Macular Pucker: definitie, oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling

De term macula-pucker verwijst naar een pathologie die het oog aantast en die in het bijzonder leidt tot verschillende ongemakken van de vitreo-retinale interface, dwz het gebied waar het glasachtig lichaam, dat de oogbol vult, in contact komt met het netvlies en in het bijzonder met het maculaire gebied

Deze ziekte wordt ook wel epiretinaal membraan of cellofaanmaculopathie genoemd.

De symptomen van macula-pucker zijn talrijk en kunnen sterk variëren van persoon tot persoon

Meestal maakt deze pathologie het echter moeilijk om details te zien, die minder duidelijk worden.

Wanneer u lijdt aan cellofaan maculopathie, heeft u moeite met het uitvoeren van handelingen zoals lezen of autorijden.

Veel patiënten zijn echter asymptomatisch in de beginfase en deze factor maakt de diagnose complexer.

De oorzaken van macula-pucker zijn verschillend, maar zeker een van de meest voorkomende risicofactoren waarop niet kan worden ingegrepen, is het ouder worden.

De meeste patiënten die aan deze pathologie lijden, zijn ouder dan 65 jaar

Wat is maculaire plooiing?

Concreet kan de maculaire rimpel worden gedefinieerd als een pathologische aandoening van het achterste segment van het oog.

Deze pathologie bepaalt de vorming van een membraan op het oppervlak van de macula, met name een soort vezelachtig littekenweefsel, dat rimpelt en onregelmatigheden in de lagen van de macula veroorzaakt.

Het uiterlijk van dit materiaal wordt veroorzaakt door een verandering van het glasvocht, een bindweefsel met een geleiachtige consistentie dat voor 99% uit water bestaat en het achterste segment van de oogbal vult.

De functies van dit deel van het oog zijn talrijk, zoals zicht, bescherming en ondersteuning.

Wanneer dit membraan dat het maculaire gebied uitrekt, optreedt, treden er veranderingen op in het vermogen om duidelijk te zien.

U kunt daarom een ​​vervormd zicht hebben met een verkeerde perceptie van lijnen en onvermogen om te focussen.

Symptomen van maculaire plooien

Symptomen van maculaire rimpels worden in de vroege stadia vaak niet opgemerkt of zijn mogelijk niet direct gerelateerd aan pathologische veranderingen in de maculaire plek.

De meest voorkomende zijn:

  • beeld vervorming. In dit geval is het gebruikelijk dat de patiënt een visioen heeft van afbeeldingen, lijnen en objecten die vervormd zijn of andere afmetingen hebben dan de echte;
  • monoculair dubbelzien;
  • wazig zicht en het onvermogen om duidelijk te zien;
  • als de maculopathie het centrale deel van de macula aantast, kan de patiënt moeite hebben om het centrale deel van het beeld te onderscheiden.

Oorzaken

Over de oorzaken van macula-pucker zijn er nog steeds veel studies die proberen de aard van deze pathologie te onderzoeken.

Zeker een van de meest voorkomende redenen voor het optreden van symptomen van deze ziekte is veroudering.

Met toenemende leeftijd verandert het oog en het komt vaak voor dat het glasachtig lichaam de neiging heeft zich terug te trekken en geen interactie heeft met het netvlies.

Dit fenomeen dat bekend staat als achterste glasvochtloslating als het op een traumatische manier optreedt, kan scheuren in het netvlies veroorzaken en leiden tot netvliesloslating.

Of als er een pathologische adhesie is tussen het glasachtig lichaam en de macula, kan dit soort "film" zich vormen op de macula, precies bekend als macula-plooi.

Leeftijd is in wezen een van de hoofdoorzaken van veel ziekten die verband houden met de ogen en het gezichtsvermogen.

Er zijn zeker andere risicofactoren en oorzaken van maculaire rimpels die de vorming van deze pathologie kunnen bevorderen, niet alleen op oudere leeftijd.

