Opieka zdrowotna w Nepalu - Starania wolontariuszy o ułatwienie dostępu do opieki zdrowotnej po trzęsieniu ziemi

The Wild Medic Project urodziła się w 2015 roku o dwóch ratownicy medyczni, Steve i Mick, którzy podzielają pasję do opieki zdrowotnej, a dokładniej do zdalnej opieki zdrowotnej. Ich celem nie było osiągnięcie zysku, ale wsparcie dla społeczności znajdujących się w trudnej sytuacji, zwłaszcza w Nepal po trzęsieniu ziemi w 2015 roku. Nepal to urocza kraina pełna piękna, ale i trudności, takich jak dostęp do opieki zdrowotnej

Doświadczenie Dr Nathasha Basheer, stażysta pediatra z Wielkiej Brytanii, która zgłosiła się jako „dziki medyk”W przypadku projektu„ Dziki medyk ”ma na celu wyjaśnienie, jak ważne jest wsparcie społeczności nepalskich i odrodzenie z popiołów tego terytorium.

Nathasha zakochała się w Nepalu i kiedy usłyszała o tym trzęsienie ziemi poczuła, że ​​chce wrócić i coś zrobić. The Wild Medic Project to australijska organizacja pozarządowa, która prowadzi programy wolontariatu w Nepalu i Vanuatu, chociaż w przygotowaniu są inne projekty. Wild Medic to projekt, który odpowiada każdemu, kto ma uznane kwalifikacje medyczne – ratownikom medycznym, pielęgniarkom, pokrewnym pracownikom służby zdrowia, lekarzom. Więc lubiła je i udało jej się za nimi podążać.

W Nepalu kliniki zdrowia znajdują się głównie w odległych miejscach, a dostęp do opieki zdrowotnej jest bardzo ograniczony. Po trzęsieniu zdarzyło się, że w ciągu 115 godzin mieli do 6 pacjentów, ale dzięki nawrotom regularnych zespołów było to intensywne, ale mniej ciężkie. Lekarze i pielęgniarki pochodzili z wielu miejsc na świecie i praca zespołowa była w tej sytuacji bardzo dobrą umiejętnością. Dzięki byłemu farmaceucie udało im się założyć Protokoły Terapii Lekami i stworzyć solidną sekcję pediatryczną, w której bierze udział Nathasha.

Na drugim etapie odwiedzili szkołę, aby przeprowadzić badania lekarskie i udało im się zbadać 240 dzieci w ciągu jednego dnia. Przypadki kliniczne są bardzo zróżnicowane i rozległe, tak że pewnego dnia ojciec przyniósł swoją 9-letnią córkę z dużym ropniem w okolicy lewego pachwiny / uda, który sięgał jej do kolana. Była to wyraźnie paskudna infekcja, która wymagała chirurgicznego oczyszczenia rany i agresywnych antybiotyków dożylnych. Lekarz nepalski na miejscu był w stanie wystawić skierowanie. Innym przypadkiem była starsza pani, która wcześniej doznała kontuzji po upadku na wyciągniętą rękę, a następnie zgłaszała się z trwającym bólem i mrowieniem. Był widocznie zdeformowany. W tym przypadku akcja była jeszcze bardziej skomplikowana, ponieważ nie byli przygotowani do ortopedii dorosłych na poziomie wyższym i niestety nawet gdyby była w stanie odbyć długą podróż do Katmandu, jej wysokie ryzyko znieczulenia sprawiłoby, że operacja byłaby mało prawdopodobna.

PRZECHOWYWAĆ W CZYTANIU

Może Ci się spodobać