یک روز در زندگی آپارتاید آفریقای جنوبی
یک تجربه خاص از یک پیراپزشکی در آفریقای جنوبی و چگونگی گذر روزها در شرایط اضطراری ، خانواده ، همکاران و بیماران. در پایه همیشه اهمیت وسایل نقلیه ، تجهیزات و مهمتر از همه شور و مهارت و مهارت است.
صبح چگونه شروع می شود؟ - روزی در زندگی پیراپزشکی آفریقای جنوبی
تصور می کنم: "صبح من مثل هر صبح دیگران شروع می شود. به جز پیام هایی در تلفن من ، در مورد برخورد وسایل نقلیه موتوری و حادثه هایی که شب قبل اتفاق افتاده و عاشق قهوه به طور صحیح بیشتر از بیشتر دوست دارم؟ در حالی که به سر کار می روم ، من در حال حاضر شروع به آماده سازی ذهنی خودم برای روز آینده کردم ، که بسیار سخت است ، زیرا نمی دانید در طول روز چه اتفاقی خواهد افتاد تغییر روز از ساعت 07:00 به 19:XNUMX است و من در حال تغییر ایستاده ام که پشتیبانی از Advanced Life ندارد متخصص"
وسایل نقلیه اضطراری در پایگاه در حال تغییر هستند
وی گفت: "وقتی وارد پایگاه می شوم ، برخی از پزشکان امدادگر خارج از کشور که شیفت شب کار کرده بودند ، ملاقات می کنند. آنها سبقت می گیرند و با روحیه ای آرام ، خوشحال می شوند که تغییر آنها به پایان رسیده است. من از او پرسیدم که شب چطور است و "مرد دیوانه ای" بود؟ پاسخی مرتب و مرتب که دریافت کردم ، باید می دانستم شلوغ است ، آخر هفته آخر هفته است و برخی از خدمه طی چند صد کیلومتر طی شب سفر کرده اند. .
من در مطب پیراپزشکی شیفت شب در دفتر پیراپزشکی Advanced Life Support ، که بیشتر یک اتاق مینی فروشگاه با سهام پزشکی و انواع مختلف پزشکی است ، ملاقات کردم تجهیزات و مانیتورها در آنجا نگهداری می شوند تا یک دفتر سنتی. او به تازگی از انتقال ICU بازگشته بود ، جایی که یک بیمار بین دو بیمارستان منتقل می شود. خلاصه ، "شما فقط باید اکسیژن را عوض کنید و من امشب را می بینم" همان دست کوتاه اما قطعی بود که او از پایه به طور مستقیم به سمت اتومبیل خود بیرون رفت و عمداً از صحبت کردن با کسی متوقف نشد ، همانطور که او را به خانه و رختخواب موکول کرد.
یک رژه سریع کارکنان قبل از بررسی وسیله نقلیه پاسخی انجام می شود. شما باید نه تنها وسیله نقص و نقص و غیره را بررسی کنید بلکه کلیه لوازم و تجهیزات پزشکی را نیز بررسی کنید ، باید بررسی کنید که تجهیزات کار می کنند و شارژ شده اند و همچنین وسایل پزشکی کافی وجود دارد. به عنوان یک راهنمای خشن ، ما سعی می کنیم مقدار کافی در وسایل نقلیه پاسخ ، بین کیسه های پرش و لوازم یدکی موجود در کیسه های نگهدارنده خود داشته باشیم تا بتوانیم درمان اولیه را برای بار مینی اتوبوس بیماران (که معمولاً 16 است) شروع کنیم.
روزی در زندگی پیراپزشکی آفریقای جنوبی - آماده سازی آمبولانس ها
وی گفت: "پس از بررسی وسیله نقلیه پاسخ ، به مرکز مدیریت اضطراری مراجعه می کنیم که در آنجا تماس های اضطراری دریافت می شود. برخی از پیراپزشکان شیفت روز قبلاً جزئیات موارد را در نظر گرفته اند. هنوز مواردی وجود دارد که باید آمبولانس ارسال شود. من به توزیع کننده کمک می کنم تا پرونده ها را که بیشتر پرونده ها مورد حمله قرار می گیرند ، دوباره تنظیم کند. در حالی که در این مرکز ، یک تماس فرا می رسد ، آتش سوزی در خانه رخ داده است و پلیس و آتش نشانی که در صحنه هستند ، مشکوک هستند که یک خانم مسن فوت کرده است. یک خدمه آمبولانس و من به پرونده اعزام می شویم.
در راه پرونده ، من از تنوع افرادی که با آنها روبرو می شویم یادآوری می کنم. آنچه این موضوع را به من گوشزد کرد این است که در جاده اصلی در مسیر این پرونده قرار دارد ، برخی افراد فقط در حال سنگ زنی بودند ، عده ای دیگر در اطراف یک ماشین پارک شده در کنار جاده ایستاده بودند و به موسیقی گوش می دادند ، در حالی که برخی دیگر لباس های کلیسای خود را پوشیده بودند. منتظر آسانسور خود در کنار جاده هستند. با توجه به اینکه هنوز زود و خنک می شود ، تعداد کمی از دوندگان نیز ورزش می کردند که شامل دوندگان اعم از ورزشکاران با ظاهر مناسب و به گروه کوچکی از نوجوانان در لباس کاراته می شد.
درست بعد از خاموش کردن جاده اصلی و شروع به جستجوی صحنه ، من روی پرونده ایستاده بودم ، آمبولانس از قبل به صحنه رسیده بود و متأسفانه خانم از قبل درگذشت. یک شمع بی نظیر که در طول شب در حال سوختن بود عامل مشکوک این آتش سوزی بود. من بلافاصله به پرونده دیگری اعزام شدم. این بار یک مورد پزشکی ، حدود نیم ساعت دیگر فاصله دارد. در راه ، من به رادیو دو طرفه گوش می دادم چون سایر آمبولانس ها در صحنه هایی که برای آنها اعزام شده بودند در حال ورود بودند ، اما بیمار وجود ندارد و پرونده ها از این امر معاف هستند.
وقتی به منطقه نزدیک شدم ، مجبور شدم از خدمه آمبولانس که بیشتر با منطقه آشنا هستند ، جهت را به صحنه برسانم. پیمایش در مناطق روستایی با مناطق شهری یکسان نیست ، تعداد معدودی از جاده ها دارای اسم هستند و اگر نامگذاری شده باشد آنها علامت گذاری نشده اند ، تعداد خیابان ها وجود ندارد ، در حالی که برخی از خانه ها دارای یک عدد پنج رقمی هستند که در یک طرف نقاشی شده اند. به نظر نمی رسد که هیچ رابطه منطقی بین اعداد وجود داشته باشد. دستورالعمل ها به طور معمول به صورت نشانه ها ، مانند تالارهای اجتماعات ، پل ها ، مدارس و فروشگاه های کوچک پلاستیک است. "
به کجا؟ زندگی از یک پیراپزشکی در آفریقای جنوبی شامل مسیرهایی برای مشکلات صحنه است
وی گفت: "من می دانم که از جاده اصلی که باید برم خاموش است و بعد به من گفته می شود که باید دو مدرسه را در سمت چپ خود بگذرانم و صحنه قبل از فروشگاه آب شیرین آبی باشد. چندی پس از خاموش کردن جاده اصلی ، جاده به ماسه سنگ تبدیل می شود و یادآوری می کنم که چرا وسایل نقلیه پاسخ ما 4 × 4 نانوایی هستند و نه اتومبیل های ورزشی که برخی از پیراپزشکان در شهرها دارند. بعد از مدتی رانندگی ، گمان می کنم که خیلی زیاد رفته ام و راهنمایی می کنم از راننده مینی بوس ، که اسم مغازه ای را که من می دانم نمی داند ، اما به من اطمینان می دهد که من خیلی پیش رفته ام.
راننده مینی بوس ناخواسته درست بود. مرکز مدیریت تماس اضطراری با خانواده بیمار در تماس بوده است ، که گفتند من را دیدم که در حال رانندگی هستم. بنابراین چرخیدم و به مسیری که از آنجا آمده بودم برگشتم. این بار موفق به دیدن تابلوی تبلیغاتی 'فروشگاه خوش شانس' شدم که در واقع یک کانتینر قرمز بود و نه یک ساختمان همانطور که انتظار داشتم.
اندکی بعد آمبولانس به صحنه آمد و ما با بیمار سالخورده از نظر وضعیت پزشکی که برای اولین بار به وی ارائه شده بود ، تحت درمان قرار گرفتیم. نکته ای که بسیاری از پیراپزشکان فراموش می کنند این است که در مواقع اضطراری باید بیمار و خانواده را درمان کنید. بیمار برای هر شرایط و جراحتی که داشته باشد و خانواده ای که به طور عادی نگران نسبی خود هستند و باید نسبت به آنچه در مورد بیمار انجام شده اطمینان و آگاهی دهند. سپس بیمار را در شرایط جدی اما پایدار به بیمارستان منتقل کردیم. در بیمارستان ، پزشکان و پرستاران از شب گذشته همچنان مشغول معالجه هجوم بیماران تروما بودند.
بیمار را تحویل دکتر دادیم. آمبولانس جزئیات بیشتر داده شد و من شروع به کار در جهت پایگاه کردم. در راه بازگشت به پایگاه ، به آتش نشانی و یک دستگاه کامیون که در کنار جاده پارک شده بود ، برخورد کردم ، فکر کردم ممکن است تصادف شده باشد که آنها حضور داشتند ، اما این برای خودرویی بود که مشکوک بود. آتش نشانی قبلاً آتش را خاموش كرده بود و راننده نیز بدون هیچ گونه مصدومیتی قادر به فرار بود ، اما ماشین به شدت سوخت و فراتر از تعمیرات بود. "
یک روز در زندگی پیراپزشکی - ماشین فرسودگی
وی گفت: "وقتی به پایگاه برگشتم ، دیگر وقت نداشتم که پاهایم را بالا بروم و استراحت کنم ، کارهای اداری زیادی داشتم که بتوانم تمام کنم یک کار پر زحمت ، اما بسیار مهم و مهم ، به خصوص در زمینه پزشکی. از آنجا که سرنوشت می توانست آن را از کار اداری زیادی نجات داد ، به یک بطری فروشی اعزام شدم ، جایی که دو مرد در حال جنگ بودند و آنها به یکدیگر حمله کردند. به راحتی ، هنگام نزدیک شدن به صحنه می توانم ببینم که پلیس قبلاً در صحنه بوده است.
دو مرد استدلال داشتند - (ظاهراً در مورد یکی به خاطر شش راند دیگر) و یک نفر با یک بطری به سرش اصابت کرده بود ، مرد دیگر توسط دوستانش از صحنه دور شده بود. زخمهای آن مرد را باند کردم و علائم حیاتی او را بررسی کردم. او پایدار بود ، اما به دلیل تحت تأثیر قرار گرفتن ، وی متوجه شدت زخم های او نشد و تمام تلاش خود را برای متقاعد کردن پلیس برای آسانسور به خانه خود انجام داد. وی سرانجام فهمید که باید بخیه را به بیمارستان بخورد و وقتی آمبولانس رسید ، وی را به بیمارستان منتقل کردند ، که بعد از بخیه ، بعداً مرخص شد.
بعد از ظهر هیچ مورد برجسته ای وجود نداشت و برخی از آمبولانس ها برای انتقال بیماران با ثبات به بیمارستانهایی که از آنجا منتقل شده بودند اعزام شدند ، در حالی که سایر آمبولانس ها از پایگاه در دسترس بودند. اوایل عصر من برای تصادف وسایل نقلیه موتوری حدود 40 دقیقه دور از پایگاه اعزام شدم ، سرپرست شیفت و من به این برخورد پاسخ دادم. در بخش جاده نیز کارهای جاده ای وجود دارد که باید از آن استفاده می کردیم و برای پاسخگویی می جنگیدیم که وسایل نقلیه را عبور می دادیم ، اما در نهایت توانستیم از بخش کارهای جاده ای و همه وسایل نقلیه عبور کنیم و آن را به جاده آزاد باز کنیم.
در حین رانندگی متوجه شدم کامیون در کنار جاده هستم که چراغهای خطرناک آن روشن است و چند نفر در پشت کامیون ایستاده اند ، با اینکه دیگران هنوز نزدیک تر هستند ، در کنار مردی ایستاده بودند که در کنار جاده بی حرکت بود. فهمیدم که او به کامیون برخورد کرده است. تصادف تازه اتفاق افتاده بود! مأمور ایستگاه درباره تصادف اصلی ادامه داد ، من برای کمک به مرد متوقف می شوم. من وسیله نقلیه پاسخ خود را بین ترافیک ورودی و مصدوم پارک کردم ، در خم جاده بود و تقریبا تاریک است ، من نگران بودم که وسایل نقلیه در حال حرکت در حالی که در کنار جاده ایستاده اند به ما ضربه بزنند. با استفاده از رادیو دو طرفه از مرکز کنترل خواستم پلیس و آمبولانس را بفرستد تا بیایند و به من کمک کنند.
من وسایلم را به طرف مرد منتقل می كنم ، بعضی از عابران قبلاً گریه می كنند ، تصور می كردند مرد مرده است. من مرد را فرض می کنم ، او مجروح شدیدی است اما هنوز زنده است. من هنوز تنها فردی هستم که از خدمات اورژانس موجود در صحنه هستم اما درمان را با مرد شروع می کنم ، به او اکسیژن می دهم ، قطره چکان می دهم و مانیتورهای مربوط را وصل می کنم تا علائم حیاتی وی را بررسی و کنترل کنم. یک ون پلیس از ایستگاه مجاور وارد می شود و یک پلیس دستکش را می گذارد و به من کمک می کند در حالی که پلیس دیگر با کمک ترافیک از صحنه عبور می کند.
با رسیدن آمبولانس ، خدمه آمبولانس برای معالجه بیمار به من کمک کردند. ما مراقبت های لازم پزشکی را برای آن مرد انجام دادیم و او را در آمبولانس بارگذاری کردیم ، تا این زمان تاریک بود و باران شروع شده بود و ما خوشحالیم که کنار ماشین بودیم زیرا اتومبیل ها با سرعت در اطراف گوشه رانندگی می کردند و به آن منتقل می شدند. این صحنه علیرغم هشدار اولیه پلیس و RTI.
به نظر می رسید سفر به بیمارستان برای همیشه انجام شود زیرا مجبور شدیم از همان بخش کارهای جاده ای برای رسیدن به بیمارستان عبور کنیم. بیمارستان در مورد بیمار به روز شده بود و یک تیم تروما در هنگام مراجعه به بیمارستان منتظر ما بودند که من بیمار را تحویل دادم. در حین تحویل پزشکان ، به آنها می گویید چه مشکلی برای بیمار وجود دارد ، چه جراحت هایی دارد و معالجه شما چه بوده است ، سپس یک نامه کتبی را نیز که دکتر امضا می کند ، تکمیل می کنید ، که در پرونده بیماران قرار می گیرد. .
بازگشت به پایگاه - روزی در زندگی پیراپزشکی
پس از 19h00 خوب بود و زمانی که ما به برخی از تیم های شبانه که در حال حاضر در حال استراحت بودند، شروع به کار کردیم، قبل از رفتن به روزهای استراحت، از انرژی و جوک های آماده برای شروع حرکت شب گذشته خود استفاده می کردند.
در هنگام رانندگی به خانه ، من به این موردی که قبلاً انجام داده بودم فکر می کردم ، آیا کار دیگری می توانستم متفاوت یا بهتر انجام دهم یا اگر او خوب باشد ، افکاری که هنگام بازگشت به خانه به سرعت تمام شد ، چون پسر خسته ام فریاد زد "خانه بابا" . کودک من با خیال راحت از خواب رفته بود و پسرم دیگر پس از خوابیدن روی مبل باید به رختخواب برود و نتوانسته بود بیدار شود تا پدر را ببیند.
روز کاری من الان تمام شده بود. من در خانه بودم یا حداقل در حال حاضر ، چیزی که من آن را گرامی می دانم زیرا یک پیرپزشکی هرگز وظیفه ندارد. همیشه یک تلفن وجود دارد که می تواند زنگ بزند ، با این شخص می گوید "یک کودک وجود دارد" ، "یک اتوبوس واژگون شده است" ، "چندین بیمار بحرانی ، ما به شما احتیاج داریم" ، "یک ... وجود دارد" قبل از اینکه حتی بتوانید بگویید سلام."
توسط: رابرت مکنزی
افسر ارتباطات رسانه ای: خدمات اورژانس پزشکی
KwaZulu - Natal بخش بهداشت و درمان