Neurologia, epilepsia eta sinkopearen arteko aldea
Epilepsia eta sinkopearen arteko aldea. Epilepsia egoera neurologiko bat da, normalean kronikoa, beste batzuetan iragankorra, konortea galtzearekin batera agerpen errepikakorrak eta bat-batekoak eta, kasu batzuetan, muskuluen mugimendu konbultsibo bortitzak, 'krisiak epileptikoak' izenekoak.
Konvulsioa garuneko materia grisaren parte diren neurona populazio gutxi-asko zabal baten bat-batean gehiegizko eta azkar deskargatzeak eragiten du.
Deskargak eragindako neuronen multzoari "foku epileptogeno" deitzen zaio.
Deskargak garunaren gainazal guztiari eragiten badio, krisi epileptiko orokorrez hitz egiten dugu; gainazaleko zati bati bakarrik eragiten badio, foku (edo partziala) krisi epileptikoez hitz egiten dugu.
Sinkopea garuneko hipoperfusio globalak, iraupen laburrekoa eta berezko ebazpena duena, konorte galera bizkorra eta iragankorra dela definitzen da.
Definizio honek nahita barne hartzen du inkontzientearen kausa, hau da, garun-hipoperfusio iragankorra, orain arte sinkope propiotik bereizten ez diren iktusa eta kolpea (kirolariengan buruko lesiorik ohikoena) bezalako kausak baztertzen dituena.
Konortea galtzea eragiten duten hainbat baldintza eta gaixotasun daude, itxura batean sinkopearen antzekoak direnak, hala nola
- epilepsia orokortua krisirik gabe;
- izu-erasoak;
- antsietate orokortua;
- hipoxemia akutua oxigeno tentsio baxuaren ondorioz;
- karbono monoxidoaren intoxikazioak.
Beraz, krisi epileptiko baten kasuan, sinkopean gertatzen denaren antzeko konorte galera gerta daiteke, baina azken hori garunaren odol-perfusio eskasak determinatzen du, epilepsiak eragindako konorte galerarekin ez da gertatzen.
Irakurri ere:
Bihotz-sinkopea: zer den, nola diagnostikatzen den eta nori eragiten dion
Epilepsia Abisatzeko Gailu Berriak Milaka Bizitza Salba Ditzake
Seizures eta epilepsia ulertzea
Lehen laguntzak eta epilepsia: nola antzeman krisi bat eta gaixo bati lagundu