Infectie en preventie van papillomavirus

By Cristiano Antonino On Oktober 31, 2022

Het humaan papillomavirus (Human Papilloma Virus = HPV) is de meest voorkomende oorzaak van genitale infectie bij vrouwen. Er zijn veel soorten van dit virus die de huid of slijmvliezen kunnen infecteren en verschillen in hun DNA-gehalte

Sommige typen veroorzaken huidwratten, andere genitale condylomen en andere meer complexe ziekten.

Genitale laesies kunnen worden gediagnosticeerd door Pap-test, colposcopie, biopsie of typespecifieke virale tests.

De laesies die met gewone klinische middelen kunnen worden gedocumenteerd, vertegenwoordigen echter niet het volledige weefselreservoir van het virus, dat veel groter zou zijn, omdat ze weefsels kunnen omvatten, zelfs als er geen waarneembare klinische manifestatie is.

Typespecifieke tests voor HPV (ViraPap) hebben geen praktisch klinisch nut en moeten daarom niet worden aanbevolen.

Hoe wordt het papillomavirus overgedragen?

Het wordt voornamelijk seksueel overgedragen en veroorzaakt over het algemeen geen klachten.

De symptomen die patiënten ervaren, zijn bijna altijd te wijten aan andere overlappende infecties (mycose, trichomonas, vaginose, enz.).

Het papillomavirus kan zowel vrouwen als mannen op elke leeftijd treffen, die in de meeste gevallen niet weten dat ze drager zijn.

Het is vaak moeilijk vast te stellen van wie de infectie is opgelopen: het papillomavirus kan worden overgedragen door de huidige partner of zijn overgedragen door eerdere partners.

De incubatietijd kan variëren van enkele weken tot enkele jaren. Overdracht vindt ook plaats via anale geslachtsgemeenschap en meer zelden via orale seks.

Papillomavirus is te behandelen maar niet te genezen

Het nieuwe HPV-vaccin biedt een geweldige kans in de strijd tegen baarmoederhalskanker, omdat het kan beschermen tegen kanker en de precancereuze laesies die eraan voorafgaan.

Het is belangrijk om te onthouden dat het vaccin een aanvulling vormt op de periodieke screening, die wordt aanbevolen voor vrouwen tussen de 25 en 64 jaar, maar deze niet vervangt: het huidige vaccin is actief tegen 70% van de virussen die met baarmoederhalskanker worden geassocieerd, maar voor de resterende 30% blijft de enige preventie de pap-test.

Het National Health System biedt het vaccin gratis aan 12-jarigen, die worden beschouwd als ideale vertegenwoordigers van de barrière vóór het begin van de eerste geslachtsgemeenschap.

Dit wordt beschouwd als het meest geschikte moment om het vaccin uit te voeren en het maximale resultaat in termen van werkzaamheid te verkrijgen.

Het is niet altijd nuttig om laesies veroorzaakt door dit virus te vernietigen, vooral als ze vlak zijn en niet geassocieerd zijn met celveranderingen.

De werkzaamheid van geneesmiddelen zoals interferon is ook niet algemeen aanvaard.

Andere antivirale middelen zijn niet altijd effectief gebleken.

Nieuwe medicijnen (imiquimod) en homeopathische medicijnen (transfactor 11) worden getest en zijn niet in alle gevallen geschikt.

Vernietiging met een scalpel, met lage temperaturen (cryotherapie), met elektriciteit (diathermocoagulatie) of met lasertherapie van condylomata kan het probleem blijkbaar oplossen en de klinische manifestaties van de ziekte wegnemen.

Biopsie onthult echter vaak een persistentie van de infectie, zelfs als de gezwellen niet langer duidelijk zijn.

Er is ook de mogelijkheid van spontane regressie van sommige van deze vormen.

Het gezonde menselijk lichaam kan een eerste infectie binnen enkele maanden afwijzen, zonder destructieve therapieën.

Oncogene virussen komen namelijk pas tot uiting als het evenwicht van de gastheer verstoord is.

Dit is de reden waarom veel cellulaire veranderingen veroorzaakt door het papillomavirus vanzelf verdwijnen zonder dat er enige behandeling nodig is.

Andere keren echter verslechteren de veranderde cellen binnen een paar jaar (uitzonderlijk een paar maanden). In zeldzame gevallen gaat de ernst van de veranderingen over in een carcinoom.

Dit is de reden waarom HOOGWAARDIGE laesies worden verwijderd met een scalpel, een laser of een speciale 'thermische lus' (LEEP) die het 'zieke deel' in een paar minuten elimineert.

Het is echter goed om te onthouden dat elk type papillomaviruslaesie ofwel kan aanhouden na de behandeling of terugkeren gedurende een variabele tijdsperiode.

