Wat zijn bronchiëctasieën? Een overzicht

By Cristiano Antonino On September 13, 2022

Bronchiëctasie is een chronische luchtwegaandoening die wordt gekenmerkt door een abnormale en onomkeerbare dilatatie van bepaalde delen van de bronchiale boom met als gevolg verlies van de juiste mucociliaire klaringsfunctie

Vanuit pathofysiologisch oogpunt wordt bronchiëctasie in stand gehouden door een vicieuze cirkel waarin een verandering in mucociliaire klaring wordt gevolgd door chronische luchtweginfecties, chronische ontsteking en onomkeerbare anatomische bronchiale schade, die na verloop van tijd kan leiden tot een progressie en verergering van de ziekte zelf.

Wat zijn de oorzaken van bronchiëctasie?

Bronchiëctasie kan verschillende oorzaken hebben, zowel aangeboren als verworven, zoals primaire of secundaire immuundeficiënties, eerdere longontstekingen, veranderingen in ciliaire motiliteit, schimmelinfecties (zoals van Aspergillus) of van niet-tuberculeuze mycobacteriën, auto-immuun- en chronische ontstekingsprocessen.

In 40-50% van de gevallen blijft de oorzaak van de ziekte echter onbekend ondanks uitgebreid diagnostisch onderzoek.

Wat zijn de symptomen van bronchiëctasie?

De belangrijkste symptomen/tekenen van bronchiëctasie zijn hoesten, dagelijks slijm en terugkerende luchtweginfecties (inclusief longontsteking).

Naast deze symptomen kunnen ook episodes van hemofthisis/hemoptoë (bloed in het sputum), dyspneu (kortademigheid), aanhoudende koorts en dagelijkse significante asthenie aanwezig zijn.

Diagnose

De gouden standaard voor de diagnose van bronchiëctasie is een CT-scan van de thorax met hoge resolutie en de longarts is de verwijsspecialist.

Op het moment van de diagnose van bronchiëctasie en afhankelijk van de ernst van het klinische beeld, moet een reeks laboratoriumtests worden uitgevoerd, waaronder een kwantitatieve beoordeling van de totale IgG-, IgA-, IgM- en IgE-immunoglobulinen, IgG en IgE specifiek voor A. fumigatus, eiwitelektroforese, volledige ademhalingsfunctietesten, een sputumkweektest voor bacteriën, schimmels en mycobacteriën, een bezoek bij een ademhalingsfysiotherapeut en een longarts.

Daarna is het raadzaam om elk half jaar of jaarlijks, en altijd afhankelijk van de ernst van het ziektebeeld, een sputumkweekonderzoek uit te voeren en een herevaluatie met een ademhalingsfysiotherapeut en een longarts.

Bij sommige patiënten is het ook belangrijk om bepaalde genetische aandoeningen uit te sluiten (zoals: taaislijmziekte of primitieve ciliaire dyskinesie) evenals het naast elkaar bestaan van mogelijke bindweefselaandoeningen (zoals reumatoïde artritis).

Behandelingen

Er zijn tot op heden geen Europese of Amerikaanse goedgekeurde medicijnen om deze ziekte te behandelen.

De behandeling van bronchiëctasie is volledig geïndividualiseerd op basis van de klinische en biologische kenmerken die door elke patiënt worden uitgedrukt.

De belangrijkste behandeling is respiratoire fysiotherapie, waarbij een specifiek oefenprogramma wordt gebruikt om het slijm te verwijderen dat de neiging heeft om te stagneren bij bronchiëctasie.

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Andere belangrijke instrumenten die we tot onze beschikking hebben, zijn antibiotica, immunomodulerende therapieën, luchtwegverwijders (indien bronchiale obstructie aanwezig is) en behandelingen om de twee meest voorkomende complicaties van de ziekte te beheersen: opflakkeringen en de aanwezigheid van bloed in het sputum.

De optimale behandeling van bronchiëctasie verloopt via een multidisciplinaire aanpak waarbij de longarts, geflankeerd door de ademhalingsfysiotherapeut, kan rekenen op de medewerking van andere professionals zoals de klinisch microbioloog, de radioloog, de klinisch immunoloog/reumatoloog, de geneticus, de gastro-enteroloog en de KNO-arts.