Dr. Armand Sprecher, volksgezondheidspecialist bij AZG, beschrijft de klinische protocollen van AZG, de uitdagingen waarvoor we staan ​​en de lessen die we hebben geleerd tijdens 's werelds grootste uitbraak in West-Afrika.

Vraag: Heeft AZG een standaard klinisch zorgregime voor patiënten met Ebola?

Ja. Vóór deze uitbraak in West-Afrika heeft Artsen Zonder Grenzen honderden mensen opgevangen die door ebola waren getroffen in equatoriaal Afrika, waaronder de DRC, Soedan en Oeganda, en nu voor bijna 5,000 patiënten in West-Afrika. De standaard klinische praktijken van AZG voor ebolapatiënten zijn in overeenstemming met die van de Wereldgezondheidsorganisatie en zijn op verzoek openbaar beschikbaar.

Het klinisch protocol van AZG voor ebolapatiënten bestaat uit de volgende:

• Symptomatische zorg: medisch personeel van AZG verstrekt koorts- en pijnmedicatie, evenals medicijnen om te verminderen braken en diarree, in een poging om vochtverlies te voorkomen en patiënten meer op hun gemak te stellen. Er wordt ook medicatie gegeven om angst, opwinding of verwarring onder controle te houden.
• Ondersteunende zorg: hydratatie is daarnaast een cruciaal onderdeel van de zorg; zonder voldoende vocht kan het lichaam in shock raken en kunnen de nieren afsluiten. Als een patiënt alert is, in staat om deel te nemen aan hun zorg en niet overgeeft, worden orale rehydratievloeistoffen gegeven om vloeistoffen aan te vullen. Patiënten met onvoldoende orale inname, ernstige diarree of braken worden voorzien van intraveneuze vloeistoffen (IV's).
• Vermoedelijke zorg: patiënten met ebola kunnen ook tegelijkertijd lijden aan andere veel voorkomende ziekten, zoals malaria, tyfus of shigellose, die hun vermogen om een ​​immuunrespons op te bouwen kunnen versterken om ebola te bestrijden. Antibiotica en anti-malaria geneesmiddelen worden aan alle patiënten verstrekt om te voorkomen dat deze infecties onbehandeld blijven.
• Voedingsondersteuning: Vitaminen en therapeutische voedingsmiddelen worden gegeven om de reactie van de patiënt op het virus te ondersteunen.
• Psychosociale counseling: Ebola-patiënten lijden om vele redenen, en niet al deze zijn fysieke gevolgen van de ziekte. Psychologische ondersteuning wordt geboden om de patiënten en hun families te helpen een ernstige ziekte te overwinnen.

Vraag: Er is enige discussie geweest over het gebruik van IV-perfusies en hun invloed op sterftecijfers. Wat is de ervaring van AZG in het veld?

Voor AZG is er geen discussie over het belang van IV's; het is duidelijk dat het een cruciaal onderdeel van de behandeling is. We bieden ze momenteel aan voor patiënten in nood in al onze projecten in West-Afrika, evenals in de uitbraken waar we in de afgelopen 14-jaren op hebben gereageerd.

Naarmate de uitbraak groeide, werd onze capaciteit echter uitgerekt, wat leidde tot veel uitdagingen in onze reactie. Op specifieke momenten hadden we niet genoeg personeel om IV-hydratatie veilig te beheren wanneer er een groot aantal patiëntenopnames waren. Dit betekende dat IV-vloeistofbeheer tijdelijk moest worden opgeschort of beperkt, zoals het geval was in Monrovia in september. Het was niet alleen een kwestie van dit veilig uitvoeren, maar ook van voldoende teamleden om de nodige monitoring, follow-up van vloeibare hydratatie voor patiënten en een goede infectiecontrole uit te voeren. Toen een personeelslid besmet raakte, had angst een impact en leidde het soms direct daarna tot meer restrictieve zorg. AZG-teams streefden ernaar deze barrières snel te overwinnen en keerden terug naar normale niveaus van geïndividualiseerde zorg met een minimum aan vertraging.

We weten niet hoeveel IV-vloeistoffen voor sterftereductie op zichzelf kunnen bieden, maar we weten dat dit een belangrijk element van zorg is. Onze ervaring met eerdere uitbraken toont aan dat goede klinische zorg de sterftecijfers van de gevallen kan verminderen met 10% en 15%. Er zijn nog veel onduidelijkheden over Ebola en hoe deze het best klinisch bestreden kunnen worden. Meer onderzoek en samenwerkend leren is nodig om de klinische praktijk te verbeteren.

Vraag: Hoe zijn uw protocollen veranderd in de loop van de huidige uitbraak die West-Afrika treft?

Bij het uitbreken van de epidemie implementeerden alle AZG-centra de bestaande protocollen om de best mogelijke patiëntenzorg te bieden, en die protocollen zijn sindsdien geëvolueerd.

Verhoogde observatie aan het bed, evenals monitoring van elektrolyten van patiënten en analyse van bloedchemie om afwijkingen te corrigeren, vindt momenteel plaats in de centra van Artsen Zonder Grenzen in Conakry, Gueckedou, Monrovia en Freetown.

Daarnaast zijn er nieuwe protocollen voor zwangere vrouwen en kinderen ontwikkeld. Vóór deze uitbraak werd Ebola beschouwd als een doodvonnis voor zwangere vrouwen, aangezien zij zeer zelden overleefden. Maar nu heeft gespecialiseerde zorg ertoe geleid dat 19-vrouwen op Ebola-vrij uit AZG-centra in West-Afrika komen. AZG-teams overwegen ook andere ondersteunende zorgmodaliteiten te gebruiken, zoals het gebruik van vasopressoren, parenterale voeding, zuurstof en alternatieve parenterale toegang.

Vraag: Waarom zijn de overlevingspercentages hoger voor de westerse patiënten geëvacueerd uit West-Afrika en behandeld in hun thuislanden?

Factoren die mogelijk hebben bijgedragen aan hun overleving zijn de experimentele behandelingen, een uitstekende basisgezondheidsstatus, goede voedingsvoorraden, genetisch verschil, intensive care verpleging en toegang tot mechanische ventilatie, niervervangingstherapie en monoklonale antilichamen. Er is echter weinig definitief bekend als één factor kan wijzen op de beslissende interventie of therapie die hen heeft gered, maar het vermogen om geïndividualiseerde hoogwaardige zorg te bieden is zeker belangrijk.

Vraag: Welke medische factoren bepalen of een patiënt overleeft of sterft aan Ebola? Wat zal de sterftecijfers in West-Afrika doen dalen?

Bijna 2,300-patiënten onder onze hoede hebben het tot nu toe in West-Afrika overleefd. Ebola is geen gemakkelijk behandelbare ziekte, zoals cholera waarbij eenvoudige hydratatie het verschil is tussen leven en dood. Er is veel over het gedrag van het virus, zowel epidemiologisch als medisch, dat is nog onbekend.

Er moet gedetailleerde gegevensverzameling over de gegeven behandeling en het behandelresultaat worden verzameld om de effecten van de verschillende ondersteunende therapieën beter te begrijpen. We hebben enkele patiënten gezien die schijnbaar aan het genezen waren, lopend, pratend en atend, die vervolgens een uur later droevig en onverklaarbaar overlijden. Het is niet bekend welke factoren ervoor zorgen dat sommige mensen kunnen herstellen terwijl anderen bezwijken.

Verschillende elementen kunnen de mortaliteit beïnvloeden: de ernst van de infectie bij opname (virale last), de leeftijd van de patiënt, de algemene eerdere gezondheidstoestand, naast elkaar bestaande infecties, de voedingstoestand, intensieve ondersteunende zorg of een combinatie van alle. AZG documenteert en onderzoekt onze gegevens om deze factoren te onderzoeken. Tot dusver suggereren onze belangrijkste resultaten dat de leeftijd van de patiënt (vóór 5 jaar en na 40 jaar) en viral load (hogere virusconcentraties in het bloed bij opname) factoren zijn die de sterftecijfers bepalen.

Er moeten initiatieven worden genomen om de klinische praktijk te verbeteren en het sterftecijfer te verlagen, waarbij de veiligheid van patiënten en personeel voorop staat. Hiervoor is samenwerkend leren en onderzoek nodig tussen al degenen die zorg verlenen aan ebolapatiënten. Het vinden van een behandeling voor ebola is cruciaal; AZG heeft in een recordtijd twee klinische proeven met experimentele behandelingen uitgevoerd in onze projecten in West-Afrika. Het vinden van een veilig, betaalbaar en toegankelijk vaccin tegen het virus is ook essentieel. De teams van Artsen Zonder Grenzen zetten zich in om voor elk van onze patiënten te zorgen en werken tegelijkertijd aan de veiligste en meest effectieve manier om de plaag van ebola te verslaan.