Εγχειρίδιο αναφοράς διαχείρισης καταστροφών 2016 για την Παπούα Νέα Γουινέα

Το εγχειρίδιο αυτό έχει ως στόχο να παρέχει στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων, σχεδιαστές, ανταποκριτές και επαγγελματίες διαχείρισης καταστροφών μια γενική εικόνα της δομής διαχείρισης των καταστροφών, των πολιτικών, των νόμων και των σχεδίων για την Παπούα Νέα Γουινέα. Παρέχει επίσης βασικές πληροφορίες σχετικά με το ιστορικό της χώρας, συμπεριλαμβανομένων των πολιτιστικών, δημογραφικών, γεωγραφικών, υποδομών και άλλων βασικών στοιχείων για τη χώρα, καθώς και μια επισκόπηση των κύριων φυσικών και ανθρωπογενών κινδύνων που είναι πιθανότερο να επηρεάσουν την Παπουασία-Νέα Γουινέα.

Η Παπούα Νέα Γουινέα (PNG) βρίσκεται στο ανατολικό μισό του νησιού της Νέας Γουινέας που βρίσκεται μεταξύ της Θάλασσας των Κοραλλιών και του Νότιου Ειρηνικού Ωκεανού μεταξύ των νησιών της Ωκεανίας και απέχει 160 χιλιόμετρα (100 μίλια) βόρεια της Αυστραλίας.

  • Λόγω της θέσης της χώρας στον «δακτύλιο της φωτιάς» του Ειρηνικού, η χώρα είναι ευάλωτη σε σεισμική δραστηριότητα.
  • Η χώρα είναι επιρρεπής σε φυσικές καταστροφές, όπως σεισμούς, ηφαιστειακές εκρήξεις, τσουνάμι, κυκλώνες, πλημμύρες ποταμών, διάβρωση των ακτών, κατολισθήσεις, ξηρασίες και παγετό. Το PNG βρίσκεται υπό τεράστια απειλή από τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη και τις επιπτώσεις της αλλαγής των κλιματικών προτύπων.
  • Η οικονομία εξακολουθεί να κυριαρχείται από τον τομέα της γεωργίας, της δασοκομίας και της αλιείας. Αυτό απασχολεί το μεγαλύτερο μέρος του εργατικού δυναμικού. Ο τομέας εξόρυξης ορυκτών και ενέργειας αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων από εξαγωγές και του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος.
  • Την τελευταία δεκαετία, η PNG γνώρισε οικονομική ανάπτυξη, με επέκταση της απασχόλησης και αύξηση των κρατικών δαπανών. Ωστόσο, παρά το ευνοϊκό αυτό περιβάλλον, το PNG εξακολουθεί να αντιμετωπίζει σημαντικές προκλήσεις ανάπτυξης. Ο νόμος διαχείρισης καταστροφών της PNG θεσπίστηκε το 1987 και παρέχει νομοθετικές και ρυθμιστικές διατάξεις για τη διαχείριση καταστροφών στη χώρα.
  • Υποστηρίζεται από το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Κινδύνων Καταστροφών (NDRMP) του 2012.
  • Ωστόσο, ο νόμος δεν αντικατοπτρίζει την πρόσφατη στροφή της κυβέρνησης PNG στην αντιμετώπιση καταστροφών ενσωματώνοντας την πρόληψη και την ετοιμότητα στον σχεδιασμό διαχείρισης καταστροφών. Ιστορικά, δεν υπήρξε μεγάλη ευαισθητοποίηση σχετικά με το ρυθμιστικό και νομοθετικό πλαίσιο διαχείρισης καταστροφών, κυρίως σε υποεπαρχιακό και τοπικό επίπεδο. Το NDRMP του 2012 καθορίζει την αρχιτεκτονική διαχείρισης κινδύνου καταστροφών (DRM) της χώρας και παρέχει καθοδήγηση για παρέμβαση DRM σε όλα τα επίπεδα. Ωστόσο, η εφαρμογή ήταν αργή και υπάρχουν προκλήσεις στους πόρους σε ολόκληρη την κυβέρνηση.
  • Η PNG έχει αναπτύξει μακροπρόθεσμες στρατηγικές για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης μέσω DRR, DRM και την αντιμετώπιση του ζητήματος της κλιματικής αλλαγής. Το PNG Vision 2050 περιλαμβάνει τόσο βραχυπρόθεσμες όσο και μακροπρόθεσμες αναπτυξιακές στρατηγικές, ενώ η Εθνική Πολιτική Μετριασμού Καταστροφών (2010) παρέχει έναν μηχανισμό για τη διαμόρφωση των προσπαθειών μετριασμού καταστροφών και μείωσης της τρωτότητας, καθώς και αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης και ανασυγκρότησης. Η Εθνική Πολιτική Διαχείρισης Ανάπτυξης Συμβατής με το Κλίμα (2014) είναι το προσχέδιο της PNG για την επίτευξη του οράματός της για την οικοδόμηση ενός μονοπατιού ανθεκτικού στο κλίμα και ουδέτερου άνθρακα μέσω της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης. Αυτές οι στρατηγικές σκοπεύουν να αποτελέσουν τη βάση για συνεχή οικονομική ανάπτυξη και μετριασμό του κινδύνου. Η πολιτική και το θεσμικό πλαίσιο της κυβέρνησης PNG για το DRM εξακολουθεί να αντιμετωπίζει πολλά εμπόδια. Οι κύριες προκλήσεις για τη μετάβαση προς μια πιο προληπτική και συστηματική προσέγγιση για τη διαχείριση των κινδύνων και την οικοδόμηση ανθεκτικότητας περιλαμβάνουν
    1. τον περιορισμένο συντονισμό μεταξύ DRM και υπηρεσιών προσαρμογής στην αλλαγή του κλίματος.
    2. Η αργή μετάβαση από την έμφαση στην ανταπόκριση στη μείωση και διαχείριση κινδύνου.
    3. Η περιορισμένη θεσμική ικανότητα για τον προγραμματισμό και τον σχεδιασμό επενδύσεων βάσει κινδύνου.
    4. η έλλειψη διαθέσιμων ιστορικών δεδομένων φυσικού κινδύνου, που εμποδίζει την αξιολόγηση των κινδύνων.

πηγή:

Αρχική σελίδα (cfe-dmha.org)

Μπορεί επίσης να σας αρέσει