Het therapeutische effect van vechtsporten op de psychologische sfeer
Het therapeutische effect van sport op de psychologische sfeer lijkt evident: het is fundamenteel voor de harmonieuze ontwikkeling van de persoonlijkheid, het is een instrument van opvoeding, socialisatie, evenwicht en therapie, het is fundamenteel voor de ontwikkeling en groei van het individu en is van aanzienlijke hulp bij neurose en vaak psychose
Vechtsporten, een eerste therapeutisch effect: de perceptie dat je je doelen onder controle hebt
Het beoefenen van een sportieve activiteit en het geleidelijk behalen van resultaten ondersteunt en verhoogt de motivatie en het gevoel van persoonlijke zelfeffectiviteit: de perceptie de eigen doelstellingen in eigen hand te hebben en effectieve instrumenten te hebben om deze te bereiken.
Vooral de disciplines die beter bekend staan als vechtsporten, die van nature lichaam en geest samensmelten, hebben in deze zin therapeutische deugden.
Vechtsporten hebben een traditie en een filosofische en educatieve component die verder gaan dan de puur competitieve kant.
Door hun definitie is het belangrijkste doel het karakter van het individu te perfectioneren.
Het is een van de weinige activiteiten die je je hele leven kunt beoefenen.
Je hoeft geen doel te hebben om te bereiken, je hoeft alleen maar te leven wat je doet.
De krijgskunst is een reis waarbij het belangrijk is om jezelf gaandeweg te verrijken.
Veel experts hebben nauwe correlaties en parallellen ontdekt tussen bepaalde aspecten van een psychologische reis en de vechtsporten: Fuller gelooft dat sommige vechtsporten kwaliteiten bezitten die de psychologische gezondheid ondersteunen en persoonlijke verandering in een sociaal wenselijke richting bevorderen.
Nardi onderzoekt de parallellen tussen Ellis' Rationele Emotieve Therapie en enkele principes van krijgsoefeningen (bijv. het concept van mushin, dwz een toestand waarin de geest niet specifiek op iets gefixeerd is, maar open en beschikbaar blijft voor alle dingen en reflecteert als een spiegel zou doen).
Een ander therapeutisch effect: verbeterde vagale modulatie
Andere studies tonen een significante correlatie aan tussen tai chi chuan-beoefening en verbeterde vagale modulatie, wat op zijn beurt gecorreleerd is met subjectieve gevoelens van kalmte en rust (Lu en Kuo, 2003).
Deze bevinding komt overeen met die gerapporteerd door Ryu et al. (1996), die een significante toename van de bloedspiegels van endorfine vertoonden tijdens tai chi-ademhaling. Andere auteurs hebben de gunstige effecten benadrukt die deze neurofysiologische veranderingen hebben op de slaapkwaliteit (Li et al., 2004), op depressieve symptomen (Tsang et al., 2002), op angstsymptomen (Sharma & Haider, 2014), en meer in het algemeen op psychisch welzijn (Tsang et al., 2003).
Dit zijn slechts enkele van de belangrijkste empirische bevindingen over de relatie tussen vechtsporten en psychologisch welzijn.
Ook worden de begrippen afstand, tijd en positie toegevoegd.
Weiser en medewerkers stellen vechtsporten voor als een legitieme vorm van therapie, zowel voor neurosen als voor sommige chronische geestesziekten, op zich, maar vooral als aanvulling op de standaard psychotherapie: ze zijn des te nuttiger ter ondersteuning van psychotherapie bij personen die moeite hebben met het omgaan met met een verbale modaliteit, zoals patiënten met sociale angst, psychosomatische stoornissen en alexithymie.
Omdat men dacht dat vechtsporten psychologische voordelen bieden, hebben een groot aantal mensen ze beschouwd als een geldig hulpmiddel voor psychotherapie bij de behandeling van bepaalde psychische stoornissen of ongemakken.
Guthrie, bijvoorbeeld, vond de combinatie van psychotherapie en vechtsporten vooral nuttig voor vrouwen die het slachtoffer waren van psychoseksueel misbruik; enig nut is ook aangetoond bij de behandeling van eetstoornissen, middelenmisbruik en het opgroeien in disfunctionele gezinnen.
Vechtsporten zouden ook nuttig zijn in de psychotherapie van gehandicapten en psychotisch gewelddadige patiënten, die moeilijk te bereiken zijn met standaard psychotherapie op de klassieke manier.
Ook in psychotherapie gericht op adolescenten met gedragsproblemen en kinderen met gedragsproblemen, zou vechtsport een groter gevoel van eigenwaarde opleveren dan traditionele behandeling alleen.
Ten slotte moet er rekening mee worden gehouden dat vechtsporten in sommige gevallen gecontra-indiceerd kunnen zijn: in het bijzonder zijn ze mogelijk niet geschikt voor personen die mogelijk ongepaste vechttechnieken gebruiken, zoals sociopathische persoonlijkheden, of mensen die drugs of andere stoffen misbruiken.
Artikel geschreven door Dr. Letizia Ciabattoni
Lees ook:
Nomofobie, een niet-herkende psychische stoornis: smartphoneverslaving
Eco-angst: de effecten van klimaatverandering op de geestelijke gezondheid
Brandweerlieden / Pyromanie en obsessie met vuur: profiel en diagnose van mensen met deze aandoening
Bronnen: