Trichotillomanie: symptomen en behandeling

By Cristiano Antonino On December 12, 2022

Trichotillomanie is een aandoening die wordt gekenmerkt door de terugkerende drang om haren of haren te plukken. Ook het epileren van wimpers of wenkbrauwen hoort bij deze aandoening

Evenals herhaalde pogingen om het epileren te verminderen of te stoppen en veel werk, sociaal en interpersoonlijk ongemak of storing als gevolg van het symptoom.

Kenmerken van trichotillomanie

De fenomenologie van de aandoening lijkt heel eenvoudig (het uittrekken van haren, wimpers of haren), maar recent onderzoek heeft een heterogeniteit in gedrag en symptomen aan het licht gebracht.

Het scheurgedrag kan bijvoorbeeld worden uitgevoerd met vingers, een pincet of andere cosmetische technieken.

Zo scheur je één of twee haren, wimpers of haartjes tegelijk.

De meest gescheurde gebieden zijn de hoofdhuid, wenkbrauwen, wimpers en schaambeen.

Het scheuren wordt vaak verwacht door ritueel gedrag zoals het kammen van het haar, het voelen van het individuele haar tussen de vingers, eraan trekken en het visueel onderzoeken van het gebied. Het haar of de haren worden niet willekeurig afgescheurd, maar vaak gekozen op basis van tactiel of visueel kenmerk.

Gedrag na het scheuren is ook klinisch relevant.

Terwijl sommigen het gescheurde haar gewoon weggooien, knijpen anderen het tussen hun vingers, inspecteren het, bijten het haar of gaan zelfs zo ver dat ze het inslikken (een gedrag dat bekend staat als trichofagie).

Omgevings- en emotionele context van trichotillomanie

Ook wordt onderzocht in welke omgevings- en emotionele context het scheurgedrag zich voordoet.

Omgevingscontext

De situationele variabelen die de impuls kunnen voeden, zijn meestal zittende situaties, zoals tv kijken, een boek lezen of zich klaarmaken voor de spiegel.

Het epileren van iemands haar, wenkbrauwen, enz. kan ook voorkomen tijdens contemplatieve activiteiten.

Ten slotte kunnen er momenten van de dag zijn waarop het risico om aan de haren te trekken groter is, bijvoorbeeld 's avonds,' s nachts, wanneer men alleen is, moe is of voordat men in slaap valt.

Emotionele context

De emotionele context die tranengedrag kan uitlokken wordt gekenmerkt door storende emoties zoals angst/spanning, verveling, boosheid en verdriet. Het wordt meestal geassocieerd met een gevoel van toenemende spanning in de persoon.

Tranen kan een kortstondig gevoel van verlichting van spanning geven: sommige personen melden tintelingen of jeuk aan de hoofdhuid die alleen wordt verlicht als gevolg van het scheurgedrag.

Ten slotte proberen mensen met trichotillomanie herhaaldelijk het epileren van hun wenkbrauwen, haar of haar te verminderen of te vermijden vanwege het aanzienlijke ongemak dat met dergelijk gedrag gepaard gaat.

Stijlen van trichotillomanie

Recente studies hebben ook verschillende stijlen van trichotillomanie onderscheiden, die kunnen overeenkomen met verschillende uitlokkende factoren.

Er zijn twee stijlen van scheuren geïdentificeerd, automatisch en bewust.

Automatisch scheuren

Automatisch scheuren wordt onbewust uitgevoerd, vaak tijdens sedentaire momenten.

Het wordt pas bewust als men de gevolgen opmerkt (bijv. een opgekropte haardos).

Bewust scheuren

Bewust scheuren daarentegen lijkt een proces te zijn met verschillende doelen, zoals het plezier dat aan scheuren wordt ontleend.

Het kan dienen om negatieve emoties te verminderen, om haar te verwijderen dat niet op zijn plaats lijkt of bepaalde kenmerken heeft.

Sommige onderzoeken tonen ons aan dat bewust scheuren een poging kan zijn om negatieve emoties of gedachten te reguleren.

Vanwege de grote heterogeniteit van deze symptomatologische aandoening is grote voorzichtigheid geboden bij het stellen van een diagnose.

Trichotillomanie en differentiaaldiagnose

Obsessief-compulsieve stoornis

De repetitieve kenmerken van het gedrag en de positie binnen de DSM-5 kunnen ertoe leiden dat deze aandoening wordt verward met een obsessief-compulsieve stoornis.

Fenomenologisch verschillen ze echter sterk van elkaar, voornamelijk vanwege het plezier dat wordt beleefd aan het scheurende gedrag.

Bij dwangmatige rituelen is dit namelijk afwezig.

Mede door de afwezigheid van zowel opdringerige gedachten als de veelheid aan ritueel gedrag, ook zeer verschillend van elkaar, die we kunnen vinden bij obsessief-compulsieve stoornis.

Dysmorfe stoornis (dysmorfofobie)

Een ander kenmerk waarmee rekening moet worden gehouden, is de aanwezigheid van schaamte en ontevredenheid over iemands uiterlijk.

Dit zou kunnen leiden tot een dysmorfiestoornis, die er echter toe leidt dat iemand zijn aandacht en mogelijk traan alleen richt op het corrigeren van een vermeend esthetisch defect.

Borderline persoonlijkheidsstoornis

Ten slotte suggereren sommigen overeenkomsten met die stoornissen die te maken hebben met emotionele regulatie en zelfbeschadigend gedrag.

Bij een borderline-stoornis kan bijvoorbeeld huilend of zelfbeschadigend gedrag de emotionele toestand reguleren.

Ze zijn echter expliciet gericht op het ervaren van pijn, terwijl bij trichotillomanie deze intentionaliteit niet aanwezig is.

Het is echter bekend dat patiënten met trichotillomanie vaak een vermindering van angst, spanning en verveling melden na periodes van huilbuien.

De rol van psychologische inflexibiliteit bij trichotillomanie

Een psychologische factor die de relatie tussen tranen en emoties kan bemiddelen, is gevonden in het concept van psychologische inflexibiliteit.

Dit is geconceptualiseerd in ACT (Acceptance and Commitment Therapy), dat een reeks gegeneraliseerde, onaangepaste strategieën identificeert om storende emoties en ongewenste gedachten te reguleren.

Verschillende onderzoeken tonen aan dat psychologische inflexibiliteit een rol speelt bij het beheersen van onaangepast gedrag veroorzaakt door negatieve emoties en cognities.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

De poging om verontrustende interne ervaringen te beheersen, vergemakkelijkt huilerig gedrag.

Cognitieve gedragstherapie van trichotillomanie

Deze conceptualisering van de stoornis kan de therapeutische strategieën versterken die beschikbaar zijn voor cognitieve gedragstherapie.

Empirisch bewijs heeft de goede effectiviteit van bepaalde technieken, zoals Habit Reversal Training en stimuluscontrole-interventies, al aangetoond.

Deze zijn met succes gebruikt voor het beheersen van repetitief gedrag, samen met cognitieve technieken voor het identificeren van disfunctionele gedachten.

De interventies zijn zeer effectief gebleken bij het beheersen van het scheurgedrag en bij het aanleren van alternatief en meer aangepast gedrag.

Ze bevorderen het bewustzijn van de automatische gedachten die aan de huilbuien kunnen voorafgaan om adequaat met de situatie om te gaan.

Dialectische gedragstherapie (DGT) en Acceptance and Commitment Therapy (ACT)

Een bepaald percentage van de patiënten blijft, ondanks het feit dat ze goede gedragsmanagementstrategieën hebben aangeleerd, gedeeltelijk gestoord door de emotionele ervaringen die het probleemgedrag veroorzaken.

In deze gevallen komen dialectische gedragstherapie (DGT) en Acceptance and Commitment Therapy (ACT) ons te hulp en zijn ze uitstekend effectief gebleken bij het aanleren van nieuwe strategieën voor emotioneel management.

Dialectische gedragstherapie (DBT)

DGT vergemakkelijkt het bewustzijn van emoties zoals woede, verveling en frustratie.

Het richt zich op onaangepaste emotionele regulatiestrategieën die betraand gedrag versterken en in stand houden.

Het helpt om ze te vervangen door nieuwe, meer adaptieve regulatievaardigheden.

Mindfulness-oefeningen trainen het emotionele en cognitieve bewustzijn en verminderen het niveau van reactiviteit op storende emoties.

Acceptatie Commitment Therapie (ACT)

ACT gaat ervan uit dat copinggedrag voortkomt uit 'experiëntiële vermijding', dwz de onwil om bepaalde emotionele toestanden te ervaren.

Door middel van ervaringsoefeningen en het aanleren van mindfulnessvaardigheden benadrukt ACT het concept dat het probleem niet ligt in de impuls om zichzelf te verscheuren, maar in de reactie op de impuls en de worsteling die de persoon aangaat met zijn of haar eigen verontrustende emotionele ervaringen.

Ook binnen de cognitief-gedragstherapeutische benaderingen kunnen ACT-technieken, samen met DGT-technieken, de therapeutische reikwijdte verbreden.

Ze helpen patiënten om een andere kijk op hun innerlijke ervaringen te ontwikkelen.

Dit vermindert de noodzaak om ze te vermijden, waardoor het systeem wordt geflexibiliseerd en gericht op acceptatie, mindfulnessvaardigheden en toegewijde actie op functionele gebieden van het leven.