Zasadnicza rola guaniny w DNA i RNA
Odkrywanie znaczenia jednego z czterech podstawowych nukleotydów dla życia
Co to jest Guanina?
Jednym z czterech głównych elementów budulcowych DNA i RNA jest guanina. Jest to specjalny związek zawierający azot, który łączy się z adeniną, cytozyną i tyminą (lub uracylem w RNA), tworząc kod genetyczny. Tym, co czyni guaninę wyjątkową, jest jej skomplikowana struktura: połączenie pierścieni pirymidynowych i imidazolowych, tworząc związek purynowy. Jego formuła jest C5H5N5O.
Właściwości fizyczne i strukturalne
Guanina ma postać prostego białego proszku i ma niezwykle wysoką temperaturę topnienia, około 360°C. Dzieje się tak, ponieważ jego kryształy są połączone silnymi wiązaniami wodorowymi. Choć nie rozpuszcza się w wodzie, guaninę można rozpuścić w rozcieńczonych kwasach lub zasadach. Jego masa cząsteczkowa wynosi 151.13 g/mol, a obliczona gęstość wynosi znaczne 2.200 g/cmXNUMX.
Funkcja biologiczna i zastosowania
Bez guaniny życie by nie istniało. Tworzy silne wiązanie z cytozyną w DNA i RNA poprzez trzy wiązania wodorowe. Stabilizuje to słynną strukturę podwójnej helisy i zapewnia dokładną replikację DNA. Ale na tym obowiązki guaniny się nie kończą. Jego pochodne, takie jak GTP (trifosforan guanozyny), odgrywają istotną rolę w procesach komórkowych, takich jak sygnalizacja i produkcja białek.
Guanina należy do grupy zwanych zasadami purynowymi, kluczowymi częściami cząsteczek DNA i RNA.
Historia odkrycia
W odległym roku 1844 niemiecki chemik mianował Juliusza Bodo Ungera po raz pierwszy odkrył guaninę. Dziwna rzecz? Wyekstrahował go z guana, stąd jego nazwa. Z biegiem czasu naukowcy dowiedzieli się więcej o strukturze guaniny i jej istotnej roli w genetyce i biologii molekularnej.
Źródła