Żywienie dojelitowe: kiedy potrzebne jest żywienie sztuczne?
Żywienie dojelitowe: sztuczne karmienie osób, które nie mogą być odpowiednio karmione środkami fizjologicznymi
Żywienie dojelitowe jest niezbędne dla osób cierpiących na anoreksję, zwężenia przewodu pokarmowego lub przetoki, zaburzenia połykania
W porównaniu z żywieniem pozajelitowym żywienie to ma następujące zalety:
- Lepsze zachowanie struktury i funkcji przewodu pokarmowego
- Zredukowane koszty
- Prawdopodobnie mniej powikłań, zwłaszcza infekcji
Szczególne wskazania do żywienia dojelitowego obejmują:
- Długotrwała anoreksja
- Poważne niedożywienie białkowo-energetyczne
- Śpiączka lub depresja sensorium
- Niewydolność wątroby
- Niemożność przyjmowania żywienia doustnego z powodu głowy lub szyja uraz
- Poważne choroby (np. oparzenia) powodujące stres metaboliczny
Inne wskazania mogą obejmować przygotowanie jelita do operacji u ciężko chorych lub niedożywionych pacjentów, zamknięcie przetok jelitowo-skórnych i adaptację jelita cienkiego po masywnej resekcji jelita lub w chorobach mogących powodować zaburzenia wchłaniania (np. choroba Leśniowskiego-Crohna).
Dlaczego żywienie dojelitowe nazywa się sztucznym:
Jest sztuczna, ponieważ stosuje się sztucznie przygotowane mieszanki składników odżywczych ze znormalizowanymi ilościami białka, węglowodanów, lipidów, minerałów, wody, witamin i pierwiastków śladowych, które mogą w pełni zaspokoić potrzeby metaboliczne organizmu.
Takie odżywianie jest bardzo dobrze tolerowane i łatwe w prowadzeniu w domu przez personel niemedyczny.
Osoby poddane sztucznemu żywieniu mogą wykonywać każdy rodzaj aktywności, a jeśli pozwalają na to warunki, mogą również karmić się doustnie.
Żywienie sztuczne można przeprowadzić za pomocą czterech metod: zgłębnika nosowo-żołądkowego, zgłębnika gardłowego, zgłębnika gastrostomijnego i zgłębnika jejunostomii.
Czytaj także:
Grupa VYGON wprowadza na rynek Easymoov6, bardziej intuicyjną pompę do żywienia dojelitowego