Diepe veneuze trombose van de bovenste ledematen: hoe om te gaan met een patiënt met het syndroom van Paget-Schroetter
Het Paget-Schroetter-syndroom, ook bekend als het Paget-von Schrötter-syndroom, is een vorm van diepe veneuze trombose van de bovenste ledematen, een medische aandoening waarbij bloed stolt in de diepe aderen van de armen. Dit gebeurt meestal in de oksel- of subclavia-ader
Paget-Schroetter-syndroom is kenmerkend voor jonge mensen
De aandoening komt meestal voor bij jonge patiënten en treft zowel mannen als vrouwen.
In de jaren zestig stond het bekend als 'door stress veroorzaakte trombose', maar deze definitie is nu achterhaald omdat inspannende activiteit niet de enige factor is.
Het kan ook optreden als gevolg van het syndroom van beklemming op de borst.
Symptomen kunnen zijn: plotseling optreden van pijn, warmte, roodheid, cyanose en zwelling van de arm.
Deze trombi veroorzaken zelden fatale longembolie.
Behandeling van het Paget-Schroetter-syndroom
De hulpverlener die deze aandoening tegenkomt, wordt opgeroepen om een antistollingsmiddel toe te dienen met heparine (meestal heparine met een laag moleculair gewicht) tot en met warfarine.
Het moet gezegd dat antistolling bijna altijd een noodzakelijke maar niet voldoende stap is.
Behandeling kan inderdaad worden bereikt door antistolling, trombolyse en/of chirurgische decompressie, hoewel systemische antistolling na diagnose de eerste stap van de behandeling is bij de overgrote meerderheid van de patiënten.
Hoewel niet specifiek voor PSS, beveelt de CHEST-richtlijn en het rapport van het deskundigenpanel van 2016 over antitrombotische therapie voor VTE-ziekte dabigatran, rivaroxaban, apixaban of edoxaban aan voor patiënten met VTE en geen kanker in plaats van vitamine K-antagonisten.
Vitamine K-antagonisten worden aanbevolen boven heparine met een laag molecuulgewicht.
Een agressievere benadering met trombolyse en chirurgie is superieur aan antistolling alleen wat betreft door de patiënt gerapporteerde resultaten, zoals het verdwijnen van symptomen en terugkeer naar het werk.
Als er geen contra-indicaties zijn, is therapeutische antistolling gedurende ten minste 5 dagen, gevolgd door venografie en kathetergestuurde trombolyse optimaal indien uitgevoerd binnen 2 weken na aanvang van de symptomen.
cdt-07-S3-S285Lees ook:
COVID-19, The Mechanism of Arterial Thrombus Formation Discovered: The Study
De incidentie van diepe veneuze trombose (DVT) bij patiënten met MIDLINE