O papel esencial da guanina no ADN e ARN
Descubrindo a importancia dun dos catro nucleótidos fundamentais para a vida
Que é a guanina?
Un dos catro principais bloques de construción do ADN e do ARN é guanina. É un composto especial que contén nitróxeno que se empareja coa adenina, a citosina e a timina (ou uracilo no ARN) para formar o código xenético. O que fai que a guanina sexa única é a súa estrutura intrincada: unha fusión de aneis de pirimidina e imidazol, creando un composto de purina. A súa fórmula é C5H5N5O.
Propiedades físicas e estruturais
A guanina aparece como un simple po branco e ten un punto de fusión notablemente alto, arredor dos 360 °C. Isto débese a que os seus cristais están unidos por fortes enlaces de hidróxeno. Aínda que non se disolve en auga, A guanina pódese disolver en ácidos ou bases diluidos. O seu peso molecular é de 151.13 g/mol e a súa densidade calculada é de 2.200 g/cm³.
Función Biolóxica e Aplicacións
Sen guanina, a vida non existiría. Forma un enlace forte coa citosina no ADN e ARN a través de tres enlaces de hidróxeno. Isto estabiliza a famosa estrutura de dobre hélice e garante a replicación precisa do ADN. Pero os deberes da guanina non quedan aí. Os seus derivados, como o GTP (trifosfato de guanosina), desempeñan un papel vital en procesos celulares como a sinalización e a produción de proteínas.
A guanina pertence a un grupo chamado bases purínicas, partes cruciais das moléculas de ADN e ARN.
A Historia do Descubrimento
No afastado ano de 1844, un químico alemán chamou Julius Bodo Unger primeiro descubriu a guanina. O peculiar? Extraeuno do guano, de aí o seu nome. Co paso do tempo, os científicos aprenderon máis sobre a estrutura da guanina e o seu papel vital na xenética e a bioloxía molecular.
Fontes