Slapeloosheid wordt gekenmerkt door een onvermogen om voldoende slaap te krijgen om zich uitgerust te voelen. Het kan te wijten zijn aan ofwel moeite met inslapen of doorslapen. Het kan er ook toe leiden dat u eerder wakker wordt dan gewenst

Van de slaap wordt vaak gemeld dat deze van chronisch slechte kwaliteit en licht en niet verfrissend is.

Als gevolg hiervan lijden mensen met slapeloosheid overdag aan symptomen zoals slechte aandacht, prikkelbaarheid en verminderde energie.

Gelukkig zijn er effectieve behandelmogelijkheden voor slapeloosheid, variërend van tijdelijk gebruik van slaappillen tot cognitieve gedragstherapie.

slapeloosheid symptomen

Bij slapeloosheid treden slaapproblemen minstens drie nachten per week op gedurende meer dan drie maanden

Slapeloosheid heeft een negatief effect op het functioneren overdag, wat leidt tot een of meer van de volgende symptomen:

• Vermoeidheid of slaperigheid overdag
• Malaise (onwel voelen)
• Slechte aandacht of concentratie
• Verminderde prestaties (fouten, ongevallen)
• Verminderde energie of motivatie
• Gedragsproblemen (dwz hyperactiviteit, impulsiviteit, agressie)
• onvermogen om te dutten
• Hoofdpijn, maagklachten en chronische pijnklachten

Naast de bovengenoemde symptomen overdag, worden stemmingsstoornissen, zoals angst of depressie, vaak geassocieerd met slapeloosheid.

Depressie kan gepaard gaan met het wakker worden in de vroege ochtend en moeite om weer in slaap te vallen.

Angst kan je geest 's nachts laten zoemen, met zorgen die over je heen komen terwijl je probeert te slapen.

Wanneer het moeilijk wordt om aan slaap te komen, kan dit het vuur van angst aanwakkeren, de zaken erger maken en een vicieuze cirkel aanwakkeren.

Bovendien kan slapeloosheid de serotoninespiegels en de functie van de frontale kwab van de hersenen beïnvloeden.

De frontale kwab is verantwoordelijk voor verschillende executieve functies, die essentieel zijn bij het maken van rationele keuzes en passende sociale interacties.

Een beperking kan zo groot zijn dat het vermogen om zelfmoordgedachten te onderdrukken, of zelfs de regelrechte impuls om zelfmoord te plegen, verloren kan gaan.

Studies suggereren dat het risico op zelfmoord kan verdubbelen bij mensen met deze aandoening.

Oorzaken van slapeloosheid

Het begrip van deskundigen van de oorzaak van slapeloosheid is geworteld in drie factoren: aanleg, provocatie en bestendiging.

Aanleg

Iedereen heeft het potentieel om het soort slaapproblemen te ontwikkelen dat kenmerkend is voor slapeloosheid.

Dit wordt een aanleg of drempel genoemd. De drempel voor het ontwikkelen van slapeloosheid verschilt per persoon.

Geloof het of niet, er zijn mensen die 's nachts zelden of nooit moeite hebben met slapen.

Aan de andere kant kunnen sommige mensen pech hebben en gewoon aanleg hebben voor slapeloosheid.

Dit heeft waarschijnlijk te maken met genetische factoren (slapeloosheid komt vaak voor in families), leeftijd, geslacht (slapeloosheid komt vaker voor bij vrouwen), middelengