Ποιος θέλει πραγματικά να έρθει στη χώρα σας; Το έθνος όπου οι μετανάστες θέλουν να πάνε

Τάσεις Google δημοσιεύστε σήμερα έναν ενδιαφέροντα διαδραστικό χάρτη που σας δείχνει πού θέλουν να πάνε οι μετανάστες. Ειδικά θα μπορούσατε να δείτε από πού θα φτάσουν οι μετανάστες στη χώρα σας και ποια χώρα θα προτιμήσουν να πάνε για να δημιουργήσουν μια νέα ζωή. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η πιο συχνά τελευταία χώρα όπου θέλουν να πάνε οι μετανάστες. Αλλά τώρα – κατά τη διάρκεια της μεταναστευτικής κρίσης του 2015, μια από τις κύριες χώρες όπου θα ήθελαν να πάνε οι πρόσφυγες είναι η Γερμανία.

Ένας από τους λόγους θα μπορούσε να είναι ότι η Γερμανία θα δαπανήσει 6 δισεκατομμύρια ευρώ για την επίλυση της μεταναστευτικής κρίσης. Αυτή η είδηση ​​είναι το αποτέλεσμα νυχτερινών συνομιλιών στο Βερολίνο, όπου ο κυβερνητικός συνασπισμός αποφασίζει να ορίσει αυτόν τον τεράστιο προϋπολογισμό για να φροντίσει τους μετανάστες που έρχονται στη Γερμανία. 

Δηλώνοντας ότι η Ευρώπη αντιμετωπίζει «μια στιγμή αλήθειας» με εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους να διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να διασχίσουν τη Μεσόγειο Θάλασσα, ο επικεφαλής της υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες κάλεσε σήμερα την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) να δεχθεί έως και 200,000 αιτούντες άσυλο. φεύγοντας από ζώνες συγκρούσεων όπως η Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν.

«Η Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχίσει να ανταποκρίνεται σε αυτή την κρίση με μια αποσπασματική ή σταδιακή προσέγγιση. Καμία χώρα δεν μπορεί να το κάνει μόνη της και καμία χώρα δεν μπορεί να αρνηθεί να κάνει αυτό που της αναλογεί», δήλωσε ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες Αντόνιο Γκουτέρες σε μια δήλωση που καθορίζει ένα σύνολο έξι κατευθυντήριων γραμμών ενόψει του βασικού γύρου έκτακτων συνεδριάσεων της ΕΕ για την κρίση.

Ο κ. Γκουτέρες είπε ότι η μεγαλύτερη εισροή προσφύγων στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες απαιτούσε «μαζική κοινή προσπάθεια» και ρήξη με την τρέχουσα κατακερματισμένη προσέγγιση, η οποία, όπως είπε, οδήγησε την Ευρώπη συνολικά να αποτύχει να βρει μια αποτελεσματική κοινή απάντηση.

«Περισσότεροι από 300,000 άνθρωποι έχουν διακινδυνεύσει τη ζωή τους για να διασχίσουν τη Μεσόγειο Θάλασσα μέχρι στιγμής φέτος. Πάνω από 2,600 δεν επέζησαν από την επικίνδυνη διάβαση, συμπεριλαμβανομένου του τρίχρονου Aylan, του οποίου η φωτογραφία μόλις συγκίνησε τις καρδιές του παγκόσμιου κοινού», είπε ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Προσφύγων, αναφερόμενος σε αυτό που η UNICEF χαρακτήρισε «σοκαριστικό» περιστατικό στην που το σώμα του νεαρού συριακού αγοριού ξεβράστηκε στην Τουρκία πριν από δύο ημέρες.

Ο κ. Γκουτέρες επαίνεσε ορισμένα υποδειγματικά και «πραγματικά εμπνευσμένα» παραδείγματα γενναιοδωρίας και ηθικής ηγεσίας από την πλευρά ορισμένων χωρών και πολλών ιδιωτών, αλλά επανέλαβε την έκκλησή του για μια συλλογική στρατηγική, συμπεριλαμβανομένης μιας ανανεωμένης προσπάθειας για διευθέτηση των συγκρούσεων.

«Μια πολύ προκαταρκτική εκτίμηση θα υποδείκνυε μια πιθανή ανάγκη για αύξηση των ευκαιριών μετεγκατάστασης σε έως και 200,000 θέσεις», συνέστησε. «Αυτό μπορεί να λειτουργήσει μόνο εάν συμβαδίζει με επαρκείς δυνατότητες υποδοχής, ειδικά στην Ελλάδα. Η αλληλεγγύη δεν μπορεί να είναι ευθύνη μόνο λίγων κρατών μελών της ΕΕ».

«Η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε μια στιγμή αλήθειας», είπε ο κ. Γκουτέρες, διευκρινίζοντας πέντε άλλες θεμελιώδεις αρχές που είπε ότι πρέπει να ληφθούν υπόψη σε όλες τις προσπάθειες για την επίλυση του ζητήματος:

1) Πρόκειται για μια πρωτίστως προσφυγική κρίση, όχι μόνο για μεταναστευτικό φαινόμενο. Η συντριπτική πλειοψηφία όσων φτάνουν στην Ελλάδα προέρχονται από ζώνες συγκρούσεων όπως η Συρία, το Ιράκ ή το Αφγανιστάν και απλώς τρέχουν για να σώσουν τη ζωή τους. Όλοι οι άνθρωποι που κινούνται σε αυτές τις τραγικές συνθήκες αξίζουν να βλέπουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους να γίνονται πλήρως σεβαστά, ανεξάρτητα από το νομικό τους καθεστώς.

2) Η Ευρώπη δεν μπορεί να συνεχίσει να ανταποκρίνεται σε αυτήν την κρίση με αποσπασματική ή σταδιακή προσέγγιση. Καμία χώρα δεν μπορεί να το κάνει μόνη της και καμία χώρα δεν μπορεί να αρνηθεί να κάνει αυτό που της αναλογεί. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι, όταν ένα σύστημα είναι μη ισορροπημένο και δυσλειτουργικό, τα πάντα μπλοκάρονται όταν αυξάνεται η πίεση. Αυτή είναι μια καθοριστική στιγμή για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και τώρα δεν έχει άλλη επιλογή από το να κινητοποιήσει πλήρως τη δύναμη γύρω από αυτήν την κρίση.

3) Πιο συγκεκριμένα, αυτό σημαίνει τη λήψη επειγόντων και θαρραλέων μέτρων για τη σταθεροποίηση της κατάστασης και, στη συνέχεια, την εύρεση τρόπου για να μοιραστούμε πραγματικά την ευθύνη μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα. Η ΕΕ πρέπει να είναι έτοιμη, με τη συγκατάθεση και την υποστήριξη των ενδιαφερόμενων κυβερνήσεων –κυρίως της Ελλάδας και της Ουγγαρίας, αλλά και της Ιταλίας– να δημιουργήσει άμεση και επαρκή ικανότητα υποδοχής έκτακτης ανάγκης, βοήθειας και καταγραφής.

4) Όσοι διαπιστώνεται ότι δεν χρειάζονται διεθνή προστασία και δεν μπορούν να επωφεληθούν από τις ευκαιρίες νόμιμης μετανάστευσης θα πρέπει να βοηθηθούν να επιστρέψουν γρήγορα στις χώρες καταγωγής τους, με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.

5) Οι μόνοι που επωφελούνται από την έλλειψη κοινής ευρωπαϊκής απάντησης είναι οι λαθρέμποροι και οι διακινητές που αποκομίζουν κέρδη από την απελπισία των ανθρώπων να φτάσουν στην ασφάλεια. Απαιτείται πιο αποτελεσματική διεθνής συνεργασία για την πάταξη των λαθρεμπόρων. Καμία όμως από αυτές τις προσπάθειες δεν θα είναι αποτελεσματική χωρίς να ανοίξει περισσότερες ευκαιρίες στους ανθρώπους να έρθουν νόμιμα στην Ευρώπη.

«Αυτή η μαζική ροή ανθρώπων δεν θα σταματήσει μέχρι να αντιμετωπιστούν οι βαθύτερες αιτίες της κατάστασής τους», είπε ο κ. Γκουτέρες. «Πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα για να αποτραπούν οι συγκρούσεις και να σταματήσουν οι συνεχιζόμενοι πόλεμοι που διώχνουν τόσους πολλούς από τα σπίτια τους. Οι χώρες που γειτνιάζουν με εμπόλεμες ζώνες, οι οποίες φιλοξενούν 9 στους 10 πρόσφυγες παγκοσμίως, πρέπει να υποστηριχθούν πιο ισχυρά, μαζί με την απαιτούμενη χρηματοδότηση.

Μπορεί επίσης να σας αρέσει