Wat doet een ambulanceverpleegkundige in Italië? Definities, competenties, vaardigheden

De ambulanceverpleegkundige, wat zijn zijn taken en rollen? Dit onderwerp is een bron van verwarring onder gewone burgers (en soms niet alleen onder hen, om eerlijk te zijn)

Daarom hebben we ervoor gekozen om het onderwerp ordelijk en niet-technisch aan te pakken: om zelfs de “niet-reddings”-lezer een duidelijker beeld te geven van de essentiële rol van de ambulanceverpleegkundige.

Laten we beginnen met het beschrijven van de samenstelling van een bemanning op basis van het type ambulance.

Ambulances worden over het algemeen onderverdeeld in drie typen: A, A1, A2 en B. Daarna volgen de categorieën MSB, MSI en MSA.

De typen verwijzen vaak naar alle doeleinden van de ambulance zelf:

  • Type A wordt gedefinieerd als een reddingsambulance, bestemd voor het vervoer van de patiënt voor aankomst in de eerste hulp. Het is specifiek uitgerust volgens het type noodgeval. Deze ambulances worden over het algemeen ingezet als niet wordt aangenomen dat de patiënt zich in een kritieke situatie kan voordoen.
  • Type A1/2 wordt gedefinieerd als een reddingsambulance voor speciale noodgevallen. Het is bedoeld voor gebruik in historische stadscentra of heeft specifieke maatvoeringskenmerken. In het geval van type A1 is het uitgerust om één patiënt te vervoeren. Type A2 is bestemd voor het vervoer van meerdere patiënten.
  • Type B wordt gedefinieerd als een transportambulance, hoewel sommige mensen het altijd definiëren als een reddingsambulance. Het is vaak gewijd aan basisbewaking en behandeling van patiënten, niets specifieks of geavanceerd.
  • Hoewel er een type C is (toegewijd aan de intensive care) is dit niet officieel gespecificeerd, maar voor de volledigheid nemen we het op in het onderwerp.

Laten we nu de categorieën specificeren, waardoor we het doel en de aanwezigheid van de verpleegster in een specifieke ambulance beter kunnen onderscheiden

Categorieën geven niet alleen het type bemanning binnen een reddingsambulance aan, maar kunnen ook de uitrusting.

  • De MSB-categorie is indicatief voor basisreddingsuitrusting. Het wordt meestal alleen toegewezen aan een bemanning van reddingswerkers, inclusief degenen die nog in opleiding zijn. Uiteraard kan dit ook veranderen afhankelijk van de regio en de regelgeving in kwestie.
  • De MSI-categorie is indicatief voor intermediaire of verpleegkundige hulpverleners. Dit kunnen reddingswerkers zijn, zelfs als chauffeurs, maar bovenal omvat het een verpleegster die op de juiste manier is opgeleid in verschillende kritieke zaken. Soms ook MSAB genoemd.
  • De categorie MSA is indicatief voor geavanceerde reddingsvoertuigen. Deze kunnen reddingswerkers, een verpleegster en een arts hebben boord. Deze zijn gespecialiseerd in anesthesie en reanimatie en de ambulance is adequaat uitgerust om deze behoeften te ondersteunen. Dit omvat ook alles wat nodig is voor intubatie.
  • Net als bij type C is er ook een categorie ‘extra’ zoals de mobiele intensive care. Dit omvat twee hulpverleners die zijn opgeleid om met de noodsituatie om te gaan en een arts die gespecialiseerd is in reanimatie, samen met een kritische wijkverpleegkundige.

Nu we de verschillende voertuigen hebben gespecificeerd en enkele van de belangrijkste rollen hebben gedefinieerd van wie aan boord van de ambulance te vinden is, gaan we verder met de figuur van de verpleegster

Zoals aangegeven, is een verpleegster iemand die momenteel voldoende is opgeleid om met een breed scala aan situaties om te gaan.

Hij of zij is zowel een ondersteunende rol voor een gespecialiseerde arts, als in wezen in staat om in wezen alleen te handelen om voor de patiënt te zorgen terwijl deze op de afdeling spoedeisende hulp aankomt.

Net als de hulpverleners moet een verpleegkundige echter al het mogelijke doen om de patiënt te stabiliseren, het type behandeling dat nodig is en de urgentie van de aandoening te bepalen.

Met name in een aantal situaties worden vaak verpleegkundigen ingezet die bekend staan ​​als 'Critical Area'-verpleegkundigen.

Deze mensen zijn altijd opgeleid om veel rollen te vervullen, maar op een veel gespecialiseerder gebied.

Ze kunnen bijvoorbeeld worden ingezet voor intensive care- en reanimatiebehandelingen, als operatiekamerondersteuning en alle noodsituaties op de spoedeisende hulp.

Het behoeft geen betoog dat een verpleegkundige de toestand van de patiënt tijdens de reis moet kunnen volgen of geavanceerde invasieve technieken nodig heeft (veneuze toegang, fractuurreductie of medicijntoediening om maar een voorbeeld te noemen).

Dit geldt met name altijd voor de IC-verpleegkundige, die vaak in ambulances wordt ingezet.

Om in alle opzichten verpleegkundige te zijn, is veel training nodig.

Er is een universitaire opleiding te volgen en uiteraard nog veel meer te leren en te beleven, zowel in theorie als in de praktijk.

Om een ​​lang verhaal kort te maken: wat verpleegkundigen in ambulances doen, is een bijzonder cruciale rol spelen in de patiëntenzorg.

Hij is gekwalificeerd om in-house machines te gebruiken, invasieve technieken uit te voeren en heeft een kritisch oog voor het beoordelen van de gezondheidstoestand van de patiënt.

Hij is onmisbaar bij het krijgen van de eerste behandeling in geval van nood, en in de meest veeleisende situaties is hij ronduit onmisbaar.

Artikel geschreven door Massimo Carlone

Lees ook:

Ambulanceverpleegkundige en ethische conflicten: een studie uit Zweden

Een 20-jarige verpleegster die de gewonden behandelde die ook in Myanmar omkwamen

Bron:

Nurse24

Andere klanten bestelden ook: