Prezydent MSF dr Joanne Liu do Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie rezolucji 2286 - opieka zdrowotna w konfliktach zbrojnych

Ekscelencje, panie i panowie!

Ostatnia środa, naloty zniszczyły szpital Al Quds w Aleppo.

Rozwalili przynajmniej mężczyzn, kobiety i dzieci 50.

Zabił jednego z ostatnich pozostałych pediatrów w mieście.

Morderczy nalot.

W ciągu ostatnich 300 w Aleppo miały miejsce prawie naloty 10. Cywile, często w tłumie, byli wielokrotnie atakowani.

Czym są dzisiaj jednostki w wojnach? Towary, które można wydać, martwe lub żywe.

Pacjenci i lekarze są uzasadnionymi celami.

Kobiety, dzieci, chorzy, ranni i ich opiekunowie są skazani na śmierć.

Zatrzymaj te ataki.

Poszedłem za Kunduzem w Afganistanie atak USA na nasze centrum urazowe na 3 October 2015.

Jeden z tych, którzy przeżyli, pielęgniarka MSF, której lewe ramię zostało zdmuchnięte podczas nieustającego nalotu, powiedział mi coś, co prześladuje mnie codziennie.

Powiedział, że gdy w Kunduz wybuchły walki, MSF powiedział swoim pracownikom, że centrum urazowe jest bezpiecznym miejscem.

„Uwierzyliśmy ci” - powiedział. „Czy wiesz, że będziemy bombardowani?”

Powiedziałem mu, że do 3 October naprawdę wierzyłem, że szpital jest bezpiecznym miejscem.

Nie mogę powiedzieć więcej o jakichkolwiek placówkach medycznych na froncie.

In AfganistanThe Republika Środkowoafrykańska, Sudan Południowy, Sudan, Syria, Ukraina i Jemenszpitale są rutynowo bombardowane, rabowane, rabowane lub spalane na ziemię.

Personel medyczny jest zagrożony. Pacjenci są rozstrzeliwani w łóżkach.

Szerokie ataki na społeczności i precyzyjne ataki na placówki służby zdrowia opisywane są jako błędy, odmawia się ich wprost lub po prostu spotykają się z milczeniem.

W rzeczywistości są to masowe, nieselektywne i nieproporcjonalne kierowanie cywilów w środowiskach miejskich, aw najgorszych przypadkach akty terroru.

Skutki ataków na ośrodki zdrowia wychodzą daleko poza te, które natychmiast zostały zabite i zranione.

Niszczą rutynową i ratującą życie opiekę zdrowotną dla wszystkich. Uniemożliwiają życie. Kropka.

W 26 October 2015 prowadzona przez Saudyjczyków nalotowa koalicja uderzyła w szpital MSF w Haydan, na północy Jemenu, pozostawiając co najmniej ludzi 200,000 bez opieki ratującej życie.

Był to pierwszy z trzech obiektów MSF częściowo lub całkowicie zniszczony w Jemenie przez okres trzech miesięcy.

Ataki na obiekty MSF dają tylko wgląd w brutalność wojny.

Ataki na inne szpitale i kliniki - i szkoły, rynki, domy kultu - są rutynowe. Miejscowi pracownicy służby zdrowia ponoszą ciężar tych nadużyć.

Jesteśmy w śmiertelnym impasie.

Nie możemy już zakładać, że w pełni funkcjonujące szpitale - w których pacjenci walczą o swoje życie - są poza zasięgiem. Szpitale i pacjenci zostali wciągnięci na pole bitwy.

W Jasim, mieście w południowej Syrii, obywatele protestowali przed szpitalem, aby zapobiec jego ponownemu otwarciu. Wiedzą, co dzieje się z funkcjonującymi szpitalami.

Stoimy w obliczu epidemii ataków na placówki służby zdrowia, utrudniając nam wykonywanie naszej podstawowej pracy. Do tej pory nasze wezwania do przeprowadzenia niezależnych dochodzeń zostały zlekceważone.

Odpowiedzialność zaczyna się od niezależnego i bezstronnego ustalenia faktów. Sprawcami nie mogą być śledczy, sędziowie i ławy przysięgłych.

Nie popełnij błędu: bezlitośnie potępimy ataki na opiekę zdrowotną. Będziemy głośno i z mocą mówić o tym, co widzimy na polu.

Medycyna nie może być śmiertelnym zajęciem. Pacjentów nie wolno atakować ani ubijać w łóżkach.

My, lekarze, składamy przysięgę, dołączając do zawodu lekarza. Traktujemy każdą osobę, bez względu na to, kim jest, bez względu na wyznanie, rasę lub po której stronie może walczyć. Nawet jeśli są rannymi bojownikami lub jeśli są określani jako przestępcy lub terroryści.

Szpitale nie mogą być atakowane lub przymusowo wkraczane przez uzbrojony personel, w tym w celu poszukiwania i chwytania pacjentów.

Odwrócenie się od tych podstawowych zasad polega na odwróceniu się od podstaw etyki medycznej.

Etyka medyczna nie może zostać pogrzebana przez wojnę.

Neutralność opieki medycznej w czasie wojny nie może być zniesiona przez suwerenność państwa lub prawo krajowe. Zwłaszcza w dobie walki z terroryzmem i przeciwdziałania rebelii - charakteryzującej się zmieniającymi się sojuszami i mrocznymi zasadami zaangażowania.

Chociaż charakter działań wojennych mógł ulec zmianie, zasady wojny nie.

Jesteś oskarżony o ochronę pokoju i bezpieczeństwa.

Jednak czterech z pięciu stałych członków tej rady w różnym stopniu kojarzyło się z koalicjami odpowiedzialnymi za ataki na struktury zdrowia w ciągu ostatniego roku.

Należą do nich kierowana przez NATO koalicja w Afganistanie, koalicja kierowana przez Arabię ​​Saudyjską w Jemenie, wspierana przez Rosję koalicja kierowana przez Syryjczyków.

Dlatego musicie sprostać swoim nadzwyczajnym obowiązkom i dać przykład wszystkim państwom.

Powtarzam: Zatrzymaj te ataki.

Dzisiejsza dyskusja nie może oznaczać pustej retoryki.

Ta rezolucja nie może skończyć tak jak wiele innych, w tym przekazanych Syrii w ciągu ostatnich pięciu lat: rutynowo naruszane bezkarnie.

W Syrii, gdzie opieka zdrowotna jest systematycznie kierowana, a oblężone obszary cynicznie odmawia się opieki medycznej - przestrzegaj swoich zobowiązań.

Zapewnienie ochrony bezstronnego świadczenia opieki zdrowotnej w konflikcie.

Wspieraj także zobowiązania pracowników służby zdrowia do traktowania wszystkich chorych i rannych bez dyskryminacji.

Dr Maaz, pediatra zamordowany w Aleppo w zeszłym tygodniu, zginął za ratowanie życia.

Dzisiaj pamiętamy jego człowieczeństwo i odwagę, podzielane przez tak wielu pacjentów, pielęgniarek, lekarzy, społeczności i pracowników MSF uwikłanych w konflikty.

Dla ich dobra: przetłumacz tę rezolucję na działanie.

Ponownie popełnij - jednoznacznie - normy, które rządzą prowadzeniem wojny.

Ta rezolucja musi doprowadzić do zatrzymania rzezi przez wszystkie państwa i podmioty niepaństwowe.

Musisz także wywierać presję na swoich sojuszników, aby położyli kres atakom na opiekę zdrowotną i ludność na obszarach konfliktów.

Nie zostawimy pacjentów za sobą. I nie milczymy.

Szukanie lub świadczenie opieki zdrowotnej nie może być wyrokiem śmierci.

Będziesz sądzony nie na podstawie dzisiejszych słów, ale swoich czynów. Twoja praca dopiero się zaczęła.

Niech ta rezolucja uratuje życie.

Dziękuję Ci.