Wat is seborroïsche keratose?

By Cristiano Antonino On 30-2023-XNUMX

Op medisch gebied is seborrheic keratose of seborrheic wrat een vorm van goedaardige tumor van de epidermis die verschijnt als een meestal ronde of ovale, vleeskleurige, bruine of zwarte vlek

Het ontwikkelt zich vaak in een wratachtige vorm, maar kan soms ook voorkomen als een gladde papel.

Deze volkomen onschadelijke gezwellen komen vaak voor bij mensen van middelbare en oudere leeftijd.

Hoewel niet gevaarlijk, kan seborrheic keratose worden verward met andere huidziekten

Deze kunnen in plaats daarvan leiden tot kankerverwekkende vormen als ze niet snel worden behandeld.

Om deze reden is het altijd belangrijk om op een dermatoloog te vertrouwen om een juiste diagnose te stellen en te begrijpen of behandeling noodzakelijk is.

Seborrheic keratoses of seborrheic wratten worden meestal gedefinieerd als ronde of ovaalvormige gezwellen met een bijna altijd wasachtig, wrattig, schilferig en korstig oppervlak dat zich op het huidoppervlak ontwikkelt.

Dit type groei kan zowel in kleur variëren, variërend van lichtbruin tot bruin tot zwart, als in grootte, die over het algemeen varieert van minus 0.5 cm tot enkele centimeters.

Donkerbruine keratosen kunnen soms worden aangezien voor melanomen of atypische moedervlekken.

Over het algemeen ontwikkelen deze gepigmenteerde laesies zich langzaam en geleidelijk bij personen met aanleg.

Bij sommige patiënten met paraneoplastisch huidsyndroom of patiënten met bepaalde soorten kanker, zoals lymfoom of tumoren van het maagdarmkanaal, kunnen ze zich echter zeer snel ontwikkelen en uitgebreid en meervoudig zijn.

Seborrheic keratoses hechten zich aan de huid, dwz ze lijken bijna "gelijmd" en kunnen vaak schilferen en korstjes vormen die gemakkelijk los kunnen laten

Ze komen over het algemeen voor bij mensen die een hoge gemiddelde leeftijd hebben bereikt (40-50 jaar) en treffen zowel mannen als vrouwen zonder onderscheid.

De huidlaesie wordt vaker geregistreerd bij het blanke ras, terwijl het zelden voorkomt bij oosterlingen en bij proefpersonen van het Afrikaanse ras.

De oorzaken van de manifestaties van seborrheic keratose zijn nog onbekend en worden bestudeerd

De enige correlatie waarover artsen het eens lijken te zijn, is die van genetische aard.

De meest geaccrediteerde hypothese tot nu toe is in feite degene die suggereert dat seborroïsche wratten genetisch kunnen worden overgedragen op een autosomaal dominante manier.

Er is ook bekendheid met betrekking tot het aantal en de locatie van de gezwellen.

Eén ding is zeker: hormonale veranderingen, hoewel niet de oorzaak van seborrheic keratose, kunnen de groei en daarmee de evolutie ervan versnellen.

In feite valt het moment van hoge hormonale modulatie, zoals de menopauze, vaak samen met het versterken van de laesies.

Sommige studies hebben een verband gesuggereerd tussen de ontwikkeling van de ziekte en straling van UV-stralen.

Een hypothese die is afgeleid van het feit dat personen die gedurende langere tijd aan de zon zijn blootgesteld, de neiging hebben om seborrheic keratose te ontwikkelen.

Aangezien de aandoening echter ook voorkomt bij mensen die zich niet overmatig hebben blootgesteld aan zonnestralen, lijken UV-stralen geen belangrijke rol te spelen.

Het debat over de implicatie van zonlicht in de etiologie van seborrheic keratose blijft daarom nog steeds open.

Klinische manifestaties van seborrheic keratose

Over het algemeen begint seborrheic keratose te verschijnen als een kleine geelachtige papule: een laesie van de huid die is verhoogd ten opzichte van het huidvlak en die in reliëf verschijnt en daarom voelbaar is.

Na verloop van tijd heeft het de neiging om donkerder te worden en in grootte te variëren, groter te worden en te beginnen te schilferen.

Afhankelijk van het subtype van seborrheic keratose dat de patiënt treft, kan de kleur van de laesie aanzienlijk variëren.

Zoals verwacht, kunnen de laesies aanzienlijk variëren in grootte en hoewel ze zich in de meeste gevallen met een kleinere omvang voordoen, zijn er gevallen geregistreerd waarin de papels een aanzienlijke diameter bereikten (4-5 cm).

Het kan gebeuren dat u een soort "loslating" in de laesie opmerkt, tot het punt dat het lijkt alsof de seborroïsche keratose net aan de huid is gehecht en gemakkelijk los te maken is.

Het is namelijk niet ongebruikelijk dat de gezwellen na een trauma geheel of gedeeltelijk loslaten, juist vanwege de kwetsbaarheid waarmee ze aan de huid vastzitten.

Hoewel seborrheic keratoses veel op wratten lijken en zelfs "seborrheic wratten" worden genoemd, is het belangrijk erop te wijzen dat deze formaties op geen enkele manier besmettelijk en volledig goedaardig van aard zijn.

Subtypes van seborrheic keratose

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Zoals hierboven vermeld, gaan we nu de verschillende subtypes van seborrheic keratose illustreren die tot nu toe zijn geïdentificeerd:

Acanthotische seborroïsche keratose: beschouwd als de meest voorkomende vorm. De pigmentatie varieert van hazelnoot tot donkerbruin en de formaties vertonen geile pseudo-cysten die de neiging hebben om een gelige kleur aan te nemen.
Acroposta seborrheic keratose of stucco keratose: de huidlaesies zijn meervoudig en ontwikkelen zich in de meeste gevallen op de onderste ledematen.
Hyperkeratotische seborroïsche keratose: presenteert keratotische manifestaties die de neiging hebben om continu af te schilferen.
Gepigmenteerde seborroïsche keratose of melanoacanthoom: de keratotische manifestatie presenteert zich met meerdere pigmentaties.
Geïrriteerde seborrheic keratose: ook wel inverted genoemd, de huidlaesie gaat gepaard met huidveranderingen of irritatie. De huid rond het gebied kan bloederig en rood zijn. De infiltratie van melanofagen in de geïrriteerde gebieden kan de seborrheïsche formaties een blauwachtige kleur geven, wat diagnostische twijfels veroorzaakt.
Dermatosis papulosa nigra: dit type dermatologische aandoening treft personen met een hoog fototype en manifesteert zich met meerdere kleine hypergepigmenteerde vlekken, vooral in het gebied rond de jukbeenderen. Er moet echter worden opgemerkt dat het nog niet duidelijk is of deze ziekte kan worden beschouwd als een variant van seborrheic ceratose.

Diagnose

Voor een juiste diagnose is het raadzaam om een dermatoloog te raadplegen die de aandoening correct kan beoordelen door een analyse van elke individuele seborroïsche keratose uit te voeren en eventuele andere huidziekten uit te sluiten.

In feite is het noodzakelijk om een differentiële diagnose uit te voeren, waarbij andere, veel ernstiger huidaandoeningen worden uitgesloten die overeenkomsten vertonen met seborroïsche wratten.

Onder deze noemen we:

Vlak melanoom in plaque
Zonne-lentigo's
Plaveiselcelcarcinoom
Gepigmenteerd basaalcelcarcinoom
Gepigmenteerde actinische keratose

De nuttige test voor een correcte diagnose en een differentiële analyse om seborrheic keratose te onderscheiden van veel ernstiger ziekten die de huid aantasten, is dermatoscopie.

Deze innovatieve diagnostische techniek, ook wel epiluminescentie genoemd, stelt u in staat elk melanoom en melanocytische huidlaesies, of ze nu gepigmenteerd zijn of niet, vooraf te herkennen.

Dit type analyse is absoluut niet-invasief en wordt uitgevoerd met behulp van een instrument dat een optische dermatoscoop wordt genoemd.

Als hij er eenmaal zeker van is dat de diagnose van beide seborrheic keratose correct is, kan de arts het subtype van oppervlakkige epitheellaesie identificeren dat de patiënt treft en daarmee de noodzaak vaststellen om er al dan niet op in te grijpen.

Mogelijke soorten behandelingen

Aangezien seborrheïsche wratten goedaardige gezwellen zijn en daarom nooit kankerachtige laesies worden, hebben ze geen enkele vorm van behandeling nodig (zo niet van esthetische aard), vooral als ze asymptomatisch blijven en geen ongemak veroorzaken bij de patiënt.

In sommige gevallen kunnen seborrheic keratosen echter geïrriteerd, ontstoken en jeukend worden of een ongereguleerde en overmatige groei vertonen.

In dergelijke situaties kunnen deze laesies niet alleen functioneel ongemak voor de proefpersoon veroorzaken, maar ook ernstige gevolgen hebben op esthetisch vlak.

In deze gevallen kan worden overgegaan tot het verwijderen van de seborroïsche keratosen

De patiënt kan, in overleg met de dermatoloog, een van de volgende behandelingen gebruiken om de laesie te verwijderen.

Diathermocoagulatie (of elektrocoagulatie): dermatologische techniek die wordt gebruikt om kleine delen epidermaal weefsel te verwijderen;
Cryotherapie: letterlijk “kuren met kou”, het is een behandelmethode die de laatste jaren terrein wint. De therapie bestaat uit het aanbrengen van vloeibare stikstof op het gebied dat is aangetast door de huidlaesie, wat zal leiden tot een vriesbrand en de daaruit voortvloeiende val van de seborroïsche keratose;
Laser: beschouwd als een van de optimale behandelingen voor het verwijderen van seborroïsche wratten. Door het gebruik van een CO2-laser of Erbium-laser is het mogelijk om een nauwkeurige verdamping van de laesie uit te voeren, de gezonde huid eromheen te redden en een volledige genezing te hebben zonder littekens;
Curettage: een procedure waarbij oppervlakkige huidlaesies worden verwijderd met behulp van een speciaal snij-instrument, een curette genaamd. De behandeling is eenvoudig uit te voeren en zorgt voor een uitstekend esthetisch resultaat, waarbij goedaardige neoformaties zoals seborrheic keratose effectief worden verwijderd.
Elektrocauterisatie: een effectieve techniek die echter moet worden uitgevoerd door zeer ervaren personeel, aangezien dit kan leiden tot de vorming van resterende littekens.
Welk type behandeling ook wordt gekozen, de verwijdering van de laesie zal permanent zijn, zodat de seborroïsche keratose nooit meer zal verschijnen in het gebied waar het werd verwijderd.

Het verschijnen van nieuwe seborroïsche wratten in andere dan de behandelde gebieden kan echter niet worden uitgesloten.