Perifere arteriopathie: symptomen en diagnose

By Cristiano Antonino On December 16, 2022

Perifere arteriopathie is een pathologische aandoening die wordt gekenmerkt door progressieve of acute occlusie van de slagaders van de onderste ledematen door atherosclerotische plaques of embolie.

De meest getroffen plaatsen zijn de iliacale en femorale slagaders en de slagaders van het been en de voet.

Tekenen en symptomen van perifere arteriopathie

Symptomen van perifere artopathie treden op in verband met de verhoogde zuurstofbehoefte (bijv. tijdens inspanning) die de afgesloten ledemaat niet aankan: de resulterende ischemie veroorzaakt de ophoping in het aangetaste weefsel van giftige stoffen die pijn kunnen veroorzaken.

Dit laatste manifesteert zich het eerst met lopen, hoe eerder (van honderden meters tot een paar stappen) hoe smaller het lumen van het vat.

Klassiek verdwijnt de pijn met rust, en dit wordt claudicatio intermittens (intermitterend hinken) genoemd vanwege het typische patroon van symptomen.

In meer gevorderde stadia van de ziekte wordt de patiënt gedwongen de benen bijna constant van het bed te houden om de bloedstasis te vergroten en zo de kleinste hoeveelheden zuurstof te onttrekken die ischemie en pijn kunnen verminderen, die nu constant in rust aanwezig is.

De plaats van de pijn kan een indicatie zijn van de plaats van de obstructieve laesie, die over het algemeen meer proximaal is; nauwkeurigere informatie wordt verkregen door palpatie van de perifere polsen: palpatie van de slagaders maakt beoordeling van verminderde pulsatiliteit mogelijk in vergelijking met de gezonde ledemaat.

Deze pulsatie is bovendien moeilijk en soms zelfs niet waar te nemen wanneer de obstructie de bloedstroom zodanig beperkt dat de arteriële ichthus niet meer waarneembaar is.

Andere tekenen van verminderde vascularisatie zijn bleekheid van de ledematen, koude en verminderde huidtrofie (haarvermindering, nageldystrofie, dunner worden en zweren van de huid, tot echte gangreen (degeneratieve ulceratie).

Diagnose van perifere arteriopathie

De meest nauwkeurige beoordeling van arteriopathie vereist de uitvoering van instrumentele tests zoals oscillometrie, waarmee de amplitude van de oscillaties kan worden gemeten door hartcontractie (hoe breder, hoe doorlaatbaarder het vat).

Vergelijkbare resultaten kunnen worden verkregen door de procentuele verhouding van arteriële druk aan de arm tot die aan de enkel te bepalen (Windsor Index).

Doppler-effect echografie geeft kwantitatieve en kwalitatieve informatie over de bloedstroom door de onderzochte slagaders.

Aanvullende onderzoeken voor de studie van deze obstructieve vasculaire aandoening zijn Echocolordoppler, Angiotac en Angiormn.

gerelateerde berichten