UNESCO przyznaje Szwajcarii i Austrii za trud związany z zarządzaniem ryzykiem lawin
UNESCO przyznało Szwajcarii i Austrii status niematerialnego dziedzictwa kulturowego za zarządzanie ryzykiem lawinowym.
Lawiny są jedną z głównych przyczyn śmierci w górach, dlatego ich zagrożenie spowodowało zbiorowe zarządzanie ryzykiem w Alpach
W czwartek paryska Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Edukacji, Nauki i Kultury (UNESCO) dodała go do listy znanej jako „Niematerialne dziedzictwo kulturowe ludzkości”. Szkolenie psów ratowniczych, w tym słynnych świętych Bernardów, analiza okładzin śnieżnych, dokumentacja lawin, ochrona domów, szkolenie przewodników górskich i przekazywanie wiedzy: na przestrzeni wieków mieszkańcy Alp wypracowali specjalne strategie radzenia sobie z tym zjawiskiem.
Wiedza, doświadczenie i strategie zarządzania zagrożeniami lawinowymi, które były stale aktualizowane i przekazywane z pokolenia na pokolenie w Szwajcarii i Austrii, zostały oficjalnie uznane przez ONZ za globalny skarb kultury.
Długa historia
To, co sprawia, że podejście Szwajcarii jest tak unikalne, mówią eksperci, to jego długa historia, która sięga wielu stuleci - wiele z tego zapisano - i poziom wyrafinowania.
Wracając do II wojny światowej, ogólnokrajowa usługa ostrzegania przed lawinami prowadzona przez Instytut Badania Śniegu i Avalanche (SLF) w Davos to tylko jeden przykład. Od 1945, SLF był odpowiedzialny za produkcję dwa razy dziennie narodowy biuletyn lawinowy wykorzystując dane zebrane przez osoby przeszkolone do wykonywania pracy przez 200 i automatyczne stacje pomiarowe 170 rozmieszczone w szwajcarskich Alpach.
Wyszkoleni prognostycy ze wszystkich środowisk - od mnichów po gospodynie domowe, ale coraz częściej pracowników terenów narciarskich i lokalnych gmin - zbierają podstawowe dane na temat warunków śniegowych i pogodowych oraz śniegu na podstawie tradycyjnych metod sięgających lat 70. Inne kraje mają sieci obserwatorów, ale gęstość sieci szwajcarskiej oraz poziom szkoleń i wiedzy sprawiają, że jest ona wyjątkowa.