Τι είναι η παγκρεατίτιδα και ποια είναι τα συμπτώματα;

Η παγκρεατίτιδα μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια. Πώς μπορούν αυτές οι δύο μορφές της νόσου να αναγνωριστούν και να αντιμετωπιστούν;

Η παγκρεατίτιδα είναι μια φλεγμονή του παγκρέατος που μπορεί να διαγνωστεί σε δύο διακριτά στάδια:

  • οξεία παγκρεατίτιδα
  • χρόνια παγκρεατίτιδα.

Και οι δύο αυξάνουν τις ασθένειες.

Η οξεία παγκρεατίτιδα είναι η τρίτη πιο συχνή αιτία επειγόντων περιστατικών Οι εισαγωγές μεταξύ πεπτικών παθήσεων και χρόνιας παγκρεατίτιδας επηρεάζουν τουλάχιστον 50 άτομα ανά 100,000 στην Ιταλία.

Οξεία παγκρεατίτιδα

Η οξεία παγκρεατίτιδα εμφανίζεται ξαφνικά και μπορεί να είναι

  • ήπια (90% των περιπτώσεων)
  • σοβαρή (το υπόλοιπο 10%).

Συμπτώματα οξείας παγκρεατίτιδας

Η οξεία παγκρεατίτιδα εμφανίζεται με μεταβλητή κλινική εικόνα, αλλά το χαρακτηριστικό γνώρισμα είναι ο ξαφνικός, βίαιος κοιλιακός πόνος, ο οποίος εμφανίζεται κυρίως στο άνω μέρος της κοιλιάς (πόνος «μπαράζ») αλλά μπορεί επίσης να εξαπλωθεί και στην πλάτη («πόνος στη ζώνη»).

Εκτός από τον πόνο, μπορεί να υπάρχουν:

Ο ασθενής με αυτά τα ξαφνικά και βίαια συμπτώματα πηγαίνει σχεδόν πάντα στα επείγοντα όπου με τη βοήθεια αιματολογικών εξετάσεων και ακτινολογικών εξετάσεων τίθεται η διάγνωση της οξείας παγκρεατίτιδας.

Σοβαρή οξεία παγκρεατίτιδα

Σε σοβαρές μορφές, ωστόσο, κατά τη διάρκεια της νοσηλείας, οξεία σελ. μπορεί να εξελιχθεί σε:

  • νεφρική και αναπνευστική ανεπάρκεια
  • σηψαιμία;
  • σοκ.

Είναι σημαντικό ο ειδικός να αναγνωρίσει άμεσα το επίπεδο της σοβαρότητας της οξείας κατάστασης προκειμένου να παρέμβει όσο το δυνατόν γρηγορότερα και με τον καταλληλότερο τρόπο.

Αιτίες οξείας παγκρεατίτιδας

Στο 90% των περιπτώσεων, τα αίτια της οξείας παγκρεατίτιδας είναι:

  • χολικές πέτρες, οι οποίες είναι ακόμη πιο συχνές στις γυναίκες.
  • κατάχρηση αλκόολ.

Οι υπόλοιπες περιπτώσεις προκαλούνται από

  • πολύ υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων στο αίμα.
  • κληρονομικές γενετικές μεταλλάξεις.
  • ανατομικές ανωμαλίες.
  • λήψη ορισμένων φαρμάκων ή άλλων «τοξικών» ουσιών ·
  • καλοήθεις ή κακοήθεις όγκοι ·
  • αυτοάνοση βλάβη στο πάγκρεας.

Διάγνωση

Η διάγνωση της οξείας σελ. απαιτεί εξ ορισμού την παρουσία τουλάχιστον 2 από αυτά τα στοιχεία:

  • τυπικός πόνος, σύμφωνα με τα περιγραφόμενα συμπτώματα
  • αλλοιωμένες εξετάσεις αίματος, με τιμές αμυλάσης ή λιπάσης τουλάχιστον 3 φορές υψηλότερες από το κανονικό.
  • σημάδια φλεγμονής του παγκρέατος σε υπερηχογράφημα ή αξονική τομογραφία κοιλίας.

Θεραπεία για οξεία παγκρεατίτιδα

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οξεία σελ. υποχωρεί μόνο του σε 7-15 ημέρες.

Η θεραπεία είναι υποστηρικτική με

  • ενδοφλέβια έγχυση υγρού, ειδικά τις πρώτες ώρες.
  • παυσίπονα;
  • διατροφική υποστήριξη, όταν δεν είναι δυνατή η σίτιση από το στόμα μέσα σε λίγες ημέρες.

Για πιο σοβαρές μορφές οξείας παγκρεατίτιδας, ωστόσο, είναι συχνά απαραίτητο να υποστηριχθεί η λειτουργία των οργάνων με οξυγόνο ή άλλα μέτρα ή να χορηγηθούν άλλα φάρμακα, π.χ. αντιβιοτικά, για πλήρη επίλυση των επιπλοκών.

Οι περιπτώσεις που απαιτούν χειρουργική επέμβαση είναι σπάνιες και στις μέρες μας τυχόν επιπλοκές (όπως η εμφάνιση μολυσμένων ή μη μολυσμένων συλλογών υγρών που απαιτούν αποστράγγιση) αντιμετωπίζονται επίσης ενδοσκοπικά ή ακτινολογικά.

