Radzenie sobie ze stresem i wewnętrznym dyskomfortem, ale poradnictwo psychologiczne pozostaje tabu

Poradnictwo psychologiczne jest usługą, na którą jest coraz większe zapotrzebowanie, ale dostęp do niej jest utrudniony ze względu na odczuwane przez pacjenta poczucie wstydu

W ciągu ostatniej dekady konsultacje z psychologiem stały się coraz bardziej powszechną praktyką w razie potrzeby, ponieważ z czasem zniknęło wiele tabu i stereotypów, które krążyły wokół tej postaci zawodowej, także dzięki świadomości społecznej, prowadzonej przez samo środowisko psychologów, oraz do powszechnej emancypacji społeczeństwa.

Dlatego dziś poradnictwo psychologiczne jest usługą coraz bardziej popularną

Wokół którego jednak zwykle utrzymuje się ogólne poczucie wstydu, które często utrudnia ludziom dostęp do tej profesjonalnej postaci.

Poproszenie przyjaciela lub znajomego o radę może być trudniejsze niż profesjonalista, jak każdy lekarz, ponieważ nieuchronnie otwiera to komunikację na temat naszych bardziej intymnych i osobistych problemów, których możemy chcieć uniknąć dzielenia się z innymi.

Prowadzi to często do pójścia własną drogą w poszukiwaniu psychologa, często przez Internet, podczas gdy wręcz przeciwnie, konsultacja z lekarzem rodzinnym lub zaufaną osobą, pozostawiłaby nas mniej samych w rozwiązywaniu problemów i skierowałaby nas w stronę więcej akredytowanych specjalistów.

Spróbujmy jednak wyjaśnić, kiedy poradnictwo psychologiczne może być przydatne i jakie są obszary zainteresowań psychologii, ponieważ pola interwencji w tym sensie są liczne i obejmują różne poziomy interwencji.

W ciągu naszego życia przechodzimy przez fazy przejściowe, często „fizjologiczne”, które stanowią momenty kryzysowe, podczas których nawet proste wsparcie czy możliwość otwarcia się i konfrontacji z ekspertem są silnie zabezpieczającymi działaniami przed ryzykiem, że na podstawie takich okoliczności cyklu życia zostanie zorganizowany bardziej uporczywy problem psychologiczny lub dyskomfort.

Etymologia słowa „kryzys”, które dziś nabrało całkowicie negatywnego znaczenia, odnosi się do momentu wyboru, zmiany i zdecydowanej decyzji.

W kryzysie wpisana jest więc zmiana, która jak każda zmiana ma charakter destabilizujący, ale może nastąpić poprzez pozytywną transformację w aspekcie ewolucyjnym i dobrostanu lub z drugiej strony może oznaczać silny dyskomfort , która jest ustrukturyzowana do tego stopnia, że ​​​​jest się zbyt sztywnym lub opornym na zmiany, co może determinować blokadę ewolucyjną.

W tych sytuacjach, w których niekoniecznie występuje jawny objaw, poradnictwo i wsparcie psychologiczne można odczytywać jako „troskę” o swoją osobę i jej dobrostan psychofizyczny, jako ochronny i profilaktyczny aspekt zdrowia.

Z drugiej strony, jak to częściej bywa, motywacją do konsultacji z psychologiem jest obecność symptomatologii typu lękowego lub depresyjnego, takich jak trudności ze snem, napady paniki, kryzysy płaczu, brak motywacji, dyskontrola gniewu, problemy w związku lub adaptacji, zaburzenia odżywiania, somatyzacja itp.

W takich okolicznościach poradnictwo psychologiczne jest tylko pierwszym krokiem do zrozumienia, jak rozwiązać problem psychologiczny, który nam ciąży, uniemożliwiając nam poruszanie się w życiu codziennym w różnych kontekstach: rodzinnym, społecznym i zawodowym.

W takim przypadku spotkanie z psychologiem-psychoterapeutą nie może być ograniczone, ale może stanowić szansę na głębszą ścieżkę, którą możemy zakwalifikować jako psychoterapeutyczną.

Podkreślamy „psychoterapeutę”, ponieważ z punktu widzenia umiejętności niezbędna jest specjalizacja psychologa w dyscyplinie psychoterapii.

Niezbędne jest otwarcie się przed ekspertem, aby fazy transakcyjne nie stały się trwałym dyskomfortem

W przypadkach ewidentnych symptomatologii, ogólną tendencją, czasami popieraną przez lekarzy rodzinnych, jest stosowanie terapii czysto farmakologicznych, w odniesieniu do których warto zaznaczyć, że „psychofarmaceutyk” najczęściej nie jest decydujący pod względem przezwyciężenia problemu, ale ogranicza się tam, gdzie jest to skuteczne, do zmniejszenia lub wyeliminowania symptomatologii w sposób poszlakowy do podjęcia samej terapii farmakologicznej.

Z kolei kurs psychoterapeutyczny, nie wykluczając możliwości wsparcia farmakologicznego, które w każdym przypadku jest właściwe w określonych przypadkach, jest skonfigurowany jako interwencja terapeutyczna mająca na celu przezwyciężenie problemu.

Dzieje się tak dlatego, że symptomy reprezentują fenomenalny aspekt wewnętrznego niepokoju, który jest inny, po prostu stanowiąc sygnał, który nasz umysł zmusza nas do uchwycenia.

To tak, jakby nasze ciało mówiło nam „nie możesz już sobie z tym problemem poradzić”, ale problem jest potwierdzany nie jako objaw, ale raczej to, co się za nim kryje w postaci dyskomfortu i wewnętrznego konfliktu.

Symptom jest sygnałem, który należy odczytać i zinterpretować, aby go rozwiązać, a to na ogół wymaga czasu i wytrwałości, z pewnością nie jest to krótka ani niewymagająca ścieżka.

Poza indywidualnym przypadkiem klinicznym, jak wspomniano, poradnictwo psychologiczne znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach

Np. wsparcia rodzicielskiego w relacjach z dziećmi w wieku rozwojowym, czy też w odniesieniu do trudności i objawów samych dzieci, które często wymagają specjalistycznej interwencji psychologicznej, jak np. niepokój lub proste trudności związane z przerwaniem karmienia piersią lub uzyskaniem autonomii zwieraczy lub jąkaniem się i trudnościami szkolnymi i/lub specyficznymi trudnościami w nauce.

W poradni rozwojowej terapią z wyboru jest „terapia rodzinna”, czyli miejsce, w którym przeprowadza się wywiady w obecności całej konkubinatu rodzinnego w celu pracy nad „systemem rodzinnym”.

To, oprócz większej skuteczności z punktu widzenia dobra dziecka, pozwala nie desygnować dziecka jako podmiotu problematycznego (potencjalnie czynnika jatrogennego) w zakresie, w jakim na terapię przychodzą także matka i ojciec.

Innym istotnym obszarem jest poradnictwo i poradnictwo dla par w fazie kryzysu małżeńskiego lub separacji, nie tylko dla samych par, którym można towarzyszyć w separacji lub rozwiązywaniu konfliktów, ale także w odniesieniu do zarządzania dynamiką z dziećmi, czyli jak sobie z nimi radzić lub jak zapobiegać wpływowi konfliktów małżeńskich na ich samopoczucie i pogodę ducha.

W tym sensie poradnictwo psychologiczne lub konsekwentna ścieżka wsparcia dla pary okazuje się niezwykle przydatna.

Wiele z tych sytuacji z pewnością nie ma charakteru ściśle klinicznego, ale raczej okoliczności, z którymi bardzo często spotykają się osoby i rodziny, w związku z którymi nie należy zwlekać z poradnictwem psychologicznym.

Czasami proste wyjaśnienie lub ponowne zdefiniowanie problemu może okazać się doskonałym źródłem do samodzielnego postępowania w radzeniu sobie z perypetiami, jakie życie nam narzuca.

Czytaj także

Emergency Live jeszcze bardziej…Live: Pobierz nową darmową aplikację swojej gazety na iOS i Androida

Znaczenie nadzoru dla pracowników socjalnych i służby zdrowia

Czynniki stresu dla zespołu pielęgniarek ratunkowych i strategie radzenia sobie

Włochy, społeczno-kulturowe znaczenie wolontariatu zdrowotnego i pracy socjalnej

Lęk, kiedy normalna reakcja na stres staje się patologiczna?

Agorafobia: objawy i leczenie

Rozbrajanie wśród pierwszych reagujących: jak radzić sobie z poczuciem winy?

Dezorientacja czasowa i przestrzenna: co to oznacza i z jakimi patologiami jest związana

Atak paniki i jego cechy charakterystyczne

Patologiczny lęk i napady paniki: powszechne zaburzenie

Pacjent z napadem paniki: jak radzić sobie z napadami paniki?

Atak paniki: co to jest i jakie są objawy

Ratowanie pacjenta z problemami zdrowia psychicznego: protokół ALGEE

Trzęsienie ziemi i utrata kontroli: psycholog wyjaśnia psychologiczne ryzyko trzęsienia ziemi

Źródło

Brugnoniego

Może Ci się spodobać