De klimaatmodellen voorspellen dat de zich ontvouwende El Niño-gebeurtenis een belangrijke gebeurtenis is, mogelijk een van de sterkste die ooit zijn opgetekend.

Gebeurtenissen uit het verleden en meteorologische gegevens suggereren dat het risico op ernstige droogte hoog is in PNG, Salomonseilanden, Vanuatu, Nieuw-Caledonië, Fiji, Tonga en Samoa, terwijl Niue en Cook Island onderhevig zijn aan een hoog risico op droogte vanwege hun meer oostelijke ligging. Het risico op droogte is ook hoog voor Palau, Noordelijke Marianen en Guam, FSM en Marshalleilanden.

Tussen juni en augustus 2015 wordt in Kiribati meer regenval dan normaal verwacht. Er is een verhoogd risico op intense cyclonen, mogelijk een vroege start en een laat einde van het cyclonenseizoen, en een verhoogde kans op cyclonen, vooral op Niue, Samoa en de Cook Eilanden (ten oosten van het eiland). Tonga).

Een verhoogd risico op bepaalde door vectoren overgedragen ziekten zoals malaria en knokkelkoorts als gevolg van een overvloed aan muggen en een verminderde immuniteit als gevolg van ondervoeding worden voorspeld voor alle gebieden in het zuidoosten en voor India.

Om de paar jaar stroomt er een ongewoon warme stroom voor de westkust van Zuid-Amerika. Zijn verschijning na Kerstmis leidde zeelieden in Peru ertoe het El Nino, het Christuskind in het Spaans, te dopen. Net als een kind is het soms onvoorspelbaar en veroorzaakt het soms ravage. In het geval van El Nino brengt het natuurrampen met zich mee, zoals stormen, overstromingen en droogtes en hongersnood in afgelegen delen van de wereld.

De term El Nino wordt tegenwoordig gebruikt om te verwijzen naar periodes van sterk en langdurig warm weer, die het klimaat wereldwijd beïnvloeden. De perioden van de warme wateren in het oosten van de Stille Oceaan (El Nino) en periodes van koeler water (La Nina) gaan gepaard met veranderingen in de luchtdruk in het oosten en westen van de Stille Oceaan: deze worden de zuidelijke oscillatie genoemd. De hele cyclus wordt nu aangeduid als El Nino Southern Oscillation (ENSO). De effecten van La Nina zijn over het algemeen minder uitgesproken en neigen het tegenovergestelde te zijn van die van El Nino.

• El Nino-evenementen komen onregelmatig voor, ongeveer elke 2-7-jaren.
• Ze duren van 12 tot 18 maanden.
• Het El Nino-evenement begint met de verzwakking van de heersende winden in de Stille Oceaan en een verschuiving in neerslagpatronen.
• De gebeurtenissen houden verband met extreem weer (overstromingen en droogte) in landen rond de Stille Oceaan en veel verder weg.
• Langdurige droge periodes kunnen voorkomen in Zuidoost-Azië, Zuidelijk Afrika en Noord-Australië en zware regenval, soms met overstromingen, in Peru en Ecuador.
• Tijdens een typische El Niño verzwakt de Aziatische moesson meestal en wordt hij naar de evenaar geduwd, waardoor de droogte vaak in de zomer in noordwestelijke en centrale delen van India en hevige regenval in het noordoosten komt.
• De regio's waar El Nino een sterk klimaateffect heeft, zijn die met de minste hulpbronnen: zuidelijk Afrika, delen van Zuid-Amerika, Zuidoost-Azië.

 

Gezondheidseffecten en natuurrampen

Het aantal mensen dat door natuurrampen is gedood, gewond of dakloos is geworden, neemt schrikbarend toe. Dit is deels te wijten aan de bevolkingsgroei en de bevolkingsconcentratie in gebieden met een hoog risico zoals kustgebieden en steden. Hun kwetsbaarheid voor extreme weersomstandigheden neemt ook toe. Bijvoorbeeld:

• Grote sloppenwijken met slappe woningen bevinden zich vaak op het land waar vaak overstromingen plaatsvinden.
• In veel gebieden zijn de enige plaatsen die beschikbaar zijn voor arme gemeenschappen wellicht marginaal land met weinig natuurlijke afweer tegen extreme weersomstandigheden.

Grote jaarlijkse schommelingen van natuurrampen, waarvan sommige kunnen worden verklaard door El Nino, worden beschreven als de rampcyclus van El Nino.

