Oogzenuwbeschadiging: symptomen, diagnose en behandeling van optische neuritis

By Cristiano Antonino On 25 mei 2023

Oogzenuwbeschadiging - in medische termen bekend als optische neuritis - is een ontsteking die, indien onbehandeld, kan leiden tot gedeeltelijk of volledig verlies van gezichtsvermogen

Dit komt omdat de oogzenuw de fundamentele structuur is in het visuele proces dat verantwoordelijk is voor het transporteren van de elektrische impuls die door licht op het netvlies wordt gegenereerd van een object in het gezichtsveld naar de hersenen.

In het visuele proces ontvangt het oog informatie van buitenaf, die vervolgens, in de vorm van de eerder genoemde elektrische impulsen, naar de hersenen wordt gestuurd, die deze vervolgens kunnen ontcijferen en het beeld kunnen terugsturen.

Deze informatie wordt overgedragen door de oogzenuw, die deze, indien beschadigd, mogelijk niet correct of volledig aan de hersenen doorgeeft.

In de meeste gevallen presenteert de laesie zich als eenzijdig, hoewel beide ogen in verschillende mate en niet tegelijkertijd betrokken kunnen zijn.

Wat zijn de oorzaken van oogzenuwbeschadiging?

Oogzenuwbeschadigingen kunnen, afhankelijk van de onderliggende oorzaak, worden onderverdeeld in verwondingen veroorzaakt door infecties, verwondingen veroorzaakt door auto-immuunziekten of verwondingen veroorzaakt door fysieke schade aan de oogzenuw.

Verwondingen veroorzaakt door infecties

Enkele van de infecties die schade aan of letsel aan de oogzenuw kunnen veroorzaken zijn de ziekte van Lyme, syfilis, meningitis, virale encefalitis, varicella, rubella, mazelen, bof, gordelroos, tuberculose.

Verwondingen veroorzaakt door auto-immuunziekten

Optische neuritis kan optreden wanneer het immuunsysteem per ongeluk de myelineschede aanvalt en deze geheel of gedeeltelijk vernietigt.

De meest voorkomende oorzaak van laesies van de oogzenuw is echter een demyeliniserende ziekte die bekend staat als multiple sclerose: het immuunsysteem valt per abuis de myelineschede aan die de zenuwvezels van de hersenen bedekt en spinal koord en bijgevolg ook dat dat de oogzenuw bedekt.

Optische neuritis is een van de meest voorkomende symptomen van multiple sclerose en is vaak het eerste symptoom dat als een alarmbel verschijnt.

Andere auto-immuunziekten die kunnen leiden tot oogzenuwbeschadiging zijn neuromyelitis optica, systemische lupus erythematosus en sarcoïdose.

Verwondingen veroorzaakt door fysieke schade aan de oogzenuw

Verwondingen aan de oogzenuw veroorzaakt door fysieke schade zijn meestal het gevolg van compressie, meestal als gevolg van een primaire of uitgezaaide tumor of cerebrale ischemie, waarbij druk op de oogzenuw de juiste overdracht van elektrische impulsen naar de hersenen verhindert, of in het geval van ernstige kneuzingen van de oogbol met direct trauma aan het gedeelte van de oogzenuw dat door de orbitale holte gaat.

Andere oorzaken die kunnen leiden tot oogzenuwbeschadiging zijn voedingstekorten (vooral van vitamine B12), hoge toxiciteit van medicijnen of toxines, zoals amiodaron of isoniazide, radiotherapie, door medicijnen veroorzaakte vasculitis en bepaalde ziekten met specifieke vasculaire schade zoals temporale arteritis en suikerziekte.

Oogzenuwbeschadiging: de symptomen herkennen

Zoals reeds vermeld, presenteert optische neuritis zich in de meeste gevallen als eenzijdig, hoewel beide ogen betrokken kunnen zijn bij het presenteren van symptomen.

De pathologie gaat aanvankelijk gepaard met een goed gedefinieerde triade van klinische symptomen: verminderde gezichtsscherpte, oculaire pijn waargenomen bij beweging en gezichtsveldverandering.

Andere symptomen die de zojuist genoemde kunnen vergezellen of kunnen volgen, zijn een veranderd zicht van het kleurbereik, verminderde contrastgevoeligheid en het optreden van visuele verschijnselen zoals heldere flitsen bij afwezigheid van licht, knipperende lichten of vlekken.

Indien onbehandeld, kunnen oogzenuwbeschadigingen dermate verergeren dat het gezichtsvermogen permanent wordt aangetast, zelfs tot het punt dat het volledig verloren gaat.

Diagnose van een oogzenuwbeschadiging

Vanaf het moment dat de patiënt een merkbare vermindering van het gezichtsvermogen begint te ervaren, vergezeld van enkele van de hierboven beschreven symptomen, is het noodzakelijk om een oogarts te bezoeken voor een specialistisch consult, zodat de juiste behandeling zo snel mogelijk kan worden gestart, zodat de schade wordt hersteld. niet ernstig en permanent.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Tijdens het specialistisch onderzoek zal de oogarts – na een grondige anamnese om eventuele andere pathologieën of lopende infecties aan het licht te brengen – onmiddellijk overgaan tot het voorschrijven van enkele specialistische tests die nuttig zijn om de ware aard van de door de patiënt geklaagde symptomen te onderzoeken.

Een van de tests die kunnen worden uitgevoerd, is een oogtest, nuttig voor het onderzoeken van gezichtsscherpte en kleurperceptie.

Oftalmoscopie, een gespecialiseerde test waarbij een instrument wordt gebruikt - de oftalmoscoop, die een lichtstraal door de pupil op het netvlies projecteert en hierdoor informatie kan geven over de interne structuren van het oog van de patiënt, vooral als deze structuren zijn veranderd, gescheurd of beschadigd.

Als het een oogzenuwbeschadiging is, lijkt de optische schijf meestal gezwollen of is er vasodilatatie van de bloedvaten rond de oogzenuw.

De pupilreflex voor licht is een test die de integriteit van de sensitieve en motorische functies van het oog meet: als de pupil bij lichtprikkels verkeerd reageert, kan dit een symptoom zijn van een beschadiging van de oogzenuw.

De gezichtsveldtest, die eventuele veranderingen in het gezichtsveld laat zien, helpt de diagnose van optische neuritis te bevestigen.

Optische coherentietomografie (OCT) is een test die speciaal is ontworpen om de gezondheid van de oogzenuw te beoordelen door zeer nauwkeurige scans te maken van de optische zenuwvezels wanneer deze in het oog verschijnen (optische papilla).

Oogzenuwbeschadiging: de meest geschikte behandeling

In de meeste gevallen is oogzenuwbeschadiging - mits goed behandeld - slechts tijdelijk.

Bijgevolg zal de patiënt de verloren gezichtsscherpte spontaan kunnen herstellen binnen een periode van enkele weken tot enkele maanden.

Wat echter mogelijk niet volledig wordt hersteld, zijn de contrastgevoeligheid en kleurperceptie, die enigszins aangetast kunnen blijven.

Als de oogzenuwbeschadiging is veroorzaakt door een specifieke infectieuze oorzaak, bestaat de meest geschikte therapie uit het behandelen van het infectieuze agens.

Dit slaagt er meestal in om de laesie te genezen en verdere episodes te voorkomen.

Wanneer optische neuritis verband houdt met een auto-immuunziekte, zoals bijvoorbeeld multiple sclerose, keert het gezichtsvermogen binnen enkele weken terug naar normaal, maar kan bij gebrek aan behandeling ook verergeren tot een toestand van permanent slechtziendheid of blindheid.

De meest gebruikte en effectieve behandeling is medicamenteuze therapie met intraveneuze corticosteroïden; dit moet dan geleidelijk worden afgebouwd tot orale corticosteroïden.