Leukemie witte bloedcel in bloedvat, 3D illustratie

Leukemie: symptomen, oorzaken en behandeling

By Cristiano Antonino On Oktober 27, 2022

Wat is leukemie? Als we spreken van leukemieën, bedoelen we een zeer groot aantal kwaadaardige pathologieën die allemaal onder deze term zijn gegroepeerd, maar die van elkaar verschillen in het type cel dat betrokken is bij het tumortransformatieproces

We onderscheiden in feite lymfoblastische leukemieën (ook bekend als lymfatisch of lymfoïde), wanneer de betrokken cellen B- en T-lymfocyten (lymfoïde lijn) zijn, die, eenmaal getransformeerd, lymfoblasten worden genoemd, en myeloïde (of myeloblastische, myelocytische of granulocytische) , wanneer de voorlopercellen van de myeloïde lijn, dat wil zeggen granulocyten en monocyten, erbij betrokken zijn.

Een andere belangrijke classificatie betreft acute leukemieën, die veel vaker voorkomen bij kinderen en adolescenten en over het algemeen agressiever en sneller zijn, en chronische vormen, die vooral personen tussen 40 en 50 jaar treffen en waarvan het klinische beloop langzamer en subtieler is.

Oorzaken van leukemie

Tot op heden zijn de oorzaken van leukemieën helaas nog grotendeels onbekend.

Er is een aantal elementen bekend die, vaak in combinatie, predisponerende factoren zijn voor het ontstaan van de ziekte; in het bijzonder spreken we van

omgevingsfactoren, waaronder blootstelling aan ioniserende straling (na diagnostische of therapeutische procedures of in verband met bijvoorbeeld milieuverontreiniging, zoals het beroemde geval van de explosie bij de Tsjernobyl kerncentrale) of chemische kankerverwekkende stoffen, waaronder benzeen (aanwezig in benzine en benzine, in het verleden veel gebruikt als oplosmiddel voor verf, nu bijna volledig verboden), benzopyreen, giftige aldehyden en bepaalde zware metalen. Bepaalde geneesmiddelen die worden gebruikt om kanker te behandelen, vooral in combinatie met radiotherapie, kunnen het risico op 'secundaire' leukemie verhogen;
genetische factoren, zoals de aanwezigheid in de familie van anderen met leukemie, andere hematologische maligniteiten of bepaalde ziekten, waaronder het syndroom van Down en Fanconi-anemie, waarbij de gevoeligheid voor de ziekte wordt verhoogd door veranderingen in eiwitten die betrokken zijn bij DNA-herstelprocessen.

Tekenen en symptomen van leukemie

Bij leukemieën zijn bloedkankercellen afgeleid van de hematopoëtische stamcel, waaruit alle corpusculaire elementen van het bloed normaal gesproken afkomstig zijn: rode bloedcellen, bloedplaatjes en witte bloedcellen, inclusief lymfocyten en granulocyten.

De accumulatie van een of meer mutaties in de genetische samenstelling van deze cel leidt tot aklonen van kwaadaardige, rijpe en niet-functionele cellen, die zich met een hoge proliferatiesnelheid in het beenmerg voortplanten, waardoor er steeds minder ruimte overblijft voor gezond bloed cellen.

Om deze redenen vertoont de persoon in de symptomatische fase van de ziekte de volgende symptomen:

chronische vermoeidheid en uitputting, zwakte, duizeligheid, misselijkheid, ademhalingsmoeilijkheden (als gevolg van een storing in de rode bloedcellen veroorzaakt door overbevolking in het beenmerg van leukemische blasten);
bloedingen (die verband houden met een slechte aanmaak van bloedplaatjes) aanwezigheid van bloed in de urine, bloeding (typisch bij aanvang is tandvleesbloeding na tandenpoetsen);
afwijkingen in de menstruatiecyclus;
hoofdpijn, aanhoudende koorts en terugkerende infecties (veroorzaakt door verminderde productie van gezonde witte bloedcellen);
bot- of gewrichtspijn als gevolg van compressie van het uitzettende beenmerg;
vergroting van de lever of andere inwendige organen en lymfeklieren, vooral in het openlijke en gevorderde stadium van de ziekte;
gewichtsverlies.

In sommige gevallen kunnen tumorblasten zich ophopen in het centrale zenuwstelsel, waardoor: brakenhoofdpijn en verwardheid, of in andere organen (zoals de lever, testikels, longen en botten); in andere gevallen kan de ziekte volledig asymptomatisch zijn en alleen bij toeval worden opgespoord na routinecontroles.

Diagnose van leukemie

Een veranderde bloedtelling is vaak voldoende om een vermoeden van leukemie te wekken: anemie, trombocytopenie of pancytopenie, vooral de laatste aandoening, zijn waarschuwingssymptomen.

Zoals gezegd is het fundamentele onderzoek het bloedbeeld, gevolgd door microscopische aflezing van het perifere bloeduitstrijkje. Verdere diepgaande diagnostiek zoals immunofenotype; cytogenetische analyse (onderzoek van chromosomen); en beenmergbiopsie, die de aspiratie van een beenmergmonster vanaf de achterkant van het iliacale bot mogelijk maakt.

Dit onderzoek is van fundamenteel belang voor het identificeren van het type leukemie en dus voor de therapeutische strategie die moet worden gevolgd om deze pathologie te beteugelen.

leukemie therapie

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Leukemieën moeten zo vroeg mogelijk worden behandeld om de kans op remissie van de ziekte te vergroten.

De belangrijkste behandeling is chemotherapie, die wordt gebruikt om ontploffingen te vernietigen en te voorkomen dat ze zich vermenigvuldigen.

Corticosteroïden zijn de beste combinatiebehandeling bij lymfoblastische leukemie.

Radiotherapie speelt een marginale rol en wordt vaak verbannen naar enkele gevallen.

Medicamenteuze therapie is over het algemeen verdeeld in verschillende fasen:

inductie: gericht op het tijdelijk of permanent stoppen van de evolutie van de ziekte en symptomen en het elimineren van leukemische cellen door middel van combinaties van geneesmiddelen;
onderhoud: zodra remissie is bereikt, is het doel de patiënt zo lang mogelijk in volledige remissie te houden door middel van een therapeutisch regime dat tot doel heeft de resterende leukemische cellen te vernietigen die niet waren geëlimineerd door inductietherapie;
ondersteunende therapie: met als doel de symptomen van leukemie te elimineren, de kwaliteit van leven te verbeteren en de patiënt in staat te stellen om te gaan met de toxiciteit van chemotherapie.

In geval van terugkeer van de ziekte kan beenmergtransplantatie worden toegepast, die bestaat uit het toedienen van een overdosis chemo/radiotherapie aan de patiënt om hemopoëse te onderdrukken, gevolgd door de infusie van stamcellen van compatibele (allo-identieke beenmergtransplantatie) of niet-compatibele (haplo-identieke beenmergtransplantatie) donoren.