της κλοπής προηγείται ένα αίσθημα αυξανόμενης έντασης που συνοδεύεται από ευχαρίστηση, ικανοποίηση και ανακούφιση μετά την κλοπή.

Το άτομο με κλεπτομανία αντιλαμβάνεται το ανούσιο της πράξης και μπορεί να βιώσει κατάθλιψη και έντονο αίσθημα ενοχής ως αποτέλεσμα.

Η κλεπτομανία μπορεί να προκαλέσει νομικές, οικογενειακές, επαγγελματικές και προσωπικές δυσκολίες

Μπορεί να ξεκινήσει σε οποιαδήποτε ηλικία και φαίνεται να είναι πιο συχνή στις γυναίκες παρά στους άνδρες, όπως συμβαίνει με τις ψυχαναγκαστικές αγορές (με τις οποίες έχει πολλές ομοιότητες).

Μελέτες επιπολασμού υποδηλώνουν ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες, 6 ανά 1,000 του γενικού πληθυσμού, ή περίπου 1.2 εκατομμύρια άνθρωποι φαίνεται να επηρεάζονται από αυτή τη διαταραχή (Aboujaoude et al., 2004).

Η κλεπτομανία μπορεί να εξελιχθεί και να αλλάξει: οι άνθρωποι μπορεί να κλέβουν σποραδικά, εναλλάξ με μεγάλες περιόδους ύφεσης ή η κατάσταση μπορεί να είναι χρόνια.

Η διαταραχή μπορεί να συνεχιστεί για χρόνια παρά τις πολλαπλές καταδίκες για κλοπή, εάν δεν αντιμετωπιστεί επαρκώς.

Η κλεπτομανία μπορεί επίσης να συσχετιστεί με άλλες ψυχικές διαταραχές όπως οι διατροφικές διαταραχές, η μείζονα κατάθλιψη, η διαταραχή πανικού, η κοινωνική φοβία, η κατάχρηση ουσιών και η ίδια η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή.

Η ΘΕΡΑΠΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΕΠΤΟΜΑΝΙΑ

Η θεραπεία για την κλεπτομανία είναι δυνατή, με την προϋπόθεση ότι το άτομο έχει πραγματικά κίνητρα να λάβει βοήθεια και χρειάζεται απαραίτητα μια γνωσιακή-συμπεριφορική ψυχοθεραπευτική παρέμβαση (CBT), καθώς παρεμβαίνει στην έλλειψη ελέγχου των παρορμήσεων μέσω τεχνικών συμπεριφοράς όπως η έκθεση με την πρόληψη απόκρισης και η γνωστική τεχνικές όπως η γνωστική αναδιάρθρωση.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η υποστηρικτική φαρμακευτική θεραπεία μπορεί επίσης να βοηθήσει για μια ορισμένη περίοδο, ειδικά εάν η διαταραχή σχετίζεται με συμπτώματα κατάθλιψης.

Άρθρο γραμμένο από την Dr Letizia Ciabattoni

Διαβάστε επίσης:

Το σύνδρομο της Φλωρεντίας, περισσότερο γνωστό ως σύνδρομο Stendhal

Σύνδρομο Στοκχόλμης: Όταν το θύμα πλευρίζει τον δράστη

Επιδράσεις Placebo και Nocebo: Όταν το μυαλό επηρεάζει τις επιπτώσεις των ναρκωτικών

Σύνδρομο Ιερουσαλήμ: Ποιους επηρεάζει και από τι αποτελείται

Το σύνδρομο Notre-Dame De Paris εξαπλώνεται ιδιαίτερα μεταξύ των Ιάπωνων τουριστών

Σύνδρομο Λίμα: Όταν οι απαγωγείς παραμένουν συναισθηματικά δεμένοι με τους απαγωγείς τους

Τι θα γινόταν αν ο Ebenezer Scrooge έπασχε από τα χριστουγεννιάτικα μπλουζ;

πηγή:

https://www.istitutobeck.com/disturbo-controllo-impulsi

https://www.psichiatriaedipendenze.it/sintomi-disturbi/cleptomania/

https://www.raffaellocortina.it/scheda-libro/american-psychiatric-association/dsm-5-manuale-diagnostico-e-statistico-dei-disturbi-mentali-edizione-in-brossura-9788860306616-1535.html

Aboujaoude et al (2004) Επισκόπηση της Κλεπτομανίας και Φαινομενολογική περιγραφή 40 ασθενών. Prim Care Companion J ClinPsychiatry. 6(6): 244-7.

Grant JE (2006). Κατανόηση και θεραπεία της κλεπτομανίας: νέα μοντέλα και νέες θεραπείες.Isr J Psychiatry Relat Sci. 43(2): 81-7.

Grant JE (2004). Συνυπάρχει διαταραχές προσωπικότητας σε άτομα με κλεπτομανία: προκαταρκτική έρευνα. J Am Acad Psychiatry Law. 32(4): 395-8.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει