Ο (αυξανόμενος) στρατός του Hikikomori στην Ιταλία: δεδομένα CNR και ιταλική έρευνα

Υπάρχουν πάνω από 50,000 Hikikomori στην Ιταλία. Τι ωθεί αυτούς τους νέους να αποσυρθούν από την κοινωνία; Και πώς μπορούν να βοηθηθούν; Δεδομένα CNR και γνώμη εμπειρογνωμόνων

Έχουμε ήδη μιλήσει για τους Hikikomori σε σχέση με τις νέες μορφές της νεολαίας αγωνία: είναι νέοι, συχνά πολύ νέοι, που σταματούν να φεύγουν από το σπίτι, να πηγαίνουν στο σχολείο και από φίλους.

Αποφασίζουν να κλειστούν στα δωμάτιά τους, περιορίζοντας στο ελάχιστο τις σχέσεις τους με τις οικογένειές τους και διατηρώντας την επαφή με τον κόσμο κυρίως μέσω του διαδικτύου.

Ένας ιστός με τον οποίο ασχολούνται όλο και περισσότερο οι ψυχολόγοι και στο τέλος μπορείτε να βρείτε πολλές γνώσεις σχετικά με αυτό.

Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη από το CNR, μαζί με την Gruppo Abele, υπολογίζεται ότι μπορεί να υπάρχουν περίπου 50,000 Hikikomori στην Ιταλία.

Ποιοι είναι οι νέοι που αποφασίζουν να απομονωθούν και γιατί το αποφασίζουν; Ποιες στρατηγικές μπορούμε να εφαρμόσουμε για να τους βοηθήσουμε;

ΠΑΙΔΙΚΗ ΥΓΕΙΑ: ΜΑΘΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ MEDICHILD ΜΕ ΕΠΙΣΚΕΗ ΤΟΥ ΑΓΟΡΟΥ ΣΤΟ EXPO EXPO

ΧΙΚΙΚΟΜΟΡΗ, Η ΕΡΕΥΝΑ

Η ανάγκη κατανόησης της έκτασης του φαινομένου οδήγησε την Gruppo Abele να συλλέξει αξιόπιστα δεδομένα προκειμένου να καθορίσει μια αρχική ποσοτική εκτίμηση της εκούσιας απομόνωσης στον εφηβικό πληθυσμό.

Για να γίνει αυτό, αποφάσισε να βασιστεί στη μελέτη ESPAD®Italia (European School Survey Project on Alcohol and Other Drugs), που διεξάγεται ετησίως από το CNR-Ifc σχετικά με την κατανάλωση ψυχοδραστικών ουσιών μεταξύ των νέων, και περιλαμβάνει ένα δείγμα άνω των 12,000 μαθητές αντιπροσωπευτικοί του ιταλικού φοιτητικού πληθυσμού μεταξύ 15 και 19 ετών.

ΤΙ ΠΡΟΚΥΠΤΗΚΕ;

Οι νέοι ερωτήθηκαν μέσω μιας ειδικής σειράς ερωτήσεων που αποσκοπούσαν στην υποκλοπή τόσο της συμπεριφοράς όσο και των αντιληπτών αιτιών. Τα αποτελέσματα βασίστηκαν στην αυτοαξιολόγηση των συμμετεχόντων.

Τι προέκυψε; Το 2.1% του δείγματος απέδωσε τον ορισμό του Hikikomori στον εαυτό του.

Προβάλλοντας τα δεδομένα στον πληθυσμό μαθητών 15-19 ετών σε εθνικό επίπεδο, μπορεί επομένως να υπολογιστεί ότι περίπου 54,000 Ιταλοί μαθητές γυμνασίου αυτοπροσδιορίζονται ότι βρίσκονται σε κατάσταση κοινωνικής απόσυρσης.