LAGE GRADE laesies kunnen in de loop van de tijd veilig worden 'gemonitord' zonder iets te hoeven vernietigen, maar door periodiek hun status te controleren.

Dit maakt het mogelijk om invasieve behandeling van zo'n belangrijk orgaan als de baarmoederhals te vermijden, zelfs voor zwangerschap en bevalling.

Als er echter een behandeling moet worden uitgevoerd (bijvoorbeeld met een thermische lus), brengt dit de toekomstige vruchtbaarheid van een vrouw niet in gevaar en heeft het ook geen invloed op de bevalling.

Maar geen enkele behandeling (inclusief verwijdering van de gehele baarmoeder) geeft een absolute garantie dat de virale ziekte en dus ook de mogelijke kwaadaardige transformatie ervan nooit meer zal terugkeren.

Het is daarom beter om – indien en wanneer mogelijk – sloopoperaties en onnodige 'brandwonden' te vermijden, maar zich te beperken tot een zorgvuldige en regelmatige controle (Pap-test en colposcopie).

De emotionele impact van een diagnose van een papillomavirusinfectie kan schadelijker zijn dan de daadwerkelijke fysieke problemen die door het virus worden veroorzaakt.

Normaal gesproken, als colposcopie correct wordt uitgevoerd en de biopsie goed is gericht, blijft de overgrote meerderheid van laaggradige laesies zo of is deze in de loop van de tijd achteruitgegaan zonder dat een chirurgische behandeling nodig is.

Of er nu wel of geen behandelbeslissing wordt genomen, er moeten twee concepten duidelijk zijn met betrekking tot de behandeling van papillomaviruslaesies:

de keuze om op een bepaald moment geen chirurgische behandeling uit te voeren, betekent niet dat dezelfde behandeling in de toekomst niet moet worden aanbevolen;
elke chirurgische behandeling (van DTC tot LASER tot totale hysterectomie) garandeert geen genezing: de laesie kan aanhouden en vooral terugkeren.

Hoe papillomavirus te voorkomen?

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Afgezien van een onbetwistbare genetische aanleg (die niet kan worden voorkomen), kan alles dat de immuunafweer onderdrukt, leiden tot het optreden van een papillomavirusinfectie of tot een verslechtering van de laesiegraad:

stop met roken;
oefening,
vermijd drugs en alcohol;
stress beperken;
gezond eten;
veilige seks hebben.

Ze dragen zeker bij aan het verhogen van iemands immuunafweer en kunnen in verschillende mate interfereren met de evolutie van de ziekte, en zijn ook geldig voor vele andere morbide aandoeningen.

Het is nu bewezen dat het roken van sigaretten, door het immuunsysteem te verstoren, het virus in staat kan stellen een infectie op te bouwen en in stand te houden. Roken veroorzaakt geen baarmoederhalskanker, maar het kan het risico op voortschrijdende papillomavirus-gerelateerde laesies vergroten (omdat het verantwoordelijk is voor het beschadigen van de cellen en het niet elimineren ervan).

Roken zit vol met veel kankerverwekkende vergiften: het nicotinegehalte in het baarmoederhalsslijm is hoger dan dat in het bloed.

Stoppen met roken kan het lichaam helpen een papillomavirusinfectie onder controle te houden.

Drugs en alcohol kunnen het immuunsysteem onderdrukken.

Een vetarm en rijk aan vitamines is zeker aan te raden, ook ter voorkoming van vele andere ziekten.

Stress kan het immuunsysteem uitputten.

In het leven van vandaag is deze factor moeilijk te beheersen, maar er moet alles aan worden gedaan om deze zoveel mogelijk te beperken.

Het aantal seksuele partners dat men in zijn leven heeft gehad en het aantal partners dat men met zijn partner heeft gehad, verhoogt het risico op het ontwikkelen van baarmoederhalskanker.

Het condoom beschermt niet 100%, maar beperkt wel de kans op blootstelling aan infectie (niet alleen van het papillomavirus, maar ook van alle seksueel overdraagbare aandoeningen, waaronder natuurlijk het aids-virus).

Buiten het menselijk lichaam is het virus nauwelijks resistent, dus voor ondergoed zijn geen speciale maatregelen nodig, anders dan die van de normale dagelijkse hygiëne.

Het virus tegen elke prijs bestrijden is minder effectief dan het beheersen van de evolutie ervan: de veiligste manier om mogelijke kankers die verband houden met de aanwezigheid van het papillomavirus bij gepredisponeerde personen te voorkomen, is het uitvoeren van regelmatige Pap-tests en colposcopie (met deadlines afhankelijk van het type gediagnosticeerde laesie) .

Er zijn geen bijzondere risico's voor het plannen van een zwangerschap bij vrouwen met deze infectie, als de bovenstaande onderzoeken geruststellend zijn.