Geneeskunde arts op zoek x-ray afbeelding. Gezondheidszorg en medisch concept

Waarom het komt en hoe heuppijn te verlichten?

By Cristiano Antonino On 3 november 2022

Heuppijn is een wijdverbreid probleem omdat het een van de zwaarst belaste gewrichten in het lichaam aantast

Na verloop van tijd kan het invaliderend worden, waardoor het vermogen van de patiënt om te lopen, trappen te lopen, te sporten en dagelijkse activiteiten uit te voeren, wordt aangetast.

Vaak wordt de pijn veroorzaakt door een degeneratieve ziekte, artrose, die in een vergevorderd stadium kan worden verholpen door een prothetische ingreep die primair gericht is op het waarborgen van de kwaliteit van leven van de patiënt.

Waarom doet de heup pijn?

De meest voorkomende oorzaak van heuppijn is artrose, een degeneratief proces dat optreedt door het vermogen van het gewricht om zijn hoofdactiviteit uit te voeren te veranderen: roteren en bewegen in alle vlakken van de ruimte.

Artrose tast in feite het gewrichtskraakbeen van de heup aan, waardoor het geleidelijk zo sterk wordt afgesleten dat het zijn vermogen om volledige extensie te behouden verliest.

Dientengevolge zal het onderwerp de neiging hebben om de romp te buigen en de knieën te buigen, waarbij een naar voren gebogen positie wordt aangenomen.

Necrose van de heupkop is ook een primaire oorzaak van heuppijn

Deze aandoening heeft geen duidelijke oorsprong, maar als deze niet goed wordt behandeld, kan dit leiden tot:

verlies van gewrichtsmobiliteit
verhoogde pijn
daaropvolgende operatie nodig.

Heuppijn bij jonge volwassenen kan ook worden veroorzaakt door een zogenaamd femoro-acetabulum conflict, een structurele verandering van het dijbeen en/of acetabulum die uiteindelijk de gewrichtscomponenten van het gewricht beschadigt.

Artrose: waarom het optreedt en wie het meeste risico loopt

Trauma's zoals een breuk van het dijbeen en het bekken, sportongevallen en overmatig sporten met een hoge impact op de gewrichten (volleybal, basketbal, skiën) zijn secundaire oorzaken van artrose, die niet kunnen worden voorspeld en kunnen leiden tot een vroeg begin van de ziekte, die toch op latere leeftijd zou zijn ontstaan.

Daarnaast zijn er andere pathologieën die de ontwikkeling van artritis versnellen, wat leidt tot een vroege aanvang van artrose op jongere leeftijd, zoals heupdysplasie, de ziekte van Perthes en epifysiolyse, die nu echter vroegtijdig worden gediagnosticeerd en behandeld dankzij zeer nauwkeurige screening.

Degenen die het meeste risico lopen zijn volwassenen en ouderen, aangezien het in deze leeftijdsgroep is dat het arthritische proces fysiologisch begint in te zetten.

Heuppijn als symptoom van artrose

Het eerste symptoom van artrose is heuppijn, die voortdurend optreedt bij het lopen, traplopen, bewegen van het gewricht, maar ook bij zogenaamde 'houdingsovergangen', bij het veranderen van houding, opstaan uit een stoel, schoenen strikken.

De heup kan ook pijn doen als u in bed ligt: de rugligging, hoewel deze het gewricht niet belast, kan in feite oncomfortabel zijn tijdens bewegingen in de slaap.

In het begin veroorzaakt artrose een fluctuerende, occasionele pijn, die vervolgens constant wordt naarmate het gewricht verslijt en de heup, als gevolg van een fysiologisch afweermechanisme, de neiging heeft stijf te worden.

Dit is precies de reden waarom in sommige gevallen de patiënt met heupartrose naar de evaluatie van de orthopedist komt en pijn in de knie, ook uitstrekkend tot het voorste deel van het dijbeen, of rugpijn meldt.

Artrose behandelen: medicatie of operatie?

Artrose is een chronische ontwikkelingsziekte die in 3 fasen verloopt: aanvankelijk, matig en ernstig.

Het uitgangspunt voor de diagnose is het orthopedisch onderzoek, waarmee de arts het individuele geval kan beoordelen en instrumentele onderzoeken (röntgenfoto, MRI) kan voorschrijven om de ernst van de pathologie te achterhalen.

In de initiële, matige fase is de voorgestelde therapie conservatief en omvat medische behandeling, fysiotherapie en infiltraties.

Na de matige fase wordt de indicatie voor behandeling chirurgisch. In het verleden werd deze indicatie als laatste redmiddel gesuggereerd; dankzij het gebruik van geavanceerde chirurgische technieken en prothesen met een langere levensverwachting wordt tegenwoordig geanticipeerd op de chirurgische indicatie.

Heupprothese: hoe de operatie wordt uitgevoerd

Heupvervangende chirurgie wordt door velen de 'operatie van de eeuw' genoemd, wordt nu als routine beschouwd en heeft een zeer hoog slagingspercentage met een minimaal complicatiepercentage.

Tijdens de operatie vervangt de chirurg het gewricht door een titanium implantaat, ingebracht in de kop van het dijbeen, dat tot doel heeft de juiste gewrichtsgeometrie te reconstrueren zodat de patiënt de heup zo natuurlijk mogelijk kan voelen.

De bewerking wordt uitgevoerd onder spinal anesthesie, duurt minder dan 1 uur, en wordt uitgevoerd met behulp van de traditionele techniek of door middel van een robot die de perfecte uitvoering mogelijk maakt van wat de chirurg heeft geprogrammeerd.

Postoperatieve

Een paar uur na de operatie wordt de patiënt al geholpen om weer op de been te komen en te lopen.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

De dagen daarna wordt hij door het personeel bijgestaan bij het uitvoeren van de dagelijkse werkzaamheden zodat het gewricht weer goed gaat werken.

Nadat hij is heropgevoed om minimaal onafhankelijk te zijn, kan hij, meestal tussen de tweede en derde dag na de operatie, met behulp van krukken worden ontslagen.

Wat staat mij te wachten na de operatie?

Het revalidatieproces duurt gemiddeld 3 tot 4 weken, waarin de patiënt leert autonoom te bewegen met het oog op het hervatten van de meeste van zijn dagelijkse activiteiten.

Na 2 tot 4 weken kunnen de krukken worden verwijderd, afhankelijk van de individuele reactie op de operatie.

De levensduur van een correct geïmplanteerde heupprothese is 20/25 jaar.

Heeft een heupvervangende operatie risico's en complicaties?

De meest voorkomende complicaties van een heupvervangende operatie zijn:

losraken van het implantaat, wat optreedt in gevallen waarin de prothese niet optimaal is geïmplanteerd;
infecties;
implantaat instabiliteit.

Het materiaal van de prothese, titanium, wordt over het algemeen goed verdragen door patiënten en heeft geen risico op postoperatieve complicaties.

Kan de operatie aan beide heupen worden uitgevoerd?

Wanneer de artrose bilateraal is, is het belangrijk dat de chirurg de mate van slijtage van beide heupen beoordeelt.

Als de discrepantie van het defect groot is, wordt de operatie op 2 verschillende tijdstippen uitgevoerd, waarbij de meer beschadigde verbinding prioriteit krijgt.

Als de heupen daarentegen dezelfde hoge mate van artrose hebben, is een gelijktijdige operatie mogelijk, met een iets langer functieherstel in de eerste week na de operatie, maar met een bijzonder eindresultaat dat geen verhoogde kans op complicaties.

In het laatste geval zal de patiënt optimaal lopen, omdat de gewrichten na de operatie direct weer in symmetrie zijn.