Sol ventriküle dolaşım yardımı: intra-aortik kontrpulsasyon

By Cristiano Antonino On Temmuz 31, 2023

Aort içi kontrpulsasyon, geçici dolaşım yardımı sağlayabildiği için kardiyolojide kullanılan bir cihazdır.

Kalbin sol karıncığı, kanı aorta pompalayan boşluk için mekanik bir destektir.

Çalışması, artan koroner kan akımı ve oksijen arzının etkisi ile kalp debisini artırarak miyokardiyal oksijen ihtiyacını azaltır.

Cihazın öncülüğünü Detroit'teki Grace Sinai Hastanesinde 1960'larda Dr. Kantrowitz ve ekibi yaptı.

İlk klinik implantasyon, Ekim 1967'de Brooklyn'deki Maimonides Tıp Merkezinde, geleneksel tedaviye yanıt vermeyen kardiyojenik şoktaki 48 yaşındaki bir kadın üzerinde gerçekleştirildi.

Aort içi karşı pulsasyon, sol femoral arterin aşağı doğru kesilmesiyle yerleştirildi.

Yaklaşık 6 saat pompalama yapıldı, şok durumu düzeldi ve hasta taburcu edildi.

Cihaz, 1976 yılında New York'ta New York-Presbiteryen Hastanesi'nde Dr. David Bregman tarafından kalp cerrahisinde kullanılmak üzere geliştirildi.

1978'de Dr. Subramanian, Seldinger tekniğini kullanarak yerleştirmeyi, yani kullanımını kolaylaştıran perkütan girişle deneyler yaptı.

Miyokardiyal hücreler, periferik direnci azaltarak sol ventrikülün işlevini destekleyerek sistolik kan basıncını artırmak için en büyük koroner arter dolumu olan diyastol anında torasik aortadaki balonu şişirerek oksijenli kanla perfüze edilir.

Sistolde hızla sönen balon kardiyak art yükte bir azalma yaratarak miyokardiyal oksijen tüketiminde bir azalmaya ve kardiyak debide bir artışa neden olur.

İntraortik kontrpulsasyonun bileşimi ve işlevi

İntra-aortik kontrpulsasyon, lokal anestezi altında gerçekleştirilen ve X-ışınları ile desteklenen bir prosedürle femoral arter yoluyla hastanın torasik aortuna perkütan olarak sokulan, harici bir mekanik parça ve balonlu bir kateterden oluşan bir sistemdir.

Aortik karşı pulsatör, distal kısmında, balonun üflenmesini ve indirilmesini kardiyak döngüsüyle senkronize edebilen makine gövdesine (konsol) bir boru aracılığıyla bağlanan bir polietilen balonun monte edildiği yarı sert bir vasküler kateterden oluşur.

Kateteri içeren steril tek kullanımlık kit iki ayrı tepsiden oluşur, birincisi perkütan arter girişini konumlandırmak için gerekli tüm materyali içerir, ikincisi makine gövdesine bağlanacak tüp ve kablolarla birlikte balonlu kateteri içerir.

Karşı titreşim, bir pnömatik parça ve bir elektronik parçadan oluşur; pnömatik/mekanik kısım balona bağlıdır ve bu, her kalp döngüsünde balonun şişirilip söndürülmesini sağlar.

Düzenleyen ve kontrol eden elektronik kısım, tüm sistemin çalışmasını senkronize eder ve izler.

Hastanın göğsüne uygulanan 5 elektrot vasıtasıyla kontrpulsasyon, basınç dalgası veya elektrokardiyografik iz ile senkronize edilebilir.

Hekim daha sonra balonun şişme ve sönme zamanlamasını optimize eder ve servis oranını ayarlar.

Monitör, gerçek zamanlı olarak ölçülen basınçları vurgulayarak EKG'yi, basınç eğrisini ve şişirme/söndürme döngülerini görüntüler.

Kontrol ünitesi, aorta yerleştirilmiş balonu şişirmek ve söndürmek için konsolun içindeki bir silindirde bulunan helyumu (inert gaz) kullanan pnömatik sistemi çalıştırır.

