Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry i atopowe zapalenie skóry: różnice

Atopowe czy alergiczne kontaktowe zapalenie skóry? W obu przypadkach mówimy o dość powszechnych zapaleniach skóry, które pacjenci mogą łatwo pomylić, szczególnie ze względu na dość podobne objawy

O ile w przypadku alergicznego kontaktowego zapalenia skóry wystarczy unikać alergenów, które je wywołują, o tyle atopowe zapalenie skóry może stać się przewlekłe, negatywnie wpływając na jakość życia dotkniętych nim osób.

Jakie są objawy atopowego zapalenia skóry?

Atopowe zapalenie skóry, zwane również egzemą konstytucyjną, to nawracające lub przewlekłe zapalenie skóry.

Najczęściej objawia się we wczesnym dzieciństwie pojawieniem się swędzących, zaczerwienionych plam, często zwieńczonych małymi pęcherzami, które z czasem odpadają lub tworzą strupy.

U dzieci policzki, szyja i prostowników powierzchni ramion i nóg są dotknięte.

Jest to zaburzenie, które ma istotny wpływ na codzienne życie pacjenta, zwłaszcza ze względu na swędzenie, które może być bardzo intensywne i które w ciągu dnia utrudnia właściwą koncentrację na codziennych czynnościach oraz uniemożliwia spokojny sen w nocy.

Jest to choroba szeroko rozpowszechniona także wśród dorosłych (około 10% populacji), w której zmiany swędzące są zwykle zlokalizowane, oprócz twarzy i szyi, w dole odłokciowym („fałdy” łokci), w strunach podkolanowych (za kolanami) i grzbietami rąk.

Nie ma specjalnych testów do diagnozowania postaci atopowej.

Diagnoza ma charakter wyłącznie kliniczny, tzn. stawiana na podstawie informacji uzyskanych od pacjenta przez dermatologa oraz obserwowanych przez niego objawów na skórze.

Objawy alergicznego kontaktowego zapalenia skóry

Objawy atopowego zapalenia skóry są bardzo podobne do objawów alergicznego kontaktowego zapalenia skóry, dlatego chory może łatwo pomylić te dwie choroby.

Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry objawia się również w postaci swędzących czerwonych plam pokrytych pęcherzykami, z efektem łuszczenia.

Jak to rozpoznać? W celu wyjaśnienia wszelkich wątpliwości i ustalenia prawidłowego leczenia, ważne jest zatem zwrócenie się wyłącznie do dermatologa, który podczas badania zbierze od osoby zainteresowanej odpowiednie informacje i zaobserwuje oznaki na skórze w celu dokonania specyficzna diagnoza zapalenia skóry.

Przyczyny atopowego zapalenia skóry

Przyczyny atopowego zapalenia skóry różnią się od przyczyn alergicznego kontaktowego zapalenia skóry.

Atopowe zapalenie skóry jest bowiem ściśle związane z dziedzicznymi komponentami, które warunkują zmniejszoną zdolność naskórka do pełnienia funkcji „bariery” przed czynnikami zewnętrznymi i prawdopodobnie predysponują pacjenta do alergii pokarmowych i oddechowych w ciągu jego życia.

Pacjenci z atopią często cierpią również na zapalenie spojówek, astmę czy nieżyt nosa.

Należy jednak pamiętać, że bardzo rzadko wprowadzenie alergenów pokarmowych lub oddechowych powoduje zaostrzenie atopowego zapalenia skóry, które może nawracać w pozornie nieprzewidywalny sposób.

Innymi słowy, możemy myśleć o postaci atopowej jako o schorzeniu skóry osób alergicznych.

Alergiczne kontaktowe zapalenie skóry: przyczyny

Z drugiej strony, alergiczna forma kontaktu, jak sama nazwa wskazuje, jest związana z reakcją skóry po wielokrotnym kontakcie z pewnymi alergenami, które stymulują jej odpowiedź immunologiczną i tworzeniem swędzących plam, które ją charakteryzują, zaczynając od obszarów, w których nastąpi kontakt.