• Het risico van een natuurramp is het hoogst in de jaren tijdens en na het verschijnen van El Nino en het laagst in de voorgaande jaren.
• El Nino-evenementen 1982-83 en 1997-98, de meest recente, waren de grootste deze eeuw.
• El Nino wordt geassocieerd met dood en ziekte, waarvan de meeste het gevolg zijn van weergerelateerde rampen zoals overstromingen en droogten.
• In 1997 Centraal hebben Ecuador en Peru meer dan 10 regenval gehad, waardoor overstromingen, uitgebreide erosie en modderstromen met verlies van levens, vernietiging van huizen en voedselvoorraden zijn veroorzaakt.
• In hetzelfde jaar werd bijna 10% van alle gezondheidsfaciliteiten in Peru beschadigd.
• De 1991-92 El Nino bracht de ergste droogte in zuidelijk Afrika deze eeuw, die bijna 100 miljoen mensen trof.
• Ecuador, Peru en Bolivia leden aan ernstige malaria-epidemieën na hevige regenval in 1983 El Nino. De epidemie in Ecuador werd ernstig verergerd door de verplaatsing van de bevolking als gevolg van de overstromingen.
• De duurste natuurramp ooit, orkaan Andrew, gebeurde tijdens hetzelfde 1991-92 El Nino hoewel El Nino de orkaanactiviteit gewoonlijk vermindert.
• Tijdens de 1997 troffen de droogtes in El Nino Maleisië, Indonesië en Brazilië, waardoor de enorme bosbranden werden verergerd. Rookinhalatie van deze branden was een groot probleem voor de volksgezondheid in deze landen, met talloze mensen die gezondheidsfaciliteiten bezochten met ademhalingsproblemen.

Onlangs is er een groeiende erkenning van de verbanden tussen El Nino en ziekte. Artsen waren bijvoorbeeld gedurende vele jaren geïntrigeerd door de cycli van malaria in sommige landen, ongeveer elke 5-jaren. Dergelijke cycli in India, Venezuela en Colombia zijn nu gekoppeld aan El Nino. Uitgesproken veranderingen in de incidentie van epidemische ziekten kan gelijktijdig optreden met extreme weersomstandigheden die verband houden met de El Nino-cyclus.

 

El Nino en epidemische ziekten

De El Nino-cyclus gaat gepaard met verhoogde risico's op sommige van de ziekten die worden overgedragen door muggen, zoals malaria, knokkelkoorts en Rift Valley-koorts. Malariatransmissie is bijzonder gevoelig voor weersomstandigheden. In droge klimaten kan zware regenval plassen creëren, die goede kweekomstandigheden bieden voor muggen. In zeer vochtige klimaten kunnen droogtes rivieren in stroompjes veranderen, bij voorkeur broedplaatsen van andere soorten muggen.

Generalisaties over de associatie tussen transmissie van vectoren en El Nino zijn niet gemakkelijk, omdat lokale transmissie afhankelijk is van de ecologie van de lokale vectorsoorten, waarvan de reacties op het tijdstip en de hoeveelheid neerslag kunnen verschillen.

 

Malaria

• Malaria neemt toe en herrijst in gebieden waar het voorheen werd gecontroleerd.

In de woestijn en in de hooglanden van kwetsbare gebieden zijn regenval, vochtigheid en temperatuur kritische parameters voor de overdracht van ziekten. Op deze plaatsen is malariatransmissie onstabiel en mist de populatie beschermende immuniteit. Dus, wanneer de weersomstandigheden de overdracht bevorderen, kunnen er ernstige epidemieën optreden.

In sommige hooglandgebieden kunnen hogere temperaturen die mogelijk verband houden met El Nino de overdracht van malaria verhogen. Dit is aangetoond in hoger gelegen delen van de breedtegraad van Azië, zoals Noord-Pakistan. Aan het begin van deze eeuw laaiden periodieke epidemieën van malaria op in de regio van Punjab (Noordoost-Pakistan en Noordwest-India) na overmatige moessonregens.

Vóór de komst van DDT voor malariacontrole, nam het risico op malaria in Punjab vijf keer toe na een El Nino.

Van 1921 waren de voorspellingen van malaria-epidemieën in die regio gebaseerd op een gevestigde relatie tussen regenval en malaria-sterfte, waardoor het waarschijnlijk het eerste malaria-waarschuwingssysteem is. Malaria wordt nu gecontroleerd in Punjab, maar het is nog steeds een ernstig probleem in meer droge gebieden in West-Rajasthan en Gujarat in India en Pakistan. Ook daar zijn de epidemieën verbonden met overmatige regenval. In sommige regio's zijn malaria-epidemieën echter gekoppeld aan minder dan gemiddelde regenval.

• In Venezuela en Colombia nemen gevallen van malaria met meer dan een derde toe na droge omstandigheden geassocieerd met El Nino.
• In Sri Lanka steeg het risico op malaria in de periode vóór DDT driemaal na het falen van de moesson, die ook verband hield met El Nino.
• In Zuid-Afrika hebben landen recent malaria-epidemieën meegemaakt na ongewone regenval.

 

Knokkelkoorts

Dengue is de belangrijkste virale tropische ziekte overgedragen door muggen.

De muggen die knokkelkoorts verspreiden in containers en minder gevoelig zijn voor regenpatronen, maar hogere temperaturen geassocieerd met El Nino kunnen een effect hebben op de overdracht van het virus. Het verband tussen de weersomstandigheden en de overdracht van dengue en uitbraken is nog niet duidelijk; zelfs als de weersomstandigheden gunstig waren voor transmissie, kan de lokale bevolking al immuun zijn voor het veel voorkomende virus.

Voorlopige studies hebben een verband aangetoond tussen de El Nino Southern Oscillation en de incidentie van dengue in landen waar de El Nino Southern Oscillation een sterk effect heeft op het weer (bijv. Sommige landen in de Stille Oceaan en Indonesië). In 1998 leden veel Aziatische landen een ongewoon hoog aantal dengue en dengue hemorragische koorts, waarvan sommige te wijten kunnen zijn aan El Nino-gerelateerd extreem weer.

 

Australische encefalitis

Uitbraken van Australische encefalitis (Murray Valley Encephalitis - MVE), een andere door muggen overgedragen ziekte, komen voor in gematigd zuidoosten van Australië na zware regenval en overstromingen in verband met La Nina-evenementen. Er zijn aanwijzingen dat uitbraken van Ross River-virusinfecties ook verband houden met La Nina, maar dit is minder zeker dat in het geval van MVE. De impact van de Ross River-infectie op de volksgezondheid is groter dan die van MVE in termen van het aantal getroffen mensen.

 

Rift Valley-koorts

Rift Valley Fever (RVF) is een door muggen overgedragen virale ziekte, die voornamelijk vee treft, maar zich kan verspreiden naar de lokale menselijke bevolking. Uitbraken van ziekten bij de mens in Oost-Afrika volgen altijd perioden van hevige regenval (hoewel El Nino in die regio niet altijd wordt geassocieerd met hevige regenval). Een ernstige uitbraak van de ziekte deed zich voor na overmatige regenval in Noordoost-Kenia en Zuid-Somalië tijdens de El Niño 1997-98. De regenpatronen waren ongewoon zwaar voor El Nino, wat resulteerde in overstromingen en grote uitbraken van malaria en cholera.

 

El Nino voorspelt

Een focus van het onderzoek is gericht op het vermogen om El Nino-evenementen verschillende maanden van tevoren te voorspellen. Seizoensvoorspellingen (ook wel El Nino-voorspellingen genoemd) worden gebruikt om belangrijke klimaattrends voor te stellen voor alles van enkele maanden tot een paar seizoenen verderop. Een seizoensprognose beschrijft meestal de kans dat weersfactoren (temperatuur, regenval) boven, dichtbij of onder het gemiddelde liggen. Dergelijke voorspellingen zijn veel betrouwbaarder tijdens El Nino, vanwege het sterke effect op het klimaat. Deze prognoses zijn momenteel alleen experimenteel, maar hun nauwkeurigheid en betrouwbaarheid zullen naar verwachting in de nabije toekomst verbeteren.

Omdat El Nino-evenementen over meerdere maanden evolueren, is het dat wel al mogelijk om een ​​geavanceerde waarschuwing voor veel effecten te geven zodra het begin van een gebeurtenis is bevestigd.

 

El Nino en het broeikaseffect

De opwarming van de aarde is een van de ernstigste bedreigingen voor onze omgeving. Hoewel we niet weten hoe klimaatverandering El Nino kan beïnvloeden, is gesuggereerd dat het fenomeen intenser of frequenter kan worden.

Een rapport van een Task Group van de WHO heeft gewaarschuwd dat klimaatverandering belangrijke gevolgen kan hebben voor de menselijke gezondheid. Het is waarschijnlijk dat de frequentie en intensiteit van weersomstandigheden overal ter wereld worden beïnvloed.

Het El Nino Southern Oscillation-fenomeen biedt goede mogelijkheden om effecten van klimaatvariabiliteit op de menselijke gezondheid te bestuderen.

 

WHO-reactie

De WHO is lid van de Inter-Agency Task Force van de Verenigde Naties op El Nino. De Task Force heeft tot doel een strategie te ontwikkelen voor preventie, paraatheid en beperking van door El Nino veroorzaakte rampen. Om de impact van de volgende El Nino te verminderen, hebben de Verenigde Naties om ondersteuning van intergouvernementele organisaties gevraagd bij activiteiten van het International Decade for Natural Disaster Reduction en voor de daaropvolgende regeling, de International Strategy for Disaster Reduction.

Seizoensvoorspellingen worden steeds meer gebruikt om vroegtijdige waarschuwingen voor droogte te geven. Er is behoefte aan samenwerking tussen meteorologische en gezondheidssectoren om systemen voor vroegtijdige waarschuwing voor de gezondheid te produceren.

Een pilot-onderzoek naar de toepassing van seizoensvoorspelling op malariacontrole is uitgevoerd in de regio Zuidelijk Afrika en de ontwikkelingsgemeenschap. In deze studie hebben de nationale meteorologische diensten, de gezondheidssector en de landbouwsector hun krachten gebundeld.

De WHO heeft onlangs een nieuw initiatief gelanceerd om malaria te bestrijden: "Roll Back Malaria". Door de controle-inspanningen te richten op jaren waarin er een hoog risico op El Nino bestaat, wordt de kosteneffectiviteit van malariabestrijding vergroot; ook kan het oordeelkundige gebruik van insecticiden de ontwikkeling van resistentie vertragen.