Narcolepsie: symptomen, oorzaken, diagnose en behandeling

By Cristiano Antonino On Juni 4, 2023

Narcolepsie is een chronische slaapstoornis die wordt gekenmerkt door overweldigende slaperigheid overdag en plotselinge slaapaanvallen

Mensen die aan deze aandoening lijden, vinden het vaak moeilijk om lang wakker te blijven, ongeacht de omstandigheden.

Narcolepsie kan ernstige verstoringen in de dagelijkse routine veroorzaken.

Soms gaat het gepaard met een plotseling verlies van spierspanning (kataplexie), die kan worden uitgelokt door een sterke emotie: in dit geval spreken we van narcolepsie type 1.

Narcolepsie die optreedt zonder kataplexie staat bekend als narcolepsie type 2.

Narcolepsie is een chronische aandoening waarvoor geen definitieve genezing bestaat.

Veranderingen in medicatie en levensstijl kunnen echter helpen de symptomen onder controle te houden.

Steun van anderen - familieleden, vrienden, werkgevers, leraren - kan ook helpen om met narcolepsie om te gaan.

Narcolepsie

Narcolepsie is een aandoening die wordt gekenmerkt door chronische overmatige slaperigheid overdag, die op elk moment kan optreden tijdens het autorijden, eten, lezen of op het werk.

Slaapepisodes kunnen variëren in duur en frequentie, maar duren over het algemeen slechts een paar minuten en kunnen meerdere keren per dag voorkomen.

Getroffen personen kunnen deze drang om te slapen niet tegengaan: als ze echter wakker worden, voelen ze zich verfrist en uitgerust, en deze toestand van welzijn duurt minstens twee tot drie uur.

Het normale proces van inslapen begint met een fase die 'non-rapid eye movement sleep' (NREM) wordt genoemd.

Tijdens deze fase vertragen de hersengolven aanzienlijk. Na ongeveer een uur NREM-slaap verandert de hersenactiviteit en begint de REM-slaap.

De meeste dromen komen voor tijdens de REM-slaap. Bij narcolepsie kan men echter plotseling in de REM-slaap terechtkomen zonder eerst NREM-slaap te ervaren, zowel 's nachts als overdag.

Sommige kenmerken van narcolepsie - zoals kataplexie, slaapverlamming en hallucinaties - zijn vergelijkbaar met de veranderingen die optreden tijdens de REM-slaap, maar treden op tijdens waken of slaperigheid.

Symptomen van narcolepsie

De tekenen en symptomen van narcolepsie kunnen de eerste paar jaar verergeren en daarna het hele leven aanhouden.

De meest voorkomende is overmatige slaperigheid overdag: mensen met narcolepsie vallen in slaap zonder waarschuwing, overal en altijd.

Terwijl ze bijvoorbeeld aan het werk zijn of praten met vrienden, kunnen ze plotseling in slaap vallen, een paar minuten tot een half uur slapend. Als ze wakker worden, voelen ze zich uitgerust, maar vallen daarna weer in slaap.

Ze kunnen gedurende de dag ook een afname van alertheid en concentratie ervaren.

Overmatige slaperigheid overdag is meestal het eerste symptoom dat opduikt en is vaak het meest irritant, waardoor concentratie en volledig functioneren moeilijk wordt.

Een ander veel voorkomend symptoom is het plotselinge verlies van spiertonus: deze aandoening, kataplexie (KAT-uh-plek-see) genoemd, kan een scala aan fysieke veranderingen veroorzaken, van onduidelijke spraak tot zwakte van de meeste spieren, en duurt meestal maar een paar minuten. .

Kataplexie is oncontroleerbaar en wordt veroorzaakt door intense emoties, meestal positieve emoties zoals gelach of opwinding, maar soms ook door angst, verrassing of woede.

Als het onderwerp bijvoorbeeld lacht, kan het hoofd ongecontroleerd hangen of kunnen de knieën plotseling buigen.

Sommige mensen met narcolepsie ervaren slechts één of twee episodes van kataplexie per jaar, terwijl anderen meerdere episodes per dag hebben. Niet iedereen met narcolepsie ervaart kataplexie.

Andere symptomen

De ziekte kan zich ook manifesteren met

slaapverlamming: mensen met narcolepsie ervaren vaak een tijdelijk onvermogen om te bewegen of te spreken terwijl ze in slaap vallen of wakker worden. Deze afleveringen zijn meestal kort en duren enkele seconden of minuten, maar kunnen beangstigend zijn. Deze slaapverlamming bootst het type tijdelijke verlamming na dat normaal optreedt tijdens een slaapperiode die REM-slaap (Rapid Eye Movement) wordt genoemd. Niet iedereen die aan slaapverlamming lijdt, heeft echter narcolepsie;
veranderingen in REM-slaap: mensen met narcolepsie schakelen vaak snel over op REM-slaap, meestal binnen 15 minuten nadat ze in slaap zijn gevallen;
hallucinaties: deze hallucinaties worden hypnagogische hallucinaties genoemd als ze optreden terwijl men in slaap valt en hypnopompische hallucinaties als ze optreden bij het ontwaken. Een voorbeeld is het gevoel alsof er een vreemde in je slaapkamer is. Deze hallucinaties kunnen bijzonder levendig en beangstigend zijn.

Mensen met narcolepsie kunnen andere slaapstoornissen hebben, zoals obstructieve slaapapneu, een aandoening waarbij de ademhaling 's nachts stopt, het rustelozebenensyndroom en zelfs slapeloosheid.

Sommige mensen met narcolepsie ervaren automatisch gedrag tijdens korte episodes van narcolepsie.

Ze kunnen bijvoorbeeld in slaap vallen tijdens het uitvoeren van een activiteit die ze normaal doen, zoals schrijven, typen of autorijden, en die activiteit blijven uitvoeren terwijl ze slapen.

Als ze wakker worden, kunnen ze zich niet herinneren wat ze hebben gedaan en hebben ze het waarschijnlijk niet goed gedaan.

Narcolepsie veroorzaakt

Zelfs vandaag de dag is het niet zeker wat narcolepsie veroorzaakt.

Er is echter gezien dat mensen met narcolepsie type 1 lage niveaus van de chemische hypocretine (hi-poe-KREE-tin) hebben, een belangrijk neuropeptide dat helpt bij het reguleren van waakzaamheid en REM-slaap, waarschijnlijk als gevolg van een auto-immuunreactie.

Bovendien speelt genetica waarschijnlijk ook een rol bij de ontwikkeling van het probleem.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Het risico dat een ouder deze aandoening doorgeeft aan een kind is echter erg laag, rond de 1%.

Onderzoek wijst ook op een mogelijk verband met blootstelling aan het varkensgriepvirus (H1N1-influenza).

Risicofactoren

Er zijn slechts enkele bekende risicofactoren voor dit probleem, waaronder:

leeftijd: narcolepsie begint meestal bij mensen tussen de 10 en 30 jaar;
familiegeschiedenis: het risico op narcolepsie is 20 tot 40 keer hoger bij degenen die een familielid hebben dat lijdt aan narcolepsie.

Complicaties

Narcolepsie kan ernstige professionele en persoonlijke problemen veroorzaken: anderen beschouwen de persoon misschien als lui, lusteloos of lethargisch.

Maar daar houden de complicaties niet op.

School- of werkprestaties kunnen worden beïnvloed, evenals stemming en emotionele toestand.

Bovendien kunnen slaapaanvallen lichamelijk letsel veroorzaken, omdat het risico op ongelukken, snijwonden, vallen, trauma en brandwonden toeneemt.

Tot slot moet bekend zijn dat mensen met narcolepsie meer kans hebben op overgewicht.

Behandelingen voor narcolepsie

Er is geen specifieke remedie die deze aandoening kan verhelpen, maar bepaalde medicijnen en veranderingen in levensstijl kunnen de symptomen helpen beheersen.

In werkelijkheid, als het de kwaliteit van leven van een persoon niet aantast en zich in een milde vorm voordoet, hoeft het misschien niet eens te worden behandeld.

Omgekeerd, als het ernstiger en ingrijpender is, kan de arts een farmacologische behandeling voorschrijven.

Er zijn verschillende medicijnen die kunnen worden gebruikt, zoals stimulerende middelen voor het centrale zenuwstelsel die mensen met narcolepsie helpen overdag wakker te blijven.

Zoals eerder vermeld, zijn veranderingen in levensstijl ook belangrijk bij het beheersen van de symptomen van narcolepsie.

Het is met name nuttig om

ga elke dag op dezelfde tijd naar bed en sta op, ook in het weekend;
het plannen van korte dutjes op regelmatige tijdstippen gedurende de dag. Dutjes van 20 minuten op strategische momenten gedurende de dag kunnen de behoefte aan slaap verminderen. Sommige mensen hebben langere dutjes nodig;
vermijd nicotine en alcohol. Het gebruik van deze stoffen, vooral 's nachts, kan de klachten en symptomen verergeren.
Beweeg regelmatig: matige en regelmatige lichaamsbeweging, minstens vier of vijf uur voor het naar bed gaan, kan iemand helpen om 's nachts beter te slapen en zich overdag alerter te voelen.