Wat is die zwelling? Alles wat u moet weten over liesbreuken
Pijn en ongemak in de liesstreek? Aanwezigheid van een zwelling die erger wordt na het lopen? Het kan een liesbreuk zijn
Dit is een veel voorkomende aandoening die zich meestal manifesteert als een zwelling in de lies.
Maar waar bestaat het uit? Hoe wordt het behandeld?
Inguinale hernia: wat het is en waardoor het wordt veroorzaakt?
Deze aandoening manifesteert zich door lekkage van buikorganen in de richting van de liesholte.
Simpel gezegd, een orgaan dat aanwezig is in de buikholte, zoals een deel van het vetweefsel, de darm of de blaas, slaagt erin om door de wand te gaan die het bevat.
Deze structuur, bestaande uit verschillende spierbanden, kan om verschillende redenen verzwakken: herhaalde fysieke inspanning in de loop van de tijd, een aanhoudende hoest of zelfs overmatige belasting tijdens de ontlasting.
Naast deze redenen zijn er belangrijke risicofactoren om rekening mee te houden, zoals obesitas, roken, astma en diabetes.
Mannen en vrouwen: wie loopt meer risico op een liesbreuk?
Op dit moment zou je kunnen denken dat het enige wat je hoeft te doen om het begin van de ziekte te voorkomen, is je levensstijl te veranderen.
Bijvoorbeeld constipatie bestrijden door meer vezels in uw dieet op te nemen en lichamelijke activiteit en training te verhogen om overbelasting van uw buikspieren te voorkomen.
Toch spreken de gegevens voor zich: mannen lopen 7 tot 10 keer meer risico op het ontwikkelen van een liesbreuk.
Door hun anatomische configuratie is de kans groter dat ze deze aandoening ontwikkelen.
De reden hiervoor is de aanwezigheid van de zaadstreng, waardoor de zaadbal tijdens de ontwikkeling van de foetus van de buikholte naar de scrotumzak kan afdalen.
Omdat deze structuur wordt voorzien van bloedvaten, is de liesholte bijzonder kwetsbaar.
Dit betekent echter niet dat vrouwen zichzelf automatisch buiten gevaar kunnen houden: als je naar de laatste statistieken kijkt, zie je dat deze ziekte steeds meer vrouwen treft.
De redenen kunnen verband houden met de algemene toename van de gemiddelde levensverwachting, samen met het aanleren van bepaalde gewoonten, zoals intensieve lichamelijke activiteit of roken.
De aandoening kan ook optreden bij herhaalde zwangerschappen en overmatige dunheid.
Een vreemde zwelling: de symptomen van een liesbreuk
Gelukkig is het een aandoening die vrij gemakkelijk op te merken is: de symptomen bestaan, zoals reeds vermeld, uit een zwelling in de lies die verschillende groottes aanneemt afhankelijk van de verrichte activiteiten.
Als men bijvoorbeeld 's morgens opstaat, is de zwelling niet merkbaar, terwijl deze na een dag werken of na een wandeling meer uitgesproken wordt en, indien gemasseerd, kleiner wordt.
Als de tumescentie niet leegloopt, kunt u het beste uw huisarts raadplegen, die u kan doorverwijzen naar gespecialiseerde klinieken of naar de eerste hulp afhankelijk van de ernst van de zaak.
Behandeling van liesbreuk: wanneer medicatie niet voldoende is
Wat de behandeling betreft, is het goed om in gedachten te houden dat medicatie de pijn kan helpen verlichten, maar de aandoening niet zal genezen.
Helaas heeft het geen zin om te wachten zodra de symptomen verschijnen: hernia gaat niet spontaan achteruit; integendeel, het heeft de neiging om na verloop van tijd te verslechteren.
Om deze reden is het noodzakelijk om in te grijpen met een chirurgische ingreep.
Met uitzondering van bijzondere gevallen wordt de operatie altijd poliklinisch uitgevoerd (de patiënt komt 's ochtends het ziekenhuis binnen en gaat' s avonds weer naar huis).
Over het algemeen wordt gebruik gemaakt van open chirurgie: er wordt een incisie gemaakt in het lieskanaal, met als doel de hernia te vervangen en de buikwand te reconstrueren.
De buikwand wordt gereconstrueerd door het plaatsen van een prothese, bestaande uit een klein wapeningsnet, dat wordt vastgezet met hechtingen of chirurgische lijm.
Soms kunnen hernia's aanwezig zijn aan zowel de rechter- als de linkerkant van de lies, in welk geval de hernia een bilaterale inguinale hernia wordt genoemd en wordt behandeld met video-laparoscopische chirurgie.
Dit type operatie is minder ingrijpend, omdat de techniek gebruik maakt van kleine incisies waardoor een videocamera wordt ingebracht, die van buitenaf wordt bediend met speciale instrumenten.
Het mag echter niet worden gebruikt bij te grote hernia's.
De postoperatieve fase: de herstelfase
Na de operatie is het belangrijk om gedurende drie weken een speciale slip te dragen, die werkt als een beperking en helpt bij het herstel van de operatie.
Soms kan pijn worden ervaren, maar dit kan gemakkelijk worden behandeld met pijnstillende medicatie.
De hersteltijd varieert afhankelijk van de activiteit: het is mogelijk om na 48-72 uur weer te gaan autorijden, terwijl het ongeveer een maand niet mogelijk is om te sporten.
Wat werk betreft, is de wachttijd 10-15 dagen voor kantoorwerk, terwijl voor vacatures meer fysieke inspanning vereist, is een pauze van ongeveer 3 weken vereist.
De symptomen, samen met de wetenschap dat je geopereerd moet worden, kunnen beangstigend zijn.
Wanneer men echter rekening houdt met de snelheid van de operatie in combinatie met de vrij snelle hersteltijd, is het al minder alarmerend.
Een kleine maar ongemakkelijke incisie kan de eerste stap zijn naar gemoedsrust.
Lees ook:
Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android
Chronische pijn en psychotherapie: het ACT-model is het meest effectief
Hiatal Hernia: wat het is en hoe het te diagnosticeren?
Percutane discectomie voor hernia's