Αυτός ο αριθμός φαίνεται να επιβεβαιώνεται από τις απαντήσεις για τις πραγματικές περιόδους αναμονής: το 18.7% των ερωτηθέντων δηλώνουν, στην πραγματικότητα, ότι δεν έχουν μείνει έξω για σημαντικό χρονικό διάστημα, εξαιρουμένων των περιόδων lockdown, και από αυτούς το 8.2% δεν έχει βγει για ένα διάστημα χρόνο από 1 έως 6 μήνες ή περισσότερο. Σε αυτόν τον τομέα βρίσκονται τόσο οι πιο σοβαρές καταστάσεις (περισσότεροι από 6 μήνες lockdown) όσο και αυτές με τον υψηλότερο κίνδυνο (3 έως 6 μήνες).

Οι προβολές μας λένε ότι περίπου το 1.7% του συνολικού αριθμού των μαθητών (44,000 νέοι σε εθνικό επίπεδο) μπορεί να οριστεί ως Hikikomori, ενώ το 2.6% (67,000 νέοι) θα διέτρεχε σοβαρό κίνδυνο να γίνει Hikikomori.

ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΧΙΚΙΚΟΜΟΡΟΙ

Η ηλικία που αποδεικνύεται ότι κινδυνεύει περισσότερο για την επιλογή της κοινωνικής απόσυρσης είναι μεταξύ 15 και 17 ετών, με τα αίτια της συμπεριφοράς αυτο-απόσυρσης να επωάζονται ήδη από τη μέση σχολική περίοδο.

Συχνά πρόκειται για αγόρια που έχουν ήδη δείξει ευθραυστότητα, για παράδειγμα έχουν κάνει χρήση ψυχοφαρμάκων με και χωρίς ιατρική συνταγή.

Οι διαφορές μεταξύ των φύλων αποκαλύπτονται στην αντίληψη της απόσυρσης: τα αρσενικά είναι στην πλειονότητα μεταξύ των πραγματικών υποχωρούντων, αλλά οι γυναίκες είναι πιο πιθανό να αποδοθούν ως Hikikomori.

Όσον αφορά τη χρήση του χρόνου, υπάρχουν σημαντικές διαφορές, με τα κορίτσια να έχουν μεγαλύτερη τάση στον ύπνο, το διάβασμα και την τηλεόραση και τα αγόρια στο διαδικτυακό gaming.

HIKIKOMORI: ΦΤΑΙΕΙ ο COVID;

Κατά τη διάρκεια του lockdown όλοι αναγκαζόμασταν σε κοινωνική απόσυρση, οπότε, μόλις είχε περάσει η πανδημία, θα ήταν εύλογο να περιμένουμε μείωση του φαινομένου, αλλά αυτό δεν συνέβη όπως για πολλά αγόρια, η αναγκαστική απόσυρση παραδόξως ενθάρρυνε την εθελούσια απόσυρση.

Η μελέτη ξεκίνησε το 2021, αλλά ο αριθμός, με βάση τις πρώτες έρευνες για το 2022, φαίνεται όχι μόνο να διατηρείται αλλά να αυξάνεται ελαφρά με το 2.2% των αγοριών να περιγράφουν τον εαυτό τους ως hikikomori.

Αυτό δεν φαίνεται να είναι ένα φαινόμενο που προορίζεται να υποχωρήσει καθόλου και τα αίτια βρίσκονται πέρα ​​από τον Covid.

Μεταξύ των αιτιών της απομόνωσης, ένα αίσθημα ανεπάρκειας σε σχέση με τους συνομηλίκους, που χαρακτηρίζεται από απογοήτευση και αυτοαξιολόγηση, παίζει σημαντικό ρόλο.

Συχνά, τα αγόρια αισθάνονται ότι δεν αξίζουν και δεν είναι στο ίδιο επίπεδο λόγω της εμφάνισης του σώματός τους, του χαρακτήρα τους, της συστολής τους, της συμπεριφοράς τους ή του τρόπου με τον οποίο ντύνονται.

Σε αυτά τα στοιχεία αποδίδουν την αιτία της μη αποδοχής που, όταν γίνεται πολύ αφόρητη, καταλήγει στην κοινωνική απόσυρση.

Το να έχεις δεχτεί εκφοβισμό, αντίθετα με τη δημοφιλή πεποίθηση, δεν είναι από τους πιο συχνούς και αποφασιστικούς λόγους επιλογής.

HIKIKOMORI, ΕΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Αρχικά αποδόθηκε μόνο στην Ιαπωνία, μια χώρα πολιτισμικά μακρινή από εμάς, το πρόβλημα των Χικικομόρι, όταν εμφανίστηκε στη Δύση θεωρήθηκε ψυχοπαθολογικό ζήτημα.

Με την αύξηση των αριθμών ακόμη και στην Ιταλία συνειδητοποιούμε επιτέλους ένα αναδυόμενο φαινόμενο με σχετικά χαρακτηριστικά που δεν μπορούν πλέον να αγνοηθούν.

Ειδικά από εκπαιδευτικά ιδρύματα, τα οποία ως εκπαιδευτικοί φορείς καλούνται να αντιμετωπίσουν και ένα νέο νεανικό πρόβλημα.

Επί του παρόντος, το φαινόμενο είναι όλο και πιο ορατό, αλλά δεν υπάρχει εθνική θεσμική ευαισθητοποίηση για την αντιμετώπιση του προβλήματος τόσο σε προληπτικό όσο και σε επίπεδο βοήθειας.

Η ερευνητική προσπάθεια στοχεύει ακριβώς στο να δώσει ώθηση προς αυτή την κατεύθυνση.

ΤΙ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΕ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ;

Γιατί μέχρι πριν από περίπου είκοσι χρόνια αποτελούσε εξαίρεση να ακούς για κοινωνικά αποτραβηγμένους νέους και τώρα υπάρχουν τόσο υψηλοί αριθμοί; Τι άλλαξε;

Μέχρι πριν από τριάντα χρόνια, η νεανική δυσφορία ακολουθούσε άλλους δρόμους, όπως η ενδοφλέβια εξάρτηση από την ηρωίνη, και κυρίως δεν χρειαζόταν να υπολογίσει τις πολύ απαιτητικές απαιτήσεις της «κοινωνίας της εμφάνισης και του ναρκισσισμού», όπως συμβαίνει στη νέα χιλιετία.

Σήμερα, οι αισθητικές αξίες και οι αξίες απόδοσης γίνονται κομβικό στοιχείο για τον καθορισμό της αξίας ενός νέου ατόμου, από το οποίο κατέρχεται το επίπεδο κοινωνικής αποδοχής του/της.

Οι νέοι έχουν απορροφήσει πλήρως αυτό το είδος κουλτούρας, έχουν εσωτερικεύσει τα κριτήρια και τις αξίες του και είναι πολύ ευαίσθητοι σε αυτό: όταν, αφού αγωνίζονται σκληρά για την αποδοχή τους, δεν μπορούν πλέον να αντέξουν μια αντιπαράθεση που πάντα χάνεται στα μάτια τους, παραιτούνται και αποσύρονται.

Μόλις εντοπιστεί αυτό το φαινόμενο, τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά;

Πρώτα από όλα, πρέπει να αναγνωρίσουμε την κατάσταση, χωρίς να την αγνοήσουμε.

Η έκθεση δείχνει ότι περισσότεροι από 1 στους 4 από αυτούς που αυτοχαρακτηρίζονται ως αποτραβηγμένοι λένε ότι οι γονείς τους θα το είχαν αποδεχτεί προφανώς χωρίς αμφιβολία.

Το ποσοστό είναι παρόμοιο όταν πρόκειται για εκπαιδευτικούς.

Επιπλέον, θα πρέπει να επιστρέψουμε σε μια εκπαίδευση και μια σχέση με συνομηλίκους που δεν είναι ετεροκαθορισμένη, δηλαδή πάντα ελεγχόμενη από άλλους.

Σήμερα, τα παιδιά συναντώνται και επικοινωνούν μεταξύ τους μόνο κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων που διοργανώνονται από το σχολείο ή αθλητικούς συλλόγους.

Το μόνο «μέρος» όπου είναι κύριοι του χρόνου τους και μπορούν να σχετίζονται με συνομηλίκους μόνοι τους χωρίς έλεγχο είναι ο ιστός.

Για το λόγο αυτό, θα ήταν ενδιαφέρον να κατανοήσουμε εάν ο κίνδυνος hikikomori είναι χαμηλότερος σε αγροτικές περιοχές όπου η ελευθερία των παιδιών και η δυνατότητα να βρίσκονται μεταξύ συνομήλικων χωρίς έλεγχο είναι σίγουρα μεγαλύτερη.

ΧΙΚΙΚΟΜΟΡΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ;

Δεδομένης της συνάφειας των δεδομένων που προέκυψαν από τη μελέτη, θα ήταν σημαντικό να προκύψουν από αυτήν επιχειρησιακές αποφάσεις που θα ήταν χρήσιμες για τη διαχείριση και προστασία του φαινομένου που θα έπρεπε να τεθεί σε εθνική και υπουργική προσοχή.

Θα ήταν σημαντικό να ακολουθήσουμε το παράδειγμα ορισμένων σχολείων που διαθέτουν απομονωμένες αίθουσες για να επιτρέπουν στα παιδιά που αντιμετωπίζουν δυσκολίες να μην έχουν άμεση αντιπαράθεση με τους συμμαθητές τους ή που επιτρέπουν στους δασκάλους να πάνε σπίτι τους ή να συνεχίσουν τη διαδικτυακή διδασκαλία.

Με αυτόν τον τρόπο καταργείται το άκαμπτο κριτήριο της σχολικής φοίτησης ως προαπαιτούμενο για την τελική αξιολόγηση.

Η χαλάρωση της συμμετοχής, υπολογίζοντάς την με άλλους τρόπους που δεν ταυτίζονται αποκλειστικά με την παρουσία στην τάξη, αποκτά ύψιστη σημασία για να παρέμβουμε έγκαιρα όταν η κοινωνική απόσυρση είναι απλώς ένας πειρασμός ή έναρξη.

Όταν δεν είναι οριστική επιλογή, εξακολουθεί να είναι δυνατή η παρέμβαση, εάν υπάρχουν τα κατάλληλα εργαλεία.

Ωστόσο, για να αποφευχθεί η εσφαλμένη διακοπή της άρνησης να πάει στο σχολείο, θα ήταν σημαντικό για τις τοπικές υγειονομικές αρχές να εκδίδουν πιστοποιητικά που να πιστοποιούν την κοινωνική απόσυρση που να εξαιρεί από την απαιτούμενη φοίτηση στο σχολείο και να επιτρέπει την εξατομίκευση, με δυνατότητα σπουδών στο σπίτι .

Ορισμένες τοπικές υγειονομικές αρχές, μέσω των νευροψυχιατρικών ή ψυχολογικών υπηρεσιών τους, δραστηριοποιούνται ήδη στο θέμα αυτό, αλλά η κατάσταση είναι εξαιρετικά άνιση σε ολόκληρη τη χώρα.

Διαβάστε επίσης

Emergency Live Even More…Live: Κατεβάστε τη νέα δωρεάν εφαρμογή της εφημερίδας σας για IOS και Android

Νέοι εθισμοί, μια επισκόπηση

Facebook, Εθισμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ναρκισσιστικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας

Εθισμός στον Ιστό: Τι σημαίνει Προβληματική Χρήση Διαδικτύου ή Διαταραχή Εθισμού στο Διαδίκτυο

Παιδιατρική, Τι είναι το PANDAS; Αιτίες, Χαρακτηριστικά, Διάγνωση και Θεραπεία

Κοινωνική φοβία και αποκλεισμός: Τι είναι το FOMO (Fear Of Missing Out);

Gaslighting: Τι είναι και πώς να το αναγνωρίσετε;

Νομοφοβία, μια μη αναγνωρισμένη ψυχική διαταραχή: Εξάρτηση από smartphone

Οικο-άγχος: Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην ψυχική υγεία

Άγχος Αποχωρισμού: Συμπτώματα και θεραπεία

Αγοραφοβία: Αιτίες, συμπτώματα και θεραπεία

Η ανωριμότητα μπορεί να επηρεάσει τη διάγνωση της ΔΕΠΥ: Η μελέτη 1 εκατομμυρίου παιδιών στη Σκωτία και την Ουαλία

Τι είναι το φάρμακο για τη ΔΕΠΥ;

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας: Τι Επιδεινώνει τα Συμπτώματα ΔΕΠΥ

Νόσος Lyme και ΔΕΠΥ: Υπάρχει σύνδεση;

ΔΕΠΥ ή Αυτισμός; Πώς να διακρίνετε τα συμπτώματα στα παιδιά

Αυτισμός, Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος: Αιτίες, Διάγνωση και Θεραπεία

Διαλείπουσα Εκρηκτική Διαταραχή (IED): Τι είναι και πώς να την αντιμετωπίσετε

Διαχείριση ψυχικών διαταραχών στην Ιταλία: Τι είναι οι ASO και οι ΔΣΜ και πώς ενεργούν οι ανταποκριτές;

Πώς λειτουργεί η Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία: Βασικά σημεία της CBT

Αυτισμός: Τι είναι και ποια είναι τα συμπτώματα

ΔΕΠΥ ή Αυτισμός; Πώς να διακρίνετε τα συμπτώματα στα παιδιά

Αυτισμός, Διαταραχές Αυτιστικού Φάσματος: Αιτίες, Διάγνωση και Θεραπεία

Διαλείπουσα Εκρηκτική Διαταραχή (IED): Τι είναι και πώς να την αντιμετωπίσετε

Από τον αυτισμό στη σχιζοφρένεια: ο ρόλος της νευροφλεγμονής στις ψυχιατρικές ασθένειες

Υποφέρει το παιδί σας από αυτισμό; Τα πρώτα σημάδια για να τον καταλάβετε και πώς να τον αντιμετωπίσετε

Αυτισμός, Τι γνωρίζετε για τις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος;

Τι είναι η Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΑ); Θεραπεία για ΔΑΦ

Συμπτώματα άγχους και αλλεργίας: Ποια σχέση καθορίζει το στρες;

Κρίσεις πανικού: Τα ψυχοτρόπα φάρμακα λύνουν το πρόβλημα;

Κρίσεις πανικού: συμπτώματα, αιτίες και θεραπεία

Πρώτες βοήθειες: Πώς να αντιμετωπίσετε τις κρίσεις πανικού

Gaslighting: Τι είναι και πώς να το αναγνωρίσετε;

Οικολογικό άγχος ή άγχος του κλίματος: Τι είναι και πώς να το αναγνωρίσετε

Στρες και συμπάθεια: Ποιος σύνδεσμος;

Παθολογικό άγχος και κρίσεις πανικού: μια κοινή διαταραχή

Ασθενής με κρίση πανικού: Πώς να διαχειριστείτε τις κρίσεις πανικού;

Κατάθλιψη: συμπτώματα, αιτίες και θεραπεία

Ναρκισσιστική Διαταραχή Προσωπικότητας: Προσδιορισμός, διάγνωση και θεραπεία ενός ναρκισσιστή

Πηγή

Ίδρυμα Βερονέσι

Μπορεί επίσης να σας αρέσει