Spanningshoofdpijn: wat is het, wat zijn de oorzaken en wat zijn de behandelingen?

By Cristiano Antonino On September 14, 2022

Spanningshoofdpijn is een vrij veel voorkomende vorm van hoofdpijn die wordt gekenmerkt door aanhoudende, niet-pulserende pijn van milde tot matige intensiteit, die meestal de achterkant van het hoofd treft (occipitale regio)

De duur van de crises is zeer variabel.

In frequente en zeldzame vormen (ook wel 'episodische' vormen genoemd) duren de crises meestal 30 minuten tot 7 dagen, terwijl bij chronische vormen de pijn uren, dagen, weken, maanden of jaren kan duren en continu kan zijn.

Bij de mildere vormen komt de stoornis vaak voor in stressvolle situaties; in de meer ernstige en chronische vormen verschijnt de pijn gewoonlijk 's morgens bij het ontwaken en houdt aan tot in de avond.

Wat is spanningshoofdpijn?

Spanningshoofdpijn wordt meestal geassocieerd met ernstige emotionele stress, angst, depressie of andere psychische stoornissen.

Afhankelijk van het aantal maandelijkse voorvallen, wordt spanningshoofdpijn geclassificeerd als:

zeldzaam: incidentele vormen met minder dan 1 crisis per maand;
frequent: 1 tot minder dan 15 crises per maand;
chronisch: crises gedurende meer dan 15 dagen per maand.

Bij spanningshoofdpijn is de duur van de crises zeer variabel: in frequente en zeldzame vormen (ook wel 'episodische' vormen genoemd) duren ze gewoonlijk 30 minuten tot 7 dagen, terwijl ze bij chronische vormen uren, dagen, weken, maanden of jaren en continu zijn.

Wat zijn de oorzaken van spanningshoofdpijn?

In het verleden werd spanningshoofdpijn aangeduid als spierspanningshoofdpijn, psychogene hoofdpijn, essentiële hoofdpijn, idiopathische hoofdpijn: maar dit betekende dat er een zekere en bijna eenduidige oorzaak werd gegeven aan de oorsprong van dit type hoofdpijn.

Omdat nu wordt aangenomen dat er meerdere oorzaken kunnen zijn, is de terminologie veranderd in de huidige 'spanningshoofdpijn'.

Lichamelijke en mentale stresssituaties lijken een belangrijke rol te spelen bij het ontstaan van deze aandoening.

Wat zijn de symptomen van spanningshoofdpijn?

De symptomatologie wordt gekenmerkt door een aanhoudende, niet-pulserende, bilaterale hoofdpijn van lichte of matige intensiteit, afhankelijk van de ernst van de crisis, die meestal de occipitale regio treft.

Bescheiden fonofobie kan voorkomen.

Het type pijn, typisch zwaartekracht-compressieve, kan dof, 'bandachtig' of 'cirkelachtig' zijn, soms 'helmachtig', zoals een strakke cirkel.

het voorkomen

Preventieve therapie is gebaseerd op het gebruik van antidepressiva (bij geselecteerde patiënten).

Vooral in het geval van chronische spanningshoofdpijn, die ongevoelig is voor farmacologische interventie, kan het volgende nuttig zijn:

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

gedragstherapie (ontspanningstechnieken, biofeedback, psychotherapie);
fysiotherapie;
acupunctuur.

Diagnose

De diagnose hoofdpijn wordt gesteld als de proefpersoon ten minste 10 hoofdpijnaanvallen ervaart die worden gekenmerkt door hevige/constrictieve pijn, bilateraal, van milde tot gemiddelde intensiteit en in ieder geval de normale activiteiten niet verhindert.

Behandelingen

Afhankelijk van de ernst van de spanningshoofdpijn waaraan men lijdt, zijn er verschillende behandelingsopties beschikbaar.

Het is echter goed om te weten dat chronische spanningshoofdpijn vaak ongevoelig is voor elke behandeling.

In het geval van frequente en niet-frequente spanningshoofdpijn daarentegen zijn zowel preventieve als symptomatische therapie beschikbaar.

Symptomatische therapie is gebaseerd op het gebruik van analgetica (paracetamol, ibuprofen, acetylsalicylzuur, enz.); opioïden en barbituraten kunnen het beste worden vermeden.

Pas op voor drugsmisbruik: naarmate de frequentie van hoofdpijn toeneemt, kan het gebruik van medicijnen toenemen en bijgevolg kan het risico op het ontwikkelen van rebound-hoofdpijn toenemen.