Σε κάθε περίπτωση, για να αποφευχθεί η υποτροπή, είναι απαραίτητο να εντοπιστεί η αιτία και να αφαιρεθεί. Στην περίπτωση οξείας παγκρεατίτιδας που προκαλείται από χολόλιθους, η χοληδόχος κύστη αφαιρείται χειρουργικά.

Χρόνια παγκρεατίτιδα

Σε σύγκριση με την οξεία μορφή, χρόνια ρ. έχει πιο αποχρωματισμένα ή διακριτικά συμπτώματα και σημεία, και μερικές φορές μπορεί να είναι ασυμπτωματικά, χωρίς να προκαλεί δυσφορία στον ασθενή, ή χωρίς συμπτωματολογία, με λίγα συμπτώματα.

Τα συμπτώματα

Τα συμπτώματα και τα σημάδια της χρόνιας ρ. είναι:

  • χρόνιος κοιλιακός πόνος, που ποικίλλει σε ένταση και διάρκεια, με υποτροπή, δηλαδή προσβολές που μπορεί να διαρκέσουν από αρκετές ώρες έως ημέρες. εμφανίζεται συχνότερα μετά τα γεύματα και η περιοχή είναι παρόμοια με εκείνη της οξείας παγκρεατίτιδας.
  • κακή πέψη των τροφίμων, λόγω μείωσης της ποσότητας των πεπτικών ενζύμων που υπάρχουν στον παγκρεατικό χυμό που δεν επιτρέπουν την σωστή πέψη και απορρόφηση των τροφών. Αυτό μπορεί επίσης να προκαλέσει διάρροια με απώλεια λίπους, υποσιτισμό και απώλεια βάρους.
  • διαβήτη, που προκαλείται από μείωση της παραγωγής ινσουλίνης, μιας ορμόνης που παράγεται από το πάγκρεας και ρυθμίζει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, η οποία είναι υπεύθυνη για τον διαβήτη.

Οι αιτίες

Το χρόνιο ρ., Στις περισσότερες περιπτώσεις, προκαλείται από χρόνια κατάχρηση αλκοόλ και κάπνισμα τσιγάρων, το οποίο αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση και των δύο μορφών και για την εξέλιξη της χρόνιας παγκρεατίτιδας με την πάροδο του χρόνου.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χρόνια παγκρεατίτιδα οφείλεται σε επαναλαμβανόμενα επεισόδια οξείας παγκρεατίτιδας και, σε σπάνιες περιπτώσεις, σε

  • κληρονομικές γενετικές μεταλλάξεις
  • απόφραξη του παγκρεατικού πόρου από καλοήθη ή κακοήθη νεοπλάσματα.

Διάγνωση

Χρόνια ρ. διαγιγνώσκεται κυρίως με ακτινολογικές εξετάσεις:

  • υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία και/ή μαγνητική τομογραφία (μαγνητική τομογραφία).
  • οικοενδοσκόπηση, η οποία επιτρέπει τη διάγνωση ακόμη και των πιο ήπιων και λιγότερο αναγνωρίσιμων μορφών.
  • οι εξετάσεις αίματος και κοπράνων είναι χρήσιμες για τον καθορισμό της παρουσίας «δυσλειτουργίας» του παγκρέατος και των συνεπειών του.

Είναι επίσης χρήσιμο να θυμόμαστε ότι, σε αυτή τη μορφή, πρέπει να αναζητηθούν ενεργά επιπλοκές που σχετίζονται με τον υποσιτισμό, οι οποίες με τη σειρά τους μπορούν να προκαλέσουν περαιτέρω προβλήματα υγείας. Αρκεί να πούμε ότι το ένα τρίτο των ασθενών με χρόνια παγκρεατίτιδα αναπτύσσουν οστεοπόρωση, ακόμη και αν είναι άνδρες και νέοι », αναφέρει ο Capurso.

Πώς να αντιμετωπίσετε τη χρόνια παγκρεατίτιδα

Για τη θεραπεία του, είναι δυνατές διάφορες μέθοδοι παρέμβασης:

  • τροποποίηση του τρόπου ζωής, με την εξάλειψη της κατανάλωσης αλκοόλ και τσιγάρων.
  • έλεγχος του πόνου με τη λήψη παυσίπονων?
  • λήψη συμπληρωμάτων παγκρεατικού ενζύμου ·
  • διαχείριση του διαβήτη με λήψη φαρμάκων.

Επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις για τη θεραπεία επιπλοκών της νόσου, είναι απαραίτητο να καταφύγουμε σε:

  • επεμβατικές και πολύπλοκες ενδοσκοπικές θεραπείες με ενδοσκοπική ηχοενδοσκόπηση και ενδοσκοπική οπισθοδρομική παγκρεατογραφία (ERCP).
  • χειρουργικές παρεμβάσεις.

Διαβάστε επίσης:

Διαβήτης κύησης, τι είναι και πώς να το αντιμετωπίσετε

Καρκίνος του παγκρέατος, μια νέα φαρμακολογική προσέγγιση για τη μείωση της εξέλιξής του

πηγή:

GDS

Μπορεί επίσης να σας αρέσει