Balon diyastolde genişler ve sistolde söner.

Cihaz, kalbin iş yükünü azaltarak daha fazla kan pompalamasını sağlar.

Sol ventrikül kan pompalamayı bitirdiğinde, diyastol, cihaz genişler: bu, kalbe ve vücudun geri kalanına kan akışını artıracaktır.

Sol ventrikül kan pompalamak üzereyken, sistol, balon söner: bu, aortta fazladan boşluk oluşturarak kalbin daha fazla kan pompalamasına olanak tanır.

Aortik karşı pulsatör kateter, hastanın yapısına göre seçilen değişken bir boyuta sahiptir; Balonun şişirildiği madde, kimyasal/fiziksel özellikleri patlama durumunda damar tıkanıklığı oluşturmasını engelleyen inert bir gaz olan helyumdur.

Konumlandırmak için kasık dezenfekte edildikten sonra femoral arter delinir ve introdüser yerleştirilir.

Kateter tepsiden yavaşça çıkarılır ve hala paketin içindeyken konektörler, kalibrasyon anahtarını ve fiber optik konektörü gövdeye yerleştirecek olan ameliyathane hemşiresine geçirilir.

Daha sonra mil, karşı pulsatör kateterin lümeninden çıkarılır ve heparin salin ile yıkanır, ardından balona bağlı lümen üzerine tek yönlü bir valf yerleştirilir ve bir şırınga kullanılarak bir vakum oluşturulur.

Hemodinamik uzmanı, kateteri metal kılavuz tel üzerinden kaydırarak sokabilir; kateter tam olarak yerleştirilmeli, ucu sol subklavyen arterin dalının hemen altına, distal ucu ise renal arterlerin çıkışının üzerinde olmalıdır.

Doğru konumlandırma floroskopi ile kontrol edildikten sonra, tek yönlü valf balonun lümeninden çıkarılır ve helyum tüpü bağlanır; kontrapulsasyon başlayabilir.

Hemodinamik uzmanı kateteri uylukta dikişlerle sabitlerken, ameliyathane hemşiresi EKG elektrotlarını hastaya bağlar, böylece fiber optik basınç sinyali bozulsa bile karşı pulsasyon etkinleştirilebilir.

Son olarak, kateterin lümenine bir basınçlı heparin salin infüzyonu bağlanır.

Cihaz femoral arter ve aorta girdiği için doku iskemisine neden olabilir.

Femoral arter tıkalıysa bacağın iskemiden etkilenme riski daha yüksektir.

İlgili Mesajlar

İtalya'da sağlık harcamaları: Hane halkı üzerinde büyüyen bir yük

Nisan 11, 2024

Kuşhane Uyarısı: Virüs Evrimi ile İnsan Riskleri Arasında

Nisan 4, 2024

Endometriozise karşı sarı bir gün

Mar 28, 2024

Pankreas Kanseriyle Mücadelede Umut ve Yenilik

Mar 27, 2024

Balonun aortik arktan çok distale yerleştirilmesi renal arterin tıkanmasına neden olarak böbrek yetmezliğine yol açabilir.

Diğer olası komplikasyonlar, yerleştirme sırasında serebral emboli, enfeksiyon, aort veya iliak arterin diseksiyonu, arterin perforasyonu ve ardından mediastende kanamadır.

Balonun herhangi bir mekanik arızası, balonun çıkarılması için acil vasküler cerrahi gerektirebilir.

Hemodinamik hemşiresinin aortik karşı pulsatörün yönetiminde geniş bir sorumluluğu vardır: düzgün çalışmasını sağlamak için makinenin rutin bakımını yapabilmelidir.

Hemoraji, kontrpulsasyon kateterinin yer değiştirmesi ve aritmiler gibi hayatı tehdit edici olası komplikasyonların ortaya çıkmaması için hastayı titizlikle denetlemek hemşirenin sorumluluğundadır.