Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis: psychotherapie, medicatie

By Cristiano Antonino On Juni 3, 2022

Persoonlijkheidsstoornissen een reeks verschillende gewoontepatronen van ervaring of gedrag die aanzienlijk afwijken van de sociale en culturele context waartoe het individu behoort en die worden gekenmerkt door hardnekkige denk-, perceptie-, reactie- en omgangspatronen die de persoon veel lijden en/of of zijn of haar functionele capaciteiten aantasten

Persoonlijkheidsstoornissen zijn een groep van tien stoornissen die op basis van beschrijvende overeenkomsten in drie groepen (ook wel 'clusters' genoemd) zijn verzameld.

Obsessief-compulsieve stoornis is opgenomen in cluster C

Het omvat drie persoonlijkheidsstoornissen die worden gekenmerkt door een laag zelfbeeld en/of hoge angst en waarbij mensen vaak angstig of angstig lijken.

Ontwijkende persoonlijkheidsstoornis: patiënten hebben de neiging om sociale situaties helemaal te mijden uit angst voor negatieve oordelen van anderen, waardoor ze een uitgesproken verlegenheid vertonen;
afhankelijke persoonlijkheidsstoornis: patiënten hebben een duidelijke behoefte om door anderen verzorgd en verzorgd te worden, waardoor ze al hun beslissingen delegeren;
obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis: de patiënt vertoont een duidelijke neiging tot perfectionisme en precisie, een sterke preoccupatie met orde en controle over wat er gebeurt.

Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis

Obsessieve-compulsieve persoonlijkheidsstoornis (ook wel ananchastische persoonlijkheidsstoornis of obsessieve persoonlijkheidsstoornis genoemd) wordt gekenmerkt door een complex van rigide persoonlijkheidsreacties, gedragingen en gevoelens die zich op verschillende gebieden manifesteren.

De proefpersoon heeft de neiging zich op een buitensporige en inflexibele manier aan procedures, gewoonten of regels te conformeren, en heeft ook repetitieve gedachten of gedragingen, waarbij de laatste zich wijdt aan constante controle van de situatie en perfectionisme dat, indien niet bereikt en gehandhaafd, een sterke angstgevoelens bij de patiënt.

Angst manifesteert zich daarom vooral wanneer

de gebruikelijke en zich herhalende procedures van de proefpersoon worden gewijzigd, bijvoorbeeld door een onverwachte situatie of door andere mensen;
normen die neigen naar perfectionisme worden niet gehaald, zelfs niet met minimale discrepanties tussen het verwachte en het bereikte doel.

De algemene houding van de patiënt is er een van ijzeren onbuigzaamheid van oordeel (soms neigend naar moralisme), een verlangen naar orde en trouw aan routine, angst voor een omringende wereld die vaak ongeordend en onbeheersbaar lijkt.

De typische afweermechanismen van de obsessieve persoonlijkheid zijn vermijding, verwijdering, reactieve training, isolatie van genegenheid en intellectualisering.

Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis moet worden onderscheiden van (neurotische) obsessieve-compulsieve stoornis

Obsessief-compulsieve stoornis is een angststoornis die wordt gedomineerd door terugkerende gedachten met een onaangename inhoud en die wordt gekenmerkt door het uitvoeren van rituele gedragingen die de proefpersoon moet uitvoeren: deze symptomatische manifestaties zijn egodystonisch, in de zin dat de patiënt ze als problematisch herkent en wenst om ze kwijt te raken, maar kan dat niet.

Integendeel, de kenmerken die de eigenaardigheid vormen van de obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis, zoals eerder beschreven, zijn egosyntonisch en veroorzaken geen ongemak: integendeel, de persoon ziet zijn stoornis positief en weet vaak niet eens dat hij die heeft, gezien zijn handelingen als een positieve eigenschap van zijn persoonlijkheid en niet als een ziekte.

Obsessief-compulsieve stoornis en obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis kunnen echter naast elkaar bestaan in hetzelfde onderwerp.

Psychotherapie

Psychodynamische benaderingen richten zich voornamelijk op de interpretatie van verdrongen en verdrongen elementen, waarvan wordt aangenomen dat de symptomen die door de patiënt worden gemanifesteerd, voortkomen.

Ze gebruiken de therapeutische relatie als uitgangspunt om eerdere relaties te onderzoeken die mogelijk de ontwikkeling van symptomen hebben bepaald.

Vroege trauma's worden onderzocht.

Erkenning van de aspecten die de creativiteit van de patiënt blokkeren en niet effectief zijn in het omgaan met levenssituaties wordt gestimuleerd.

Wanneer angsten en gevoelens van onbehagen zich bewust worden, kunnen ze productief worden aangepakt.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Droomwerk en vrije associaties worden gebruikt om de afweer van de patiënt tegen diepgewortelde gevoelens en angsten te overwinnen.

In het kader van cognitieve gedragstherapie voor de obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis worden de behandeldoelen in overleg tussen patiënt en therapeut afgesproken; bijgevolg verschillen ze van patiënt tot patiënt.

In het algemeen is de therapie gericht op het verlichten van het ongemak van de patiënt en het bereiken van de veranderingen die nodig zijn om hem/haar in staat te stellen een bevredigender leven te leiden.

De fundamentele doelstellingen die samen met de patiënt moeten worden bereikt, zijn:

om bewustzijn en acceptatie van iemands stemmingen en emoties te bevorderen
het leren van effectieve strategieën voor het omgaan met problematische situaties;
aanmoedigen van flexibiliteit op het gebied van moraliteit en ethiek;
het verlagen van te hoge prestatienormen;
het vermogen om te ontspannen tijdens vrijetijdsactiviteiten vergroten;
het vermogen ontwikkelen om meer ontspannen, informele en intieme relaties aan te gaan;
het loslaten van zelfgenoegzaam gedrag aan de ene kant, dominant gedrag aan de andere kant.

De methode die wordt gebruikt om deze doelstellingen te bereiken omvat:

de identificatie, ondervraging en daaropvolgende wijziging van fundamentele overtuigingen over zichzelf en de wereld;
het identificeren en doorbreken van vicieuze cirkels tussen emoties, gedachten en gedrag;
het gebruik van de therapeutische relatie als een context om zichzelf te zijn en onvoorwaardelijke acceptatie door de therapeut te ervaren, wat zelfacceptatie aanmoedigt en bevordert;
het gebruik van ontspanningstechnieken;
geleidelijke blootstelling aan gevreesde situaties.

Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis: medicamenteuze behandeling

Farmacologische therapie wordt momenteel gebruikt als ondersteuning van psychotherapie, om enkele symptomen van de patiënt te behandelen, indien aanwezig.

Depressie en angst worden vaak behandeld met selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's). Bij eventuele productieve symptomen worden antipsychotica gebruikt.