Wat is nucleaire geneeskunde, hoe werkt het, wat zijn de toepassingsgebieden en welke risico's brengt het met zich mee?

Nucleaire geneeskunde is een tak van de geneeskunde die gebruik maakt van stoffen, bekend als radiofarmaca, bestaande uit een farmacologisch actief deel en een radioactief deel

Het farmacologisch actieve deel heeft de eigenschap zich te lokaliseren in bepaalde structuren en organen, wat we kunnen zien dankzij de radioactieve component.

In de meeste gevallen wordt het medicijn via een intraveneuze injectie toegediend: de stof wordt door het lichaam verspreid en met behulp van speciale machines kunnen we zien waar dit gebeurt, dankzij de straling die ons in staat stelt de medicijnen te lokaliseren.

Een voorbeeld hiervan is botscintigrafie: een stof wordt geïnjecteerd waar sprake is van verhoogde bothermodellering, waarbij dood bot wordt verwijderd en vervangen door nieuw bot; dit gebeurt heel vaak in de aanwezigheid van tumorziekten.

Hoe meer gelokaliseerd de stof, hoe meer straling er wordt uitgestraald.

Dankzij de machines kunnen we een hogere stralingsconcentratie in een bepaald gebied waarnemen en zo de verspreiding van het medicijn en dus de locatie van de ziekte begrijpen.

Nucleaire geneeskunde, niet alleen oncologie

Nucleaire geneeskunde wordt voornamelijk gebruikt in de oncologie, maar niet alleen in de oncologie.

Afhankelijk van het medicijn dat wordt gebruikt, kunnen we verschillende dingen zien: een voorbeeld is de hoeveelheid bloed die het hart bereikt bij patiënten met ischemische ziekte; er zijn radiofarmaca die gelokaliseerd zijn volgens de stroming in de kransslagaders en zo kunnen we zien of er delen van het hart zijn die minder goed van bloed worden voorzien, bijvoorbeeld bij stress.

Een ander voorbeeld houdt verband met bepaalde neurologische aandoeningen: bepaalde radiofarmaceutica zijn in staat de aanwezigheid van amyloïdeafzettingen te lokaliseren en zo ons te helpen bij het beoordelen van patiënten die mogelijk dementie van het Alzheimer-type hebben.

Wat zijn de risico's? Wordt iemand tijdelijk radioactief?

Het hangt af van het type radionuclide, dat wil zeggen waaruit het radioactieve medicijn is gemaakt.

Er zijn sommige radionucliden die gevaarlijker zijn en met grotere voorzichtigheid moeten worden behandeld, en andere die de hoeveelheid radioactiviteit zeer snel uitputten.

In de moderne diagnostiek hebben bijna alle gebruikte radiofarmaca een zeer korte halfwaardetijd – dwz stralingsduur -.

De voorzorgsmaatregelen variëren dus afhankelijk van het gebruikte medicijn, maar bij de meeste onderzoeken zijn deze heel eenvoudig.

Lees ook:

Bronchoscopie: Ambu stelt nieuwe normen voor endoscoop voor eenmalig gebruik

Eerste keer ooit: succesvolle operatie met een endoscoop voor eenmalig gebruik bij een immuungedeprimeerd kind

Diagnose en behandeling: wat is eco-endoscopie?

Bron:

Humanitas