Każda część ciała może potencjalnie być zaangażowana w alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, w zależności od rodzaju alergenu.

Na przykład skóra głowy do farbowania włosów, dłonie i płatki uszu na nikiel itp.

Substancje wywołujące alergiczne kontaktowe zapalenie skóry mogą być zarówno naturalne, jak i chemiczne, najczęściej są to substancje zawarte w esencjach kwiatowych i roślinnych, metale oraz sztuczne konserwanty i barwniki.

Jednak nierzadko zdarza się, że niektórzy pacjenci z atopowym zapaleniem skóry mają współistniejące alergiczne kontaktowe zapalenie skóry z powodu ich skłonności do rozwoju alergii.

Jeśli nie zostanie to zidentyfikowane, może skomplikować przebieg atopowego zapalenia skóry, czyniąc je pozornie bardziej odpornymi na leczenie.

Pierwszym krokiem we wszystkich przypadkach podejrzenia alergicznego kontaktowego zapalenia skóry jest identyfikacja alergenu za pomocą odpowiednich testów alergicznych (testy płatkowe lub testy naskórkowe).

Dermatolog następnie koreluje wynik testu płatkowego z informacjami klinicznymi indywidualnego pacjenta, aby ustalić związek przyczynowo-skutkowy między kontaktem z alergenem a zapaleniem skóry.

W konsekwencji leczenie postaci alergii kontaktowej polega na wyeliminowaniu wszelkiego kontaktu z danym alergenem i oczywiście natychmiastowym złagodzeniu stanu zapalnego kremem kortykosteroidowym.

Jak leczy się zapalenie skóry?

W przypadku obu typów zapalenia skóry pierwszą radą jest stosowanie produktów nawilżających i zmiękczających, być może nakładanych po szybkim prysznicu przy użyciu detergentów bez środków powierzchniowo czynnych.

Należy unikać mydeł i pieniących się detergentów, ponieważ przyczyniają się one do podrażnienia skóry.

Z kolei w celu kontroli choroby, w przypadku atopowego zapalenia skóry, w jego łagodnych postaciach, istnieje tendencja do miejscowego stosowania kortykosteroidów i immunomodulatorów (inhibitorów kalcyneuryny).

Leki przeciwhistaminowe przyjmowane doustnie mogą pomóc przerwać błędne koło swędzenia, które z jednej strony przyczynia się poprzez drapanie do przewlekłości i infekcji zmian atopowego zapalenia skóry, a z drugiej strony negatywnie wpływa na jakość życia i spać.

Gdy atopowe zapalenie skóry obejmuje większe obszary, z silnym swędzeniem i jeśli podjęte środki nie są wystarczające, można zastosować fototerapię i ewentualnie ogólnoustrojowe leki immunosupresyjne, takie jak cyklosporyna.

Jeśli terapia ta nie przynosi oczekiwanych rezultatów, a pacjent cierpi na powtarzające się nawroty, konieczne może być zastosowanie przeciwciał monoklonalnych (dupilumabu) podawanych podskórnie, które w porównaniu z konwencjonalnymi lekami immunosupresyjnymi pozwalają na długofalową kontrolę atopowego zapalenia skóry, ponieważ mieć mniej skutków ubocznych.

Na horyzoncie pojawiają się nowe opcje terapeutyczne, umożliwiające coraz bardziej „szyte na miarę” postępowanie z indywidualnym pacjentem z atopowym zapaleniem skóry, obejmujące zarówno leki doustne (inhibitory JAK) jak i przeciwciała monoklonalne (tralokinumab).

Czytaj także:

Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida

Wyprysk lub zimne zapalenie skóry: co należy zrobić

Łuszczyca, ponadczasowa choroba skóry

SkinNeutrAll®: Checkmate dla szkodliwych dla skóry i łatwopalnych substancji

Gojące się rany i pulsoksymetr perfuzyjny, nowy czujnik podobny do skóry może mapować poziom tlenu we krwi

Badanie dermatologiczne w celu sprawdzenia znamion: kiedy to zrobić

Źródło:

Humanitas

Może Ci się spodobać