Onder deze zijn:

  • inname van tabak
  • hypertensie
  • oogziekte of trauma
  • diabetes, vooral als het niet goed wordt behandeld
  • inflammatoire oogziekte (uveïtis)

Bovendien kan maculaire plooiing een gevolg of bijwerking zijn van staaroperaties, die tot doel hebben de vertroebeling van de kristallijne lens in de oogbol, tussen de iris en het glasachtig lichaam, te corrigeren.

Een van de complicaties van macula-pucker is een verminderd gezichtsvermogen

De vermindering van de visuele capaciteit veroorzaakt door deze pathologie kan aanzienlijk verergeren, wat ook leidt tot grote moeilijkheden bij het uitvoeren van alledaagse handelingen, zoals lezen.

De vervorming van vormen en beelden, waartoe deze pathologie kan leiden, maakt het ook moeilijk om televisie te kijken, te werken of een recht pad te volgen.

Diagnose

Het stellen van een tijdige diagnose van macula-pucker is cruciaal om complicaties zoals netvliesloslating te voorkomen.

Om deze pathologie te diagnosticeren, zijn verschillende tests nodig, de eerste is zeker een bezoek aan uw huisarts.

Dankzij een eerste controle, waarbij een voorgeschiedenis van symptomen, op dat moment ingenomen medicijnen of gevallen in de familie wordt opgemaakt, is het vervolgens mogelijk om een ​​bezoek van een specialist te krijgen.

Een specialistisch bezoek aan de oogarts is essentieel voor het diagnosticeren van macula-pucker.

Er zijn hoofdzakelijk twee diagnostische hulpmiddelen:

  • De eerste is het fundusonderzoek. Deze test omvat een zeer eenvoudige procedure, waarbij echter elk deel van de oogbal specifiek kan worden geanalyseerd, niet alleen het glasachtig lichaam maar ook het netvlies en de macula. Op deze manier is het mogelijk om zeer gevarieerde informatie te verkrijgen over de gezondheidstoestand van het oog, maar ook om eventuele symptomen die kenmerkend zijn voor deze pathologie te onderzoeken. Bij deze test worden oogdruppels aangebracht die helpen de pupil te verwijden, maar desondanks is het een zeer eenvoudig en niet-invasief onderzoek.
  • Een ander examen, hoe specifieker ook, kan ook de OCT zijn: de Computed Optical Tomography. Deze test is ook helemaal niet invasief en zeer betrouwbaar voor het scannen van het hoornvlies en het netvlies. In dit geval is het gebruik van een diagnostische laser zonder schadelijke straling voorzien, die de lagen van het netvlies scant. Het onderzoek duurt ongeveer 10-15 minuten en kan zelfs worden uitgevoerd zonder de pupil van de patiënt te verwijden.

Als wordt vermoed dat de maculaire rimpel het gevolg is van een complexere pathologische aandoening van het oog, kan fluoresceïne-retinale angiografie ook nuttig zijn.

In dit geval wordt een fotografische test uitgevoerd, wat essentieel is voor het identificeren van verschillende vasculaire pathologieën van het oog.

Om dit te doen, wordt fluoresceïne geïnjecteerd als contrastmiddel, een stof die het vermogen heeft om het pad in de bloedstroom te kleuren.

Dit type onderzoek heeft een langere duur en is duidelijk iets invasiever, inclusief het gebruik van een intraveneus contrastmiddel.

Behandelingen

Vooral in het geval van asymptomatische mensen of met een goed restzicht, zijn maculaire rimpelbehandelingen niet vereist.

In het geval dat de patiënt geen symptomen vertoont en denkt dat hij met deze aandoening kan leven, kan alleen monitoring van deze aandoening in de loop van de tijd worden voorgeschreven.

Als alledaagse activiteiten, zoals autorijden, lezen en televisie kijken, geen moeite met scherpstellen of het onderscheiden van vormen met zich meebrengen, is er geen therapie.

In het geval van patiënten met ernstigere symptomen of bij wie de maculaire rimpel een significante vermindering van de gezichtsscherpte bepaalt, is een operatie geïndiceerd.

Chirurgische operaties voor de correctie van maculaire rimpels

De interventie voor maculaire rimpeling is gebaseerd op vitrectomie geassocieerd met het verwijderen van het epiretinale membraan en de meer oppervlakkige retinale laag.

Deze techniek omvat het verwijderen van het glasachtig lichaam en het maculaire cellofaan dat verantwoordelijk is voor de verschillende symptomen.

Met vitrectomie als remedie tegen maculaire rimpels is het mogelijk om een ​​deel van het glasachtig lichaam en het epiretinale membraan te verwijderen, waardoor de onregelmatigheid en het "krimpen" van het maculaire gebied aan de basis van het visuele verlies en de beschreven vervelende symptomen worden verminderd.

De duur van deze operatie is meestal 1 à 2 uur en kan zowel onder plaatselijke als algehele verdoving worden uitgevoerd.

Visieherstel is zeer geleidelijk en meetbaar tot 9-12 maanden na de operatie.

Gedurende deze periode wordt het netvliesoppervlak geleidelijk opnieuw uitgerekt, waardoor het zicht op details en het gevoel van vervorming van rechte lijnen verbetert.

Lees ook

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Wat is presbyopie en wanneer komt het voor?

Valse mythen over presbyopie: laten we de lucht klaren

Presbyopie: wat zijn de symptomen en hoe deze te corrigeren?

Presbyopie: een aan leeftijd gerelateerde visuele stoornis

Oogziekten: wat is iridocyclitis?

Conjunctivale hyperemie: wat is het?

Oogziekten: het maculair gaatje

Wat is oculair pterygium en wanneer een operatie nodig is

Traanfilmdisfunctiesyndroom, de andere naam voor het droge-ogensyndroom

Glasvochtloslating: wat het is, welke gevolgen het heeft

Maculadegeneratie: wat het is, symptomen, oorzaken, behandeling

Conjunctivitis: wat het is, symptomen en behandeling

Hoe allergische conjunctivitis te genezen en klinische symptomen te verminderen: de Tacrolimus-studie

Bacteriële conjunctivitis: hoe deze zeer besmettelijke ziekte te behandelen

Allergische conjunctivitis: een overzicht van deze ooginfectie

Keratoconjunctivitis: symptomen, diagnose en behandeling van deze ontsteking van het oog

Keratitis: wat is het?

Glaucoom: wat is waar en wat is niet waar?

Ooggezondheid: voorkom conjunctivitis, blefaritis, chalazions en allergieën met oogdoekjes

Wat is oculaire tonometrie en wanneer moet het worden gedaan?

Droge-ogensyndroom: hoe u uw ogen kunt beschermen tegen blootstelling aan pc's

Auto-immuunziekten: het zand in de ogen van het syndroom van Sjögren

Droge-ogensyndroom: symptomen, oorzaken en oplossingen

Droge ogen in de winter voorkomen: tips

Blefaritis: de ontsteking van de oogleden

Blefaritis: wat is het en wat zijn de meest voorkomende symptomen?

Stye, een oogontsteking die zowel jong als oud treft

Diplopie: vormen, oorzaken en behandeling

Exophthalmus: definitie, symptomen, oorzaken en behandeling

Oogziekten, wat is entropion

Hemianopsie: wat het is, ziekte, symptomen, behandeling

Kleurenblindheid: wat is het?

Ziekten van de oculaire conjunctiva: wat zijn pinguecula en pterygium en hoe ze te behandelen

Oculaire herpes: definitie, oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling

Oogziekten: wat is iridocyclitis?

Hypermetropie: wat is het en hoe kan dit visuele defect worden gecorrigeerd?

Miosis: definitie, symptomen, diagnose en behandeling

Drijvers, het visioen van drijvende lichamen (of vliegende vliegen)

Nystagmus: definitie, oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling

Visuele defecten, laten we het hebben over presbyopie

bron

Bianche-pagina

Andere klanten bestelden ook: