Ooggezondheid en oogaandoeningen: niet te onderschatten tekenen

By Cristiano Antonino On 29 november 2022

Zicht is een van de zintuigen die we het meest gebruiken en het belang van de ogen in ons dagelijks leven is algemeen bekend

Het mechanisme dat ons in staat stelt om te zien wat er om ons heen is, is zeer complex: ons zicht werkt in feite dankzij de synergie tussen het oog en bepaalde delen van de hersenen, die ons samen visuele informatie verschaffen.

De lichtprikkels die de ogen raken, gaan, voordat ze het netvlies bereiken, door de verschillende transparante componenten waaruit het oog bestaat (hoornvlies, kamerwater, kristallijne lens en glasvocht): een fundamentele stap om de hersenen in staat te stellen visuele prikkels correct te interpreteren.

Het is belangrijk om voor onze ogen te zorgen, hetzij door een gezonde levensstijl (die helpt ze gezond te houden), regelmatige oogonderzoeken als kind, of door tekenen die duiden op oogaandoeningen niet te onderschatten.

Ogen: niet te onderschatten tekenen

Zelfs als kind moeten de ogen worden gecontroleerd door middel van regelmatige oogonderzoeken.

Afhankelijk van de leeftijd en behoeften van elke persoon, zal de oogarts de meest geschikte indicaties geven.

Er zijn echter bepaalde signalen die aandacht verdienen en in hun aanwezigheid is het een goed idee om de oogarts te raadplegen.

Voorbeelden zijn:

A) Myodesopias of bewegende lichamen:

Beelden van kleine bloedlichaampjes die voor ons lijken te zweven binnen het gezichtsveld.

Dit zijn vertroebelingen van het glasachtig lichaam, de massa die de binnenkant van het oog vult; wanneer licht door het glasachtig lichaam gaat en deze verdikkingen tegenkomt, werpt het schaduwen op het netvlies, waardoor het zicht wordt verstoord.

Ze worden ook wel 'vliegende vliegen' genoemd omdat ze bewegen en oscilleren in ons gezichtsveld als we onze blik verschuiven.

Ze zijn gerelateerd aan een verandering van het glasachtig lichaam van het oog en kunnen verschillende oorzaken hebben, van degeneratie als gevolg van het ouder worden, tot hoge bijziendheid, tot trauma, tot uitdroging.

Ze zijn een veel voorkomend verschijnsel, maar onderschat ze best niet, omdat ze ook kunnen duiden op een loslating van het glasvocht van het netvlies en daarom een specialistisch onderzoek verdienen.

B) Rode ogen, ook bekend als conjunctivale hyperemie:

Dit is een veel voorkomende aandoening die wordt veroorzaakt door verwijding van de bloedvaten als gevolg van irritatie of infectie.

In de meeste gevallen zijn de oorzaken van rode ogen gemakkelijk te identificeren en verdwijnt de aandoening in relatief korte tijd; in andere gevallen kan het rood worden van het oog afhangen van verwondingen, trauma of vreemde voorwerpen in het oog; zeldzamer worden rode ogen geassocieerd met de aanwezigheid van zelfs ernstige pathologieën zoals een acute aanval van glaucoom, uveïtis, keratitis, scleritis.

Ook in dit geval is het bij aanhoudende klachten een goed idee om een oogarts te raadplegen.

C) Overmatig scheuren:

In aanwezigheid van irritatie of ontsteking op het oogoppervlak als gevolg van infectie, allergieën, vreemde voorwerpen of andere stoffen, produceert het oog meer tranen.

Overmatig tranen kan een of beide ogen aantasten en kan leiden tot wazig zien, ooglidaandoeningen en de vorming van schilferende secreties.

D) Dubbel zien (of diplopie):

Als je naar een object kijkt, zie je twee beelden.

Het kan slechts één oog treffen (monoculaire diplopie) en in dit geval is het meestal te wijten aan onregelmatigheden van het hoornvliesoppervlak of problemen met het hoornvlies of het netvlies of aan beide ogen (binoculaire diplopie), de meest voorkomende oorzaak hiervan is scheelzien, maar kan ook worden veroorzaakt door neurologische of musculaire problemen.

E) Leerlingen van verschillende grootte (of anicosoria):

Pupillen veranderen fysiologisch van grootte om de hoeveelheid licht die het oog binnenkomt te regelen: in het donker zijn ze groter, terwijl ze bij helder licht de neiging hebben om samen te trekken.

Dilatatie en vernauwing treden gelijktijdig op voor beide pupillen.

Als de pupillen echter verschillen in grootte, kan dit wijzen op fysiologische anisocorie, of fysieke schade aan het oog (trauma, infectie) of de aanwezigheid van iris of pupilziekte.

F) Pijn in het oog:

Alleen of in combinatie met andere symptomen zoals rode ogen, tranen, zwelling van de oogleden (gezwollen oog).

Het kan te wijten zijn aan oogziekten zoals conjunctivitis, uveïtis, glaucoom, allergieën, maar ook (vooral als het alleen voorkomt) verband houden met andere medische aandoeningen (zoals ontsteking van de trigeminuszenuw);

G) Visuele beperking:

Het kan zich op verschillende manieren uiten: men kan minder goed zien, schaduwen zien of zien alsof men een gordijn voor het oog heeft.

Het kan slechts één oog aantasten, beide of zelfs slechts een deel van het gezichtsveld.

Ogen: de meest voorkomende aandoeningen

Brekingsdefecten: bijziendheid, hypermetropie en astigmatisme

Met brekingsdefecten bedoelen we visuele pathologieën die ons ervan weerhouden om correct te focussen op objecten om ons heen en die daarom het gebruik van een bril of contactlenzen vereisen.

Bijziendheid, hypermetropie en astigmatisme zijn brekingsdefecten.

Bijziendheid en refractiechirurgie

Bijziendheid is een refractiedefect dat verhindert dat verre objecten scherp worden.

Dit gebeurt omdat het beeld zich ervoor vormt in plaats van zich op het netvlies te vormen.

Bijziendheid kan mild zijn van 0 tot 3 dioptrie en medium wanneer de visuele afwijking varieert van 3 tot -6 dioptrie, of ernstig of pathologisch wanneer de afwijking groter is dan -6 dioptrie.

Er is een familiale aanleg voor bijziendheid, maar degenen die lange tijd lezen of precisiewerk doen, misschien beroepsmatig, kunnen ook een hoge mate van bijziendheid krijgen.

Bijziendheid kan worden gecorrigeerd met een bril of contactlenzen, of refractiechirurgie met een excimer- of femtosecondelaser, die het hoornvlies opnieuw vormgeeft en het visuele defect op de lange termijn corrigeert, kan worden overwogen.

Wat hypermetropie is en hoe het wordt behandeld

Hypermetropie is een brekingsdefect waardoor het moeilijk wordt om voorwerpen dichterbij te zien, die wazig zijn.

Wazig zicht, pijnlijke en branderige ogen, oogvermoeidheid, overgevoeligheid voor licht en hoofdpijn zijn de kenmerkende symptomen van hypermetropie.

Hypermetropie kan ook worden gecorrigeerd met een bril en contactlenzen; de gebruikte lenzen zijn convex, met een dikte die taps toeloopt naar de randen, en gestructureerd om de convergentie van licht op een enkel focuspunt te focussen. In sommige gevallen kan refractieve chirurgie met behulp van een excimeerlaser worden overwogen.

Wat is astigmatisme en hoe wordt het gecorrigeerd

Astigmatisme is een refractief defect dat vervormd, wazig en onduidelijk zicht veroorzaakt.

Het kan ook worden geassocieerd met bijziendheid, verziendheid en presbyopie.

De aandoening treedt op ongeacht de nabijheid van wat wordt waargenomen, aangezien het wordt veroorzaakt door de morfologie van het hoornvlies zelf; in feite heeft het hoornvlies van astigmatica een meer elliptische vorm, die doet denken aan een rugbybal (en niet afgerond), wat de focus beïnvloedt van wat wordt waargenomen.

Astigmatisme kan worden gecorrigeerd met een bril en contactlenzen, maar ook refractiechirurgie met excimeerlaser kan worden overwogen.

Presbyopie: wanneer verschijnt deze oogafwijking?

Presbyopie is een refractief defect waarbij de kristallijne lens niet meer in staat is om van vorm te veranderen om scherpstellen op korte afstand mogelijk te maken.

Dit defect is leeftijdsgebonden en treedt vaak op tussen de 40 en 46 jaar.

Traanafscheidingsstoornissen

De traanklieren scheiden een vloeistof af, de tranen (of traanfilm), die voornamelijk bestaat uit water, oliën, zouten en eiwitten en mucinen.

Tranen zijn niet alleen gerelateerd aan emotionele toestanden, maar zorgen vooral voor smering van het oog, waardoor het ooglid kan stromen en het oog zichzelf kan voeden.

Tranen beschermt de ogen ook tegen stof, bacteriën en vreemde voorwerpen.

Lachrymatiestoornissen kunnen zich manifesteren als overmatig tranen, droge ogen en obstructie van de traankanalen.

Bij aanwezigheid van een van deze symptomen is het een goed idee om doe-het-zelf (bijvoorbeeld met oogdruppels of kunsttranen) te vermijden en een oogarts te raadplegen.

Overmatig tranen: treedt op bij irritatie of ontsteking van het oogoppervlak (bijvoorbeeld door infectie, allergieën, vreemde voorwerpen of andere stoffen) en is een oculair beschermingsmechanisme.

Het kan op alle leeftijden voorkomen, kan een of beide ogen aantasten en kan wazig zien, ooglidletsels en secretievorming veroorzaken.

Het mogelijk lekken van tranen van de conjunctivale zak naar de huid van het ooglid (epiphora) kan verschillende oorzaken hebben, zoals een verminderde of belemmerde traanstroom naar de neus, verkeerde stand van het ooglid, ontsteking, overproductie van traanvocht (zeldzamer). In sommige van deze gevallen is de oplossing chirurgisch.

Droge ogen: in dit geval is er onvoldoende traanvocht en worden de ogen niet goed gesmeerd

Droge ogen kunnen te wijten zijn aan een verminderde traanafscheiding, een te droge omgeving, het nemen van koude- of allergiemedicatie, roken (inclusief passief roken), oogtrauma, veroudering.

Lachrymale kanaalobstructie: dit is de ontsteking van de traankanalen die wordt veroorzaakt door een vernauwing (stenose) van het slijmvlies dat ze bekleedt.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Stenose verhindert een goede uitstroom van tranen en kan infecties veroorzaken door traanstagnatie.

De obstructie kan aangeboren zijn (aanwezig vanaf de geboorte) of verworven, in het geval van een chronische ontstekingsziekte die de traankanalen aantast.

Wat is conjunctivitis en waardoor wordt het veroorzaakt?

Conjunctivitis is een van de meest voorkomende oogaandoeningen; het is de ontsteking van het bindvlies, het dunne membraan dat het grootste deel van het oog bekleedt en het van vocht voorziet.

Conjunctivitis kan allergisch, bacterieel of viraal zijn, in feite kan het worden veroorzaakt door een allergie of door de aanwezigheid van micro-organismen (bacteriën, myceten of virussen), maar ook door een vreemd lichaam (zoals zand of stof), giftige stoffen of medicijnen .

Wat zijn de symptomen van conjunctivitis

Bacteriële conjunctivitis presenteert zich met pus in het oog.

Virale conjunctivitis manifesteert zich met symptomen zoals:

oog ongemak
zwelling van het ooglid en bindvlies;
overvloedig scheuren;
ongemak van licht (fotofobie);
visuele stoornissen.

Symptomen van allergische conjunctivitis zijn:

jeuk;
gevoel van vreemd lichaam;
scheuren;
zwelling van het ooglid;
fotofobie.

Hoe conjunctivitis te behandelen

In aanwezigheid van conjunctivitis is het een goed idee om een oogarts te raadplegen, die tijdens het specialistisch onderzoek het type conjunctivitis identificeert en de juiste therapie aangeeft, waaronder antivirale, antibiotische of schimmeldodende oogdruppels, of oogdruppels met antihistaminica of cortisone .

Benadrukt moet worden dat virale conjunctivitis (bijv. gerelateerd aan griepvirussen) het meest besmettelijk is en kan worden overgedragen door het gebruik van gewone kussens of handdoeken, door direct contact of door slechte handhygiëne.

Leeftijdsgebonden oogaandoeningen

De ogen ondergaan, net als de rest van het lichaam, het verouderingsproces en het daaruit voortvloeiende verhoogde risico op bepaalde ouderdomsziekten, zoals staar, leeftijdsgebonden maculaire degeneratie en glaucoom.

Cataract: wat is het en hoe werkt het

Een veel voorkomende oogziekte, vooral na de leeftijd van 60 jaar, is cataract de vertroebeling van de kristallijne lens, de oculaire lens die beelden scherpstelt om op het netvlies te worden geprojecteerd.

Opacificatie veroorzaakt een aanzienlijke vermindering van het gezichtsvermogen, zowel in kwantitatief als in kwalitatief opzicht.

Om cataract te behandelen is een operatie nodig, die kan worden uitgevoerd met een femtosecondelaser.

Dit is een zeer delicate procedure die passend vereist uitrusting gecombineerd met de vaardigheid en ervaring van de chirurg.

Voorafgaand aan de operatie is een goede screening nodig, met diagnostisch onderzoek om het beeld volledig te beoordelen.

Wat leeftijdsgebonden maculaire degeneratie is en hoe het wordt behandeld

Een van de meest voorkomende oogziekten na de leeftijd van 55 jaar is leeftijdsgebonden maculadegeneratie.

Dit is een aandoening van de macula, het centrale deel van het netvlies.

Leeftijdsgebonden maculaire degeneratie resulteert in een progressief verlies van centraal zicht, met belangrijke gevolgen voor de autonomie van de patiënt.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen een niet-exsudatieve of 'droge' vorm en een exsudatieve of 'natte' vorm.

De eerste ziet de verschijning van laesies die drusen worden genoemd (ophopingen van celresten) en gebieden van atrofie, terwijl de natte vorm - naast de laesies - wordt gekenmerkt door de vorming van nieuwe vaten onder het netvlies.

Aanvankelijk kan het nuttig zijn om antioxidantvitaminen en mineralensupplementen te nemen om de progressie van de ziekte te vertragen.

De natte vorm vereist intravitreale injecties van geneesmiddelen die VEGF remmen, de groeifactor die de vorming van nieuwe vaten stimuleert en het vrijkomen van vloeistof uit de vaten bevordert.

Glaucoom: wat zijn de symptomen en wat zijn de behandelingen

Glaucoom veroorzaakt verslechtering van de oogzenuw, die verantwoordelijk is voor het doorgeven van informatie van het netvlies naar de hersenen.

Het is de tweede meest voorkomende oorzaak van visusstoornissen en is voornamelijk te wijten aan de gevolgen van verhoogde druk in het oog.

Glaucoom is erg gevaarlijk omdat de aanwezigheid ervan vaak asymptomatisch is en patiënten naar de oogarts komen in de terminale stadia van de ziekte.

Regelmatige oogonderzoeken zijn essentieel.

Het belangrijkste symptoom van glaucoom is de vermindering van het gezichtsveld, met name het perifere zicht, en de eerste tekenen worden vaak waargenomen tijdens het autorijden of lezen.

Visuele problemen veroorzaakt door glaucoom zijn permanent, dus het is van cruciaal belang om de ziekte in een vroeg stadium op te sporen. De behandeling omvat medicamenteuze therapie of chirurgische behandeling, afhankelijk van het stadium van de ziekte en de toestand van de persoon.

Computer vision-syndroom

Geschat wordt dat ongeveer 70-90% van de mensen die dagelijks achter elektronische schermen (pc's, tablets, smartphones enz.) werken, lijdt aan het computervisiesyndroom (of CVS), een combinatie van verschillende symptomen (visuele, neurologisch en motorisch) dat wordt verergerd door op afstand te werken.

Het eerste onderzoek naar dit syndroom werd meer dan 65 jaar geleden uitgevoerd en in de loop van de tijd hebben onderzoekers verschillende factoren ontdekt die tot het ontstaan ervan hebben geleid.

Naast een persoonlijke aanleg spelen ook andere factoren een rol, zoals:

Emissie van blauw licht door elektronische schermen, wat het gezichtsvermogen belast.
Slechte resolutie van de gebruikte monitoren.
Minder frequente ooglidbewegingen. Stel je voor dat we normaal gesproken tussen de 17 en 20 keer per minuut knipperen, terwijl we voor een scherm een aanzienlijke vermindering ervaren, met open- en sluitbewegingen van de ogen beperkt tot 12 tot 15 keer per minuut, met duidelijke gevolgen voor visie.

De gezondheid van de ogen mag niet worden verwaarloosd

Daarom is het noodzakelijk om de nodige voorzorgsmaatregelen te nemen om het te beschermen en het risico op gezichtsverlies te verminderen, wat nog meer uitgesproken wordt naarmate de leeftijd vordert.

In feite verliest de kristallijne lens (het deel van het oog dat scherpstelt op objecten in de buurt) met het ouder worden een deel van zijn natuurlijke elasticiteit, waardoor hij minder goed in staat is om snel terug te keren naar zijn rusttoestand en scherp te stellen door de beweging van de ciliaire spieren.

Wat zijn de symptomen van het computervisiesyndroom?

Symptomen kunnen tijdelijk van aard zijn en treden meestal op na 2-3 uur werken voor een scherm en omvatten:

Brandende ogen
Visuele vermoeidheid
Frequente hoofdpijn
Nek pijn
Wazig of dubbel zien
Jeukende ogen
Droge ogen
Verlaagde concentratie
Gevoel van ongemak.

Hoe voorkom je het computer vision syndroom?

Hoewel het syndroom vervelend is, is het op zichzelf niet gevaarlijk, maar preventie blijft belangrijk om de gezondheid van het oog te waarborgen.

Het is daarom raadzaam om:

Kijk regelmatig weg van het scherm en richt uw blik op een punt op grotere afstand. Zo wordt voorgesteld om voor elk uur dat je achter een beeldscherm zit, dit tien minuten te doen. Ook opstaan en wat bewegen komt de nek ten goede.
Gebruik een filterbril die beschermt tegen blauw licht als het scherm ultraviolette straling uitzendt, wat schadelijk is voor het gezichtsvermogen. Moderne schermen zenden deze straling echter meestal niet meer uit;
Gebruik eventueel een bril.
Neem pauzes tijdens werksessies.
Zorg voor voldoende verlichting om het gezichtsvermogen te bevorderen. Concreet zou het scherm iets helderder moeten zijn dan de omgeving, die idealiter niet-verblindend moet zijn.
Gebruik high-definition schermen.
Houd de monitor op 50-70 centimeter afstand zodat de bovenrand op ooghoogte is. Het hoofd moet iets naar beneden gekanteld zijn.
Gebruik eventueel speciale software die het licht van monitoren geler doet lijken.
Verbeter uw houding, bijvoorbeeld door uw schouders en hoofd naar achteren te houden bij het gebruik van smartphones en door uw gezicht niet dichter bij het scherm te brengen om de tegenovergestelde beweging te bevorderen.