Noodgeval, de ZOLL Tour gaat van start. Eerste stop, Intervol: vrijwilliger Gabriele vertelt erover

ZOLL en I-Help werken samen voor de promotie van de ZOLL Tour, een campagne om reddingswerkers kennis te laten maken met een breed scala aan noodhulpproducten, waaronder defibrillators, longventilatoren, mechanische reanimatie en gegevensoplossingen. De Intervol Association organiseerde de eerste etappe van de tour

ZOLL Medical Corporation, een toonaangevende fabrikant van medische hulpmiddelen, presenteert met genoegen, in samenwerking met I-Help, een bedrijf dat actief is op het gebied van medisch vervoer, de ZOLL Tour

De INCH De Tour-campagne heeft tot doel onderwijs en training te promoten in de wereld van noodhulp in Italië door middel van toertochten, vergaderingen en gesimuleerde scenario's met behulp van een volledig uitgerust voertuig.

ZOLL, dat altijd aan de zijde van Italiaanse reddingswerkers heeft gestaan, wil een referentiepunt zijn voor de niet-ziekenhuismarkt.

De productlijn, inclusief monitoren/defibrillators, longventilatoren, AED's, mechanische reanimatie en gegevensoplossingen, is bedoeld om snel te reageren op de steeds toenemende vraag naar gegevensoverdracht en telegeneeskunde.

Met de bijdrage van I-Help, dat al jaren klaar staat om in alle zorgbehoeften te voorzien, wil ZOLL tijdens de etappes van de ZOLL Tour een compleet overzicht bieden aan degenen die zich dagelijks bezighouden met het redden van levens.

Actief in het begeleiden van de overdracht van mensen in kritieke situaties, maakt I-Help gebruik van de nieuwste ambulances, voertuigen voor het vervoer van gehandicapten, vliegtuigen en helikopters.

ZOLL, een bedrijf dat bijzonder veel aandacht heeft voor patiëntenzorg, biedt medische apparaten, waaronder AED's (semi-automatische externe defibrillator) voor openbare toegang, instrumenten die niet alleen zijn ontworpen voor de noodhulp, maar ook voor vrijwilligersteams.

En om het over de reddingswerkers te hebben: een van de eerste stops op de ZOLL Tour vond plaats bij Intervol, een vrijwilligersorganisatie die in '76 werd opgericht.

Voor meer informatie vroegen we Gabriele Bove, een redder die al 30 jaar vrijwilligerswerk doet bij Intervol.

“Intervol”, legt Bove uit, “is al meer dan 40 jaar actief in de omgeving van Milaan

“Tijdens deze jaren, en vergeleken met toen ik begon in '92, zijn er veel veranderingen geweest, met name op het gebied van trainingsuren.”

“De evolutie van het gezondheidszorgsysteem vereist steeds meer vaardigheden en inzet, vooral vanuit het oogpunt van opleiding. Dit is helaas een voortdurend probleem voor veel vrijwilligers: hoe meer tijd de training kost, hoe moeilijker het voor mensen is om te besluiten het na het werk te gaan doen.”

Daarnaast is ook de wereld van werk vandaag veranderd: waar tot 20 jaar geleden iedereen zijn dagdienst had, is dat nu niet altijd het geval.

Het ontbreken van een vaste baan en de voortdurende variatie in werkuren hebben een grote impact op de keuze en mogelijkheid om vrijwilligersopleidingen te volgen.

Om de vrijwilligerssituatie te verslechteren – die al aan het afnemen was sinds vóór de pandemie – greep de Covid-noodsituatie twee jaar geleden in, waardoor de trainingssessies tijdens de eerste golf volledig verlamd werden.

"Terwijl we in het begin," vervolgt de hulpverlener, "we gedwongen waren om de trainingsuren volledig te stoppen, gingen de cursussen tijdens de tweede golf van aanwezigheid naar DAD - afstandsmodus - net als scholen."

“Het gebrek aan menselijk contact had natuurlijk niet alleen gevolgen voor de voorbereiding van de reddingswerkers, maar ook voor het eigenlijke leven van de vereniging: vrijwilligerswerk is datgene waardoor je je hand uitsteekt naar die persoon in nood en je het gevoel geeft deel uit te maken van het systeem. ”

Door deze mislukkingen is er – in alle vrijwilligersorganisaties – een onderbreking van een jaar ontstaan. Door het ontbreken van opleidingen is de instroom van vrijwilligers bijna weggevaagd, wat integendeel niet hand in hand gaat met de bestedingen.

Er bleven dus niet alleen zoveel plaatsen onbezet, maar de nieuwe vrijwilligers, die gedwongen werden lessen op afstand te volgen, hadden niet eens de kans om een ​​goede opleiding te krijgen.

Bovendien, vertelt Bove, 'konden de nieuwe mensen niet op de voertuigen stappen: PBM-middelen – persoonlijke beschermingsmiddelen uitrusting – waren schaars, dus 118 besloten om het aantal mensen op de ambulances te beperken.

