Kunstmatige bloedvaten gemaakt met een 3D bio-printertechnologie

 

Kunnen we lichaamsdelen afdrukken?? Ja, nu kunnen we het doen. Dankzij een nieuw internationaal onderzoek

3D Gedrukte orgels komen een stap dichterbij

(GUARDIAN) - Wetenschappers kunnen al jarenlang soorten menselijk weefsel "bedrukken" met een 3D-printer, maar in een grote sprong voorwaarts door Amerikaanse en Australische onderzoekers kunnen ze dat weefsel nu alleen laten overleven.

Tot nu toe was een belangrijke barrière voor het verplaatsen van kleine vellen weefsel naar volledige 3D-organen dat ze niet hadden ontdekt hoe de bloedvaten te ontwikkelen die cellen voorzien van voedingsstoffen en zuurstof, en hen in staat stellen om afval uit te scheiden.

Dit essentiële proces wordt 'vascularisatie' genoemd en is noodzakelijk als onderzoekers ooit willen voorkomen dat cellen doodgaan, zodat ze grote, transplanteerbare organen kunnen laten groeien.

Maar in een grote medische doorbraak zijn onderzoekers van de universiteiten van Sydney en Harvard erin geslaagd om 3D biaprintcapillairen te maken, de kleine kanalen die vascularisatie toelaten zodat cellen zichzelf kunnen onderhouden en overleven.

Met behulp van een high-tech "bio-printer" fabriceerden de onderzoekers kleine, onderling verbonden vezels om als de mal voor de kunstmatige bloedvaten te dienen.

Vervolgens bedekten ze de 3D-gedrukte structuur met een celrijk eiwitmateriaal op basis van eiwitten, dat werd gestold door er licht op te schijnen.

Ten slotte verwijderden ze de bio-geprinte vezels om een ​​netwerk achter te laten van kleine capillairen bedekt met menselijke endotheelcellen, die in minder dan een week stabiele bloedcapillairen vormden.

Biomedisch ingenieur en een leider van het onderzoek, Dr Luiz Bertassoni van de University of Sydney, zeiden dat drukkerijen nog een paar decennia verwijderd kunnen zijn, maar dit was een "grote stap" om dat doel te bereiken.

"We hebben aangetoond dat we deze haarvaten kunnen bedrukken, we hebben aangetoond dat ze functioneel zijn, dat ze rijpen om haarvaten te vormen en dat we ze kunnen aanpassen aan de maten en structuren die we nodig hebben," zei hij.

"Weefseltechniek om eenvoudigere weefsels te maken is al een aantal jaren een realiteit en dankzij wat we hebben kunnen bereiken, kunnen we beginnen praten over grotere, meer complexe weefsels die langer kunnen overleven."

Hoewel het grootste deel van het onderzoek werd uitgevoerd op Harvard, zei Bertassoni dat recentelijk een laboratorium was gevestigd aan de Universiteit van Sydney, zodat zijn werk in Australië kon worden voortgezet.

Sinds de bevindingen waren gepubliceerd in het tijdschrift van de Royal Society of Chemistry op donderdag zei Bertassoni dat hij was benaderd door een paar patiënten die wilden weten of de technologie betekende dat organen nu konden worden "gedrukt".

Hij benadrukte dat dit niet het geval was, maar zei dat wat zijn team had gevonden "game-changing" was.

"Duizenden mensen sterven elk jaar als gevolg van een gebrek aan organen voor transplantatie," zei Bertassoni.

"Veel meer worden onderworpen aan de chirurgische verwijdering van weefsels en organen als gevolg van kanker, of ze zijn betrokken bij ongevallen met grote breuken en verwondingen.

"Hoewel het afdrukken van orgels een aantal decennia kan duren, zou het me ook niet verbazen als ik daar ongelijk aan had, omdat dit soort engineering zo snel evolueert.

"Ik zou het zo graag mis hebben."

Andere klanten bestelden ook: