Ademhalingsstilstand en hartstilstand zijn verschillende entiteiten, maar het een leidt onvermijdelijk tot het ander als het niet wordt behandeld

Een onderbreking van de longgasuitwisseling gedurende> 5 minuten kan onomkeerbare schade toebrengen aan vitale organen, met name de hersenen.

Hartstilstand treedt bijna altijd op, tenzij de ademhalingsfunctie snel wordt hersteld.

Agressieve beademing kan echter ook nadelige hemodynamische gevolgen hebben, vooral in de periode voorafgaand aan de arrestatie en in andere omstandigheden waarin het hartminuutvolume laag is.

In de meeste gevallen is het uiteindelijke doel om voldoende ventilatie en zuurstofvoorziening te herstellen zonder een onstabiele cardiovasculaire situatie verder in gevaar te brengen.

Etiologie van ademhalingsstilstand

Ademhalingsstilstand (en de ademhalingsveranderingen die zich kunnen ontwikkelen tot ademhalingsstilstand) kunnen worden veroorzaakt door

• Luchtwegobstructie
• Verminderde centrale ademhalingsreflex
• Zwakte van ademhalingsspieren

Luchtwegobstructie

Obstructie kan inhouden

• Bovenste luchtweg
• Lagere luchtweg

Obstructie van de bovenste luchtwegen kan optreden bij zuigelingen jonger dan 3 maanden, die gewoonlijk door de neus ademen en daarom een ​​obstructie van de bovenste luchtwegen kunnen vertonen als gevolg van een verstopte neus.

Op alle leeftijden kan verlies van spierspanning als gevolg van verminderd bewustzijn leiden tot obstructie van de bovenste luchtwegen, aangezien het achterste deel van de tong in de orofarynx beweegt.

Andere oorzaken van obstructie van de bovenste luchtwegen zijn bloed, slijm, braken, of vreemde lichamen; stembandkramp of oedeem; en tracheale faryngolaryngeale ontsteking (bijv. epiglottitis, acute laryngotracheobronchitis), tumor of trauma.

Patiënten met aangeboren ontwikkelingsstoornissen hebben vaak afwijkingen van de bovenste luchtwegen die gemakkelijker worden geblokkeerd.

Obstructie van de onderste luchtwegen kan optreden als gevolg van inademing, bronchospasmen, luchtruimtevullende ziekte (bijv. Longontsteking, longoedeem, longbloeding) of verdrinking.

Verminderde centrale ademhalingsreflex

Een verminderde centrale ademhalingsreflex wordt veroorzaakt door een aantasting van het centrale zenuwstelsel als gevolg van een van de volgende aandoeningen:

• Stoornis van het centrale zenuwstelsel
• Farmacologische bijwerking
• Stofwisselingsstoornis

Stoornissen van het centrale zenuwstelsel die de hersenstam aantasten (bijv. Beroerte, infectie, tumor) kunnen hypoventilatie veroorzaken.

Stoornissen die de endocraniale druk verhogen, veroorzaken in eerste instantie meestal hyperventilatie, maar hypoventilatie kan optreden als de hersenstam wordt gecomprimeerd.

Geneesmiddelen die de centrale ademhalingsreflex verminderen, zijn onder meer opioïden en sedativa-hypnotica (bijv. Barbituraten, alcohol; minder vaak, benzodiazepinen).

Combinaties van deze medicijnen verhogen het risico op ademhalingsdepressie verder (1).

Over het algemeen is er sprake van een overdosis (iatrogene, opzettelijke of onopzettelijke), hoewel een lagere dosis de inspanning kan verminderen bij patiënten die gevoeliger zijn voor de effecten van deze geneesmiddelen (bijv. Oudere patiënten, lichamelijk gedeconditioneerde patiënten, patiënten met chronische ademhalingsinsufficiëntie of obstructieve slaap). apneu).

Het risico op door opioïden geïnduceerde ademhalingsdepressie komt het meest voor in de onmiddellijke postoperatieve herstelperiode, maar blijft bestaan ​​tijdens het ziekenhuisverblijf en daarna.

Opioïde-geïnduceerde ademhalingsdepressie kan leiden tot catastrofale gevolgen, zoals ernstige hersenschade of overlijden. (2)

In december 2019 waarschuwde de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) dat gabapentinoïden (gabapentine, pregabaline) ernstige ademhalingsproblemen bij patiënten die opioïden en andere geneesmiddelen gebruiken die het centrale zenuwstelsel onderdrukken, bij patiënten met een onderliggende ademhalingsstoornis zoals patiënten met chronische obstructieve longziekte, of bij oudere patiënten.

Depressie van het centrale zenuwstelsel veroorzaakt door ernstige hypoglykemie of hypotensie brengt uiteindelijk de centrale ademhalingsreflex in gevaar.

Zwakte van de ademhalingsspieren

Spierzwakte kan worden veroorzaakt door

• Neuromusculaire aandoeningen
• Vermoeidheid

Neuromusculaire oorzaken omvatten: spinal navelstrengletsel, neuromusculaire ziekten (bijv. myasthenia gravis, botulisme, poliomyelitis, Guillain-Barré-syndroom) en neuromusculair blokkerende geneesmiddelen (curari).

Vermoeidheid van de ademhalingsspieren kan optreden als patiënten gedurende langere tijd ademen bij minuutbeademing die hoger is dan ongeveer 70% van hun maximale vrijwillige beademing (bijv. Als gevolg van ernstige metabole acidose of hypoxemie).

Referenties over etiologie

1. Izrailtyan I, Qiu J, Overdyk FJ, e.a.: Risicofactoren voor hart- en ademhalingsstilstand bij medische en chirurgische ziekenhuispatiënten die opioïde analgetica en sedativa gebruiken. PLoS One 22 maart; 13 (3): e019455, 2018. doi: 10.1371 / journal.pone.0194553

2. Lee LA, Caplan RA, Stephens LS, et al: Postoperatieve opioïde-geïnduceerde ademhalingsdepressie: een analyse van gesloten claims. Anesthesiologie 122: 659-665, 2015. doi: 10.1097 / ALN.0000000564

Ademhalingsstilstand, symptomatologie

Tijdens ademstilstand zijn patiënten bewusteloos of staan ​​ze op het punt bewusteloos te worden.

Patiënten met hypoxemie kunnen cyanotisch zijn, maar cyanose kan worden gemaskeerd door bloedarmoede of intoxicatie met koolmonoxide of cyanide.

Patiënten die met zuurstof met hoge stroom worden behandeld, zijn mogelijk niet hypoxemisch en vertonen daarom mogelijk geen cyanose of desaturatie totdat de ademhaling gedurende enkele minuten stopt.

Daarentegen kunnen patiënten met chronische longziekte en polycytemie cyanose vertonen zonder ademhalingsstilstand.

Als de ademhalingsstilstand onbehandeld blijft, volgt een hartstilstand binnen enkele minuten na het begin van hypoxemie, hypercapnie of beide.

Dreigende ademhalingsstilstand

Voorafgaand aan een volledige ademhalingsstilstand kunnen patiënten met een intacte neurologische functie geagiteerd en verward zijn en ademhalingsmoeilijkheden vertonen.

Tachycardie en zweten zijn aanwezig; er kunnen intercostale of sternoclaviculaire retracties zijn.

Patiënten met een verminderde werking van het centrale zenuwstelsel of verzwakte ademhalingsspieren vertonen zwakke, moeizame of onregelmatige ademhaling en paradoxale ademhalingsbewegingen.

In het geval van een vreemd lichaam in de luchtwegen, kunnen patiënten stikken en hun nek vingeren, en stridor kan worden gehoord of geen specifiek teken.

End-tidal koolstofdioxidemonitoring kan zorgverleners waarschuwen voor een dreigende ademhalingsstilstand bij gedecompenseerde patiënten.

Baby's, vooral die jonger dan 3 maanden, kunnen zonder waarschuwing acute apneu ontwikkelen als gevolg van een ernstige infectie, stofwisselingsstoornissen of ademhalingsmoeheid.

Patiënten met astma of andere chronische longziekten kunnen hypercarbisch en uitgeput worden na perioden van langdurige ademnood en plotseling suf en apneus worden met weinig waarschuwing, ondanks voldoende zuurstofverzadiging.

Diagnose bij ademstilstand

• Klinische beoordeling

Ademhalingsstilstand is gewoonlijk klinisch duidelijk; de behandeling begint op hetzelfde moment als de diagnose.

De eerste overweging is om de aanwezigheid van een vreemd lichaam dat de luchtweg blokkeert uit te sluiten; als er een vreemd lichaam aanwezig is, is de weerstand tegen ventilatie duidelijk tijdens mondmaskerbeademing of bij een masker met een ventielballon.

Vreemd materiaal kan worden gedetecteerd tijdens laryngoscopie voor endotracheale intubatie (voor verwijdering, zie Reiniging en opening van de bovenste luchtweg).

Behandeling van ademstilstand

• Reiniging van de luchtwegen
• Mechanische ventilatie

De behandeling bestaat uit het vrijmaken van de luchtwegen, het tot stand brengen van een alternatieve luchtweg en het voorzien in mechanische beademing.

Artikel geschreven door Vanessa Moll, MD, DESA, Emory University School of Medicine, Afdeling Anesthesiologie, Afdeling Critical Care Medicine

Lees ook:

Ons ademhalingssysteem: een virtuele rondleiding door ons lichaam

VK, British Thoracic Society roept op tot RSU's (Respiratory Support Units) in alle NHS-ziekenhuizen

Bron:

Handleidingen MSD