Maar de aanwezigheid op het voertuig van die vierde redder – overbodig geacht omdat hij in opleiding is – is voor ons van levensbelang: hij wordt op zijn beurt de derde en dan de tweede van de uitrusting enzovoort.”

Intervol legt bijzondere nadruk op opleiding van personeel

Terwijl volgens de wet om de twee jaar een omscholing en om de vijf jaar een omscholing zou moeten plaatsvinden, besteedt de vereniging veel tijd aan evaluaties en oefeningen.

“Bij Intervol”, legt Bove uit, “hebben we constant trainingen en omscholingssessies.

We laten altijd drie fopspenen op het hoofdkantoor, een volwassene, een pediatrische en een neonatale ter beschikking van de vrijwilligers.”

“In elk team is er een trainer – van 118 of een in-house trainer – die de jongeren door de oefeningen en repetities loodst. En als we nieuwe vrijwilligers hebben, huren we ze in als telefoniste en laten we ze het systeem nog voor het einde van de cursus zien.”

Afgezien van teams van vrijwilligers, zou training volgens Gabriele Bove niet alleen interessant moeten zijn voor reddingswerkers, maar ook voor gewone burgers.

'S WERELDS TOONAANGEVENDE BEDRIJF VOOR DEFIBRILLATOREN EN MEDISCHE HULPMIDDELEN'? BEZOEK DE ZOLL-STAND OP EMERGENCY EXPO

In deze termen beslaat reanimatie een fundamenteel hoofdstuk, maar niet alleen:

'Volgens mij', zegt de hulpverlener, 'reanimatie en... eerste hulp zou een verplicht vak moeten worden op scholen. Leren hoe je een reanimatieoproep moet doen (zoals gebeurt in noordelijke landen) en hartmassage zou erg belangrijk zijn.

"Het vinden van een persoon die, op het moment van een hartstilstand, al ter plaatse reanimatie doet, zou eerst het succes van de hulpverlener helpen en later het succes van de dokter."

Wat dat betreft lijkt het er gelukkig op dat er tegenwoordig meer bewustzijn en sensitiviteit is bij burgers ten aanzien van tijdsafhankelijke ziekten (hartstilstand, beroerte, etc.).

In feite is het aantal mensen, voornamelijk bedrijven, dat besluit een training te volgen in eerstehulpmanoeuvres enorm toegenomen.

“Wij bieden als vereniging BLSD – Basic Life Support & Defibrillatie – en PBLSD – Pediatric Basic Life Support & Defibrillation – cursussen, terwijl 118 IRC – Italian Resuscitation Council – cursussen promoot.”

En nog steeds in termen van reanimatie en hartstilstand, kan de grote rol van defibrillatoren niet over het hoofd worden gezien.

“Onze defibrillatoren”, legt Bove uit, “zijn allemaal halfautomatisch (AED): dat wil zeggen, ze hebben twee knoppen, een aan/uit-knop en een rode ontladingsknop.

In tegenstelling tot deze hebben de automatische alleen de aan / uit-knop.

Samen gebruiken we altijd die van het eerste type, in het bijzonder de ZOLL-defibrillatoren die we normaal gesproken door ziekenhuizen krijgen.”

In het begin is het leven van de vrijwilliger, vanwege de opleidingsuren (die 120 moeten zijn) niet gemakkelijk.

Zijn aanwezigheid is drie keer per week vereist.

Als de trainingsperiode voorbij is, is het echter nog maar één keer per week nodig om reddingsdiensten te verlenen.

“Wie vrijwilligerswerk wil doen”, besluit Bove, “zijn zelfgenoegzaam: je hoeft alleen maar de eerste stap te zetten en ze te benaderen.”

“Helaas neemt het aantal vrijwilligers echter gestaag af; het is een job die steeds meer richting professionaliteit evolueert en die onvermijdelijk een vrij grote economische impact zal hebben.”

Lees ook:

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

ECG van de patiënt: hoe een elektrocardiogram op een eenvoudige manier te lezen?

Defibrillatoren, beademingsapparatuur, mechanische reanimatie: welke verrassingen zullen we aantreffen in de Zoll-stand op de Emergency Expo?

ZOLL neemt Payor Logic over - Klanten kunnen ongekende verbeteringen verwachten

Patiëntprocedures: wat is externe elektrische cardioversie?

Het personeelsbestand van EMS vergroten, leken trainen in het gebruik van AED

Verschil tussen spontane, elektrische en farmacologische cardioversie

Wat is Takotsubo-cardiomyopathie (gebroken-hartsyndroom)?

ZOLL At Reas 2021: alle informatie over defibrillators, beademingsapparaten en mechanische reanimatie

ZOLL kondigt afronding van overname van Itamar Medical aan

Emergency Data Management: ZOLL® Online Europe, een nieuw te ontdekken Europees cloudgebaseerd platform

Italië, het sociaal-culturele belang van vrijwillige gezondheidszorg en maatschappelijk werk

Hartziekte: wat is cardiomyopathie?

Wat is Takotsubo-cardiomyopathie (gebroken-hartsyndroom)?

Bron:

INCH

Roberts 

Dit is de officiële Emergency Expo

Andere klanten bestelden ook: