Gezwollen buik? Met de ademtest kunnen de oorzaken worden achterhaald

Wat is een ademtest? De ademtest is een zeer eenvoudig en meestal niet-invasief diagnostisch hulpmiddel in de klinische praktijk (sommige tests gebruiken radioactieve isotopen, maar worden voornamelijk gebruikt in experimenten)

Het wordt over het algemeen aangevraagd door internisten en gastro-enterologen: het heeft tal van indicaties, dus het heeft niets te maken met long- en luchtwegaandoeningen.

Ademtest: 'exploiteert' de productie van gas dat in onze darmen ontstaat

Veel patiënten komen massaal naar dokterspraktijken vanwege een frequente en vervelende aandoening, 'opgeblazen gevoel'.

Ze komen uitgeput en ontmoedigd aan, nadat ze talloze remedies hebben geprobeerd, van grootmoeders advies tot windafdrijvende kruidenthee tot een grote verscheidenheid aan vrij verkrijgbare producten.

En ze maken zich vaak zorgen, omdat ze bang zijn dat dit opgeblazen gevoel verbergt wie weet welke ernstige organische pathologie.

Zwelling verbergt zelden een min of meer ernstige organische pathologie, als deze niet gepaard gaat met waarschuwingssymptomen.

Natuurlijk mag het symptoom niet over het hoofd worden gezien en moet men het bespreken met de arts en een specialist met ervaring op dit gebied.

In de meeste gevallen is het de manifestatie van een 'functionele' stoornis die, hoewel de prognose veel beter is dan sommige beruchte ziekten, vaak een negatieve invloed heeft op de kwaliteit van leven en daarom zeker niet verwaarloosbaar of van ondergeschikt belang is.

Maar het gas dat onze buik opzwelt, is geen ingeslikt gas.

De lucht die we binnenkrijgen door slikken, frisdrank of roken wordt grotendeels geëlimineerd door boeren.

Het gas dat het onaangename gevoel van een opgeblazen gevoel veroorzaakt, is in plaats daarvan het product van fermentatieprocessen die verderop in de darm plaatsvinden

Fermentatieprocessen in de natuur zijn erg belangrijk.

Denk aan alcohol, rijsmiddel en melkzuur dat van melk yoghurt maakt en de smaak van kaas verbetert.

Maar die fermentatie heeft twee hoofdrolspelers nodig: enerzijds de bacteriën en schimmels, en anderzijds de 'substraten' ofwel de bouwstenen die afgebroken en getransformeerd moeten worden.

Dit gebeurt met de lactose in melk, de suiker in druiven en het zetmeel in meel, dat niets meer is dan een keten van glucose, een monosaccharide, dwz een zeer kleine suiker die alom aanwezig is in producten van plantaardige oorsprong en vooral die met een min of meer zoete smaak.

Probeer je experiment, houd wat brood of een klein stukje ongekookte pasta in je mond en na een tijdje proef je zoet.

Dit zal natuurlijk nooit gebeuren bij het kauwen van vlees of vis of een gepocheerd ei.

En nu nodig ik je uit om aandacht te schenken aan een andere 'spreuk' die je ontelbare keren herhaald hebt of bij je grootmoeder hebt gezien: een klein stukje biergist, warm water en een theelepel suiker, het drankje is klaar!

Na enkele minuten vormt zich een gasvormig schuim bovenop het 'mengsel'; in een notendop, de gist heeft zich gevoed met suiker en heeft in ruil daarvoor gas teruggegeven als afvalproduct en die doordringende geur van alcohol die je ruikt als je merkt dat het deeg rijst.

Maar hoewel eenvoudig, vereist het fermentatieproces een aantal voorzorgsmaatregelen... gisten en bacteriën houden niet van kou of overmatige hitte.

Welnu, al deze aandoeningen zijn aanwezig in onze darmen, vooral in de dikke darm.

Het wordt bevolkt door de zogenaamde 'saprofytische' flora die naast ons lichaam bestaat en veel effecten op het heeft, waarvan de meeste nog niet bekend zijn, en die, wanneer ze in balans zijn met elkaar, belangrijk zijn voor het goed functioneren van ons lichaam. organisme.

Onze darm heeft een constante temperatuur en krijgt door de inname van voedsel golven voedingsstoffen en onverteerde substraten binnen.

Bij het 'normale' individu ondergaat het ingenomen voedsel dus spijsverteringsprocessen die het afbreken in kleinere elementen die worden opgenomen.

De niet 'verteerbare' producten komen aan in de dikke darm, worden aangevallen door bacteriën die ze 'fermenteren' met de productie van gas dat vervolgens uit de anus wordt verdreven in de vorm van flatus en gedeeltelijk weer wordt opgenomen.

De darm bestaat uit twee delen, de dunne of dunne darm 'stroomopwaarts' en de dikke darm 'stroomafwaarts'.

De dunne darm is verantwoordelijk voor de spijsvertering en de opname van voedingsstoffen; in de dikke darm daarentegen vinden fermentatieprocessen en waterreabsorptie plaats.

Daarom is de darmflora bij de 'normale' proefpersoon beduidend meer vertegenwoordigd in de dikke darm.

Welnu, we hebben het gehad over fysiologie, maar onze opgeblazen en bezorgde patiënten zijn geïnteresseerd in pathologie en vooral in de remedie ervoor.

Stelt u zich eens voor wat er gebeurt met mensen die bepaalde suikers niet opnemen omdat ze er 'intolerant' voor zijn.

Deze suikers blijven in de darmholte en halen water uit de darmwand door een proces dat bekend staat als osmose.

Een beetje zoals een droge spons ondergedompeld in een vloeistof.

Deze 'suikerachtige' oplossing veroorzaakt de proliferatie van bacteriën, die oorspronkelijk schaarser zijn dan in de dikke darm, en de resulterende 'besmetting' en fermentatie.

Vloeistoffen en gassen zetten onze darmen uit en veroorzaken vooral bij 'overgevoelige' personen klachten als een opgeblazen gevoel, diarree en pijn.

Dit zijn de moeilijkst te behandelen patiënten, vaak bestempeld als 'angstig' omdat bloedtesten geen veranderingen laten zien, endoscopische onderzoeken zijn volledig negatief, net als alle andere onderzoeken die ze ondergaan.

Nou, daar zijn ademtesten voor, om te beoordelen hoe je lichaam reageert op de inname van bepaalde 'substraten'

Hiervoor krijgt u bepaalde producten te drinken of te eten en wordt u gevraagd om met regelmatige tussenpozen uitgeademde lucht op te vangen om te proberen abnormale gasproductie op te sporen die wijst op een darmstoornis op min of meer proximaal niveau.

Veel mensen zijn 'intolerant' voor lactose en haasten zich bij de eerste slok cappuccino naar het toilet.

Met de lactose-ademtest wordt vastgesteld of deze suiker slecht wordt opgenomen

Lactose is een disaccharide, dwz het bestaat uit twee monosacchariden, glucose en galactose.

De darm kan lactose niet opnemen tenzij het eerst wordt verteerd door lactase, een enzym dat op het slijmvliesoppervlak wordt aangetroffen.

Als lactose 'slecht geabsorbeerd' wordt vanwege zijn 'slechte spijsvertering', zal het, naast het veelvuldig optreden van symptomen, de uitgeademde lucht verrijken met waterstof en/of methaan, omdat het onverteerd in de dikke darm aankomt, waar het zal worden gefermenteerd door de flora, die op haar beurt gassen zal produceren die door het bloed naar de longen worden gevoerd en van daaruit worden uitgestoten.

Ademhalingstesten kennen vele toepassingen, maar moeten volgens een uiterst strikt protocol worden uitgevoerd

Het is met name essentieel dat de patiënt de dag ervoor een heel specifiek dieet volgt dat de functie heeft om de aanwezigheid van onverteerbare substraten (zoals vezels) uit onze darmen aanzienlijk te verminderen, waardoor de interpretatie van de test onmogelijk zou worden.

De test moet dan worden uitgevoerd op een lege maag en zeer nauwgezet worden afgenomen.

Als je last hebt van een opgeblazen buik, diarree of verstopping, buikpijn, het vermoeden hebt dat bepaalde voeding 'slecht voor je' is, een steen in je buik hebt na de lunch of het gevoel hebt van een eindeloos lange spijsvertering, misselijkheid en algehele malaise, kan een ademtest helpen de dader(s) te identificeren.

Maar de uitnodiging is om een ​​specialist te raadplegen, want u zult allereerst gevaarlijkere pathologieën moeten uitsluiten en u moet vooral worden doorverwezen naar de juiste ademtest.

Lees ook

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Kussmaul's ademhaling: kenmerken en oorzaken

Ernstig astma: medicijn blijkt effectief bij kinderen die niet op behandeling reageren

Neuscanule voor zuurstoftherapie: wat is het, hoe wordt het gemaakt en wanneer te gebruiken?

Zuurstof-ozontherapie: voor welke pathologieën is het geïndiceerd?

Hyperbare zuurstof in het wondgenezingsproces

Longemfyseem: wat het is en hoe het te behandelen. De rol van roken en het belang van stoppen

Cystic Fibrosis: symptomen, tekenen, diagnose, tests

Pinworms-besmetting: hoe een pediatrische patiënt met enterobiasis (oxyuriase) te behandelen

Darminfecties: hoe wordt een Dientamoeba Fragilis-infectie opgelopen?

Maagdarmstelselaandoeningen veroorzaakt door NSAID's: wat zijn ze, welke problemen veroorzaken ze?

Intestinaal virus: wat te eten en hoe gastro-enteritis te behandelen?

Wat is Proctalgia Fugax? Symptomen, oorzaken en behandeling

Lactose intolerantie? De ademtest vertelt je het zo

bron

Brugnoni

Andere klanten bestelden ook: