Boulimia nervosa: symptomen, diagnose en behandeling

By Cristiano Antonino On 11-2023-XNUMX

Gezondheid schuif

Volgens de nieuwe DSM 5-classificatie (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 2013) valt boulimia nervosa onder de diagnostische categorie voedings- en eetstoornissen

Boulimia nervosa, de symptomen

Alle volgende kenmerken moeten aanwezig zijn om de diagnose boulimia nervosa te kunnen stellen:

Terugkerende eetbuien gekenmerkt door de consumptie van grote hoeveelheden voedsel en het gevoel de controle over het eten te verliezen.
Herhaaldelijk ongepast compenserend gedrag om gewichtstoename te voorkomen. Veel mensen gebruiken zelf-geïnduceerd braken, anderen nemen hun toevlucht tot laxeermiddelen, diuretica of zware trainingssessies.
Eetbuien en compensatiegedrag dienen gedurende drie maanden gemiddeld minimaal één keer per week voor te komen.
Het niveau van eigenwaarde wordt sterk beïnvloed door gewicht en lichaamsvorm

Boulimiaverschijnselen komen niet uitsluitend voor tijdens episodes van anorexia nervosa.

Andere symptomen en kenmerken van de aandoening

Personen met boulimia nervosa schamen zich doorgaans voor hun pathologische eetgewoonten en proberen deze te verbergen.

Bulimische crises vinden plaats in eenzaamheid: zo stiekem mogelijk.

De episode kan min of meer gepland zijn en wordt meestal (hoewel niet altijd) gekenmerkt door de snelheid waarmee voedsel wordt ingenomen.

De eetbuien gaan vaak door totdat de boulimie zich 'zo vol voelt dat hij ziek is'.

Het wordt versneld door toestanden van negatieve stemming, interpersoonlijke stresscondities, intense honger na dieetbeperkingen.

Of uit gevoelens van ontevredenheid met betrekking tot gewicht, lichaamsvorm of voedsel.

Een aanval van boulimia gaat ook gepaard met gevoelens van controleverlies.

Het controleverlies dat gepaard gaat met eetbuien is echter niet absoluut.

De persoon met boulimia kan de eetbui voortzetten ondanks de rinkelende telefoon, maar stopt er abrupt mee als een echtgenoot of kamergenoot onverwachts de kamer binnenkomt.

Een ander essentieel kenmerk van boulimia nervosa is het frequente gebruik van ongepast compenserend gedrag om gewichtstoename te voorkomen, waardoor de effecten van eetbuien worden geneutraliseerd.

Van de methoden die het meest worden gebruikt, is het zelf opwekken van braken, een van de meest typische symptomen van boulimia.

Braken vermindert het gevoel van lichamelijk ongemak, evenals de angst om aan te komen.

In sommige gevallen is braken het gewenste effect. De persoon die lijdt aan boulimia eetbuien om te braken, of braakt zelfs kleine hoeveelheden voedsel uit.

Over het algemeen kunnen deze personen in de gevorderde stadia van de aandoening op commando braken.

Ander eliminatiegedrag van boulimiapatiënten is het ongepast gebruik van laxeermiddelen en diuretica.

Het gebruik van laxeermiddelen is aanwezig bij een derde van de personen die de symptomen van boulimia nervosa vertonen.

Zelden is het gebruik van klysma's direct na eetbuien ook aanwezig, maar het is nooit het enige eliminatiegedrag.

Andere compenserende maatregelen voor eetbuien zijn vasten op de volgende dagen of overmatige lichaamsbeweging.

Schildklierhormonen worden zelden gebruikt om de stofwisseling te versnellen en gewichtstoename te voorkomen.

Bijwerkingen van zelfopgewekt braken

Het frequente gebruik van eliminatiegedrag dat typisch is voor boulimia nervosa kan veranderingen in de elektrolyten- en vochtbalans veroorzaken.

Een van de meest voorkomende zijn:

hypokaliëmie,
hyponatriëmie,
hypokaliëmie.

Verlies van zuur maagsap door braken kan metabole alkalose (verhoogd serumbicarbonaat) veroorzaken.

Misbruik van laxeermiddelen om diarree op te wekken kan in plaats daarvan metabole acidose veroorzaken.

Sommige personen met symptomen van boulimia nervosa vertonen een lichte verhoging van serumamylase.

Dit houdt waarschijnlijk verband met de toename van iso-enzym in speeksel.

Herhaaldelijk braken kan leiden tot opvallend en permanent verlies van tandglazuur, vooral aan de linguale oppervlakken van de snijtanden.

Deze tanden worden afgebroken, gekerfd en 'door de mot opgegeten'.

Er kan ook een toename zijn in de frequentie van cariës.

Bij sommige personen kunnen de speekselklieren, vooral de oorspeekselklieren, duidelijk vergroot worden.

Oorzaken van boulimia nervosa en onderhoudsfactoren

De stoornis houdt zichzelf in stand.

Dat wil zeggen, het bestaat uit een mechanisme met tal van elementen die niet alleen directe uitingen van de stoornis zijn, maar ook instandhoudingsfactoren.

Mensen die aan boulimia nervosa lijden, beoordelen zichzelf voornamelijk op het beheersen van hun eetpatroon, gewicht en lichaamsvorm.

Het directe gevolg van de preoccupatie met lichaamsvorm en gewicht is het aannemen van rigide en extreme voedingsregels.

Dergelijke regels vereisen een constante inspanning om strikt te worden gevolgd en zijn de belangrijkste factor die verantwoordelijk is voor het ontstaan van eetbuien.

Het volgen van een streng dieet op een perfectionistische manier leidt vroeg of laat onvermijdelijk tot kleine overtredingen.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Deze worden door mensen met een eetstoornis ervaren als een onherstelbaar verlies van controle.

Eetbuien kunnen in eerste instantie plezier geven omdat het de spanning van het strikt volgen van het dieet verlicht.

Naarmate de tijd verstrijkt, veroorzaken ze echter negatieve emoties (angst om aan te komen, schuldgevoel, schaamte, walging) die op hun beurt nieuwe eetbuien kunnen veroorzaken.

Zo voeden ze de vicieuze cirkel die de symptomen van boulimia in stand houdt.

Behandeling van boulimia nervosa

Psychotherapie voor boulimia nervosa

Alle evidence-based (dwz wetenschappelijk bewezen effectieve) behandelingen voor boulimia nervosa zijn psychologisch van aard.

Op dit moment toont onderzoek aan dat cognitieve gedragstherapie CGT-E de beste behandelingskeuze is voor boulimia.

CBT-E (verbeterde cognitieve gedragstherapie) is een specifieke vorm van cognitieve gedragstherapie gericht op de psychopathologie van eetstoornissen.

Het is ontwikkeld aan de Universiteit van Oxford door Christopher Fairburn en heeft zich snel over de hele wereld verspreid als behandeling van eerste keus.

Deze vorm van psychotherapie richt zich op de specifieke psychopathologie van de eetstoornis en de processen die deze in stand houden, door het gebruik van specifieke strategieën en hulpmiddelen.

Er zijn vier fasen in de behandeling:

Fase 1. Voorbereiding op behandeling en verandering. Het werk begint met zorgen over gewicht en voedsel door middel van specifieke strategieën.
Fase 2. In deze fase inventariseren we de voortgang van fase 1 en plannen we de doelen voor fase 3.
Fase 3. Het omvat het werken aan verschillende modules (module lichaamsbeeld, module cognitieve dieetbeperking, module mentale toestanden...)
Fase 4. Beoogt het risico op terugval te minimaliseren.

Medicijnen voor boulimia nervosa

De geneesmiddelen die het meest worden gebruikt bij de behandeling van boulimia zijn antidepressiva die behoren tot de categorie selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's).

Er moet echter worden benadrukt dat recent onderzoek heeft aangetoond dat het medicijn bij veel personen geen werkzaamheid op de lange termijn heeft.

Het gebruik van antidepressiva bij de behandeling van boulimia kan om drie belangrijke redenen effectief zijn:

het zorgt voor een gemiddelde vermindering van 50-60% in de frequentie van eetbuien binnen een paar weken;
het zorgt voor een gelijkwaardige vermindering van de frequentie van braken, een verbetering van de stemming en het gevoel van controle over eten en een vermindering van preoccupatie met voedsel;
het antidepressieve effect van het medicijn komt voor bij zowel depressieve als niet-depressieve personen.

Het lijkt er echter op dat het antidepressivum er weliswaar in slaagt eetbuien te verminderen, maar dat het specifieke factoren die bijdragen aan het in stand houden van boulimia nervosa, zoals strikte diëten, niet kan elimineren.

Bibliografische verwijzingen

In Fairburn, CG (2008). Cognitieve gedragstherapie en eetstoornissen. New York: Guilford Pers. (Vertaald. Cognitieve gedragstherapie van eetstoornissen, Trento: Erikcson, 2018).

Dalle Grave, R. (2013). Meerstaps cognitieve gedragstherapie voor eetstoornissen: theorie, praktijk en klinische casussen. New York: Jason Aronson (Vertaald. Multistep cognitieve gedragstherapie voor eetstoornissen, Trento: Erikcson, 2018).

Dalle Grave, R. (2016). Hoe eetstoornissen te overwinnen. Een programma gebaseerd op cognitieve gedragstherapie. Verona: positieve pers.