Бронхиолит - тыныс алу жүйесіне әсер ететін өте жиі инфекция

Бронхиолит – бір жасқа дейінгі балалардың тыныс алу жүйесін зақымдайтын жіті вирустық инфекция, өмірінің алғашқы 6 айында жоғары таралады және қараша мен наурыз айларында жиі кездеседі.

Көбінесе жұқпалы агент (шамамен 75% жағдайда) респираторлық синцитиальды вирус (VRS) болып табылады, бірақ басқа вирустар да себеп болуы мүмкін (метапневмовирус, коронавирус, риновирус, аденовирус, тұмау және парагрипп вирустары).

Инфекция бірінші кезекте жұқтырған секрециямен тікелей байланыста болатын берілуден кейінгі екіншілік болып табылады.

Инфекция фазасы әдетте 6-дан 10 күнге дейін созылады.

Инфекция бронхтар мен бронхиолдарға әсер етеді, қабыну процесін тудырады, шырыштың пайда болуын арттырады және тыныс алудың мүмкін қиындықтарымен тыныс алу жолдарының бітелуін тудырады.

Асқыну қаупін арттыратын факторларға шала туылу, баланың жасы (<12 апта), туа біткен жүрек ауруы, бронх-өкпе дисплазиясы, цистикалық фиброз, туа біткен тыныс жолдарының аномалиялары және иммун тапшылығы.

НЕТВУКТЕГІ БАЛАЛАРҒА КӨРСЕТУ КӘСІПКЕРЛЕРІ: Төтенше ЭКСПО -дағы МЕДИЧИЛД СТАНДЫНА КЕЛІҢІЗ.

Бронхиолиттің белгілері қандай?

Ол әдетте безгегімен және ринитпен (мұрынның қабынуы) басталады; содан кейін бірте-бірте нашарлайтын тұрақты жөтел болуы мүмкін және тыныс алу жиілігінің жоғарылауымен және қабырға аралық шегіністермен сипатталатын тыныс алу қиындықтары – азды-көпті байқалады.

Ол әдетте өздігінен және салдарсыз өтеді.

Дегенмен, кейбір жағдайларда ауруханаға жатқызу қажет болуы мүмкін, әсіресе алты айға дейін.

Мұндай жас нәрестелерде жиі қанықтыру деңгейінің төмендеуі байқалады (қандағы оттегі) және тамақтандыру қиындықтары мен тыныс алу жұмысынан туындаған судың жоғалуының жоғарылауына байланысты дегидратация байқалуы мүмкін.

Сонымен қатар, мерзімінен бұрын немесе 6 аптадан аз туылған пациенттерде апноэ қаупі жоғарылайды (тыныс алудың ұзақ үзілістері) және олардың жүрек-тыныс алу параметрлерін бақылау керек.

Ауру әдетте қатерсіз және шамамен 12 күнде өздігінен өтеді.

Бронхиолит қалай диагноз қойылады?

Бронхиолит диагнозы клиникалық, симптомдардың ағымына және педиатриялық тексеруге негізделген.

Дәрігер қажет деп санаған нақты жағдайларда ғана белгілі бір зертханалық және/немесе аспаптық зерттеулер жүргізуге болады.

Оларға мыналар жатады: мұрын-жұтқыншақ аспирацияларында респираторлық вирустарды іздеу, қанығу өлшегіш арқылы оттегімен қанығуды анықтау (артериялық қанығу <92% ауырлық көрсеткіші және ауруханаға жатқызу қажеттілігі), артериялық гемогасананализ (қанның оттегімен қанықтылығын бағалау үшін тексеру және, көмірқышқыл газын өлшеу арқылы, газ алмасудың тиімділігі).

Өте сирек, кеуде қуысының рентгенографиясы қажет (вентиляцияның бұзылуына байланысты өкпенің бірнеше аймағында қоюлану және ауасыз аймақтар болуы мүмкін).

Бронхиолитті қалай алдын алуға болады?

Гигиенаның бірнеше қарапайым ережелері бронхиолитпен ауыру қаупін азайтады немесе клиникалық көріністі нашарлатуы мүмкін байланысты инфекциялардан аулақ болады.

Әрқашан тырысыңыз

• Кіші балалардың басқа балалармен немесе тыныс жолдарының инфекциялары бар ересектермен байланысын болдырмаңыз;
• Балаңызға күтім жасау алдында және одан кейін әрқашан қолыңызды жуыңыз;
• Емшекпен емізуді ынталандыру және сұйықтықтың жеткілікті мөлшерін қамтамасыз ету;
• Физиологиялық немесе гипертониялық ерітіндімен мұрынды жиі жуу;
• Ешқашан үйде, тіпті нәресте жатқан бөлмелерден басқа бөлмелерде де темекі шекпеңіз.

Бронхиолит қалай емделеді?

Тыныс алуы қиын, ауада SaO2 > 94 % және өзін-өзі тамақтандыруға қабілетті нәрестені емдеуші педиатрдың мұқият бақылауымен үйде емдеуге болады.

Бронхиолитпен ауыратын науқастар әдетте секрецияның аспирациясымен мұрынды жиі жуумен және 3% гипертониялық ерітіндімен аэрозольдік терапиямен емделеді.

Соңғысы балаға мол катаральды шырышты секрецияларды жұмылдыруға көмектеседі.

Бронходилататорлар (бронхтардың бұлшықеттерін кеңейтетін және осылайша тыныс алуды жақсартатын дәрілер), егер балалар хирургиясында немесе үйде бастапқы «сынақ» енгізуден кейін клиникалық жақсару байқалса, күніне 3-4 рет ингаляция арқылы қолдануға болады.

Тиімділік дәлелі болмаса, емдеуді тоқтату керек.

Кейде ауызша кортизон тағайындалады, бірақ ең соңғы ғылыми әдебиеттер бұл емді қабылдаған балалардың жақсарғанын көрсетпейді.

Иммунитет тапшылығы бар балаларды қоспағанда немесе қатар жүретін бактериялық инфекцияға күдік туындаған жағдайда антибиотиктерді жүйелі түрде қолдану ұсынылмайды.

Тамақты жиілігін арттыру және мөлшерін азайту арқылы бөлу пайдалы.

Ауруханаға жатқызу қажет болған кезде балаға қамтамасыз ету үшін демеуші ем тағайындалады

• Ылғалдандырылған және жылытылған оттегін енгізу арқылы қанның жеткілікті оттегімен қамтамасыз етілуі (жоғары ағынды оттегі ауыр жағдайларда ғана енгізіледі);
• Адекватты гидратация, егер тамақтандыру қиын болса, ішілік глюкоза ерітінділерін енгізу арқылы.

Бронхиолит: баланы қашан ауруханаға жатқызу керек?

Нашар оттегімен қамтамасыз ету немесе баланы тамақтандырудан бас тартудың барлық жағдайларында емдейтін педиатрдың көрсеткіштері бойынша Жедел жәрдемнің педиатр дәрігері баланы ауруханаға жатқызу мүмкіндігін бағалауы керек.

Қосымша қауіп факторлары ретінде мыналар қарастырылады: шала туылу немесе екі айға дейінгі жас, қатар жүретін созылмалы патологиялар (бронходосплазия, туа біткен жүрек ақаулары, иммундық тапшылықтар, неврологиялық патологиялар), реактивтіліктің төмендеуі, ата-ананың үйде күтім жасаудағы қиындықтары.

Сондай-ақ оқыңыз:

Балалардағы кеудедегі ауырсыну: оны қалай бағалауға болады, оның себебі неде

Бронхоскопия: Ambu бір реттік эндоскопқа арналған жаңа стандарттарды орнатады

Ақпарат көзі:

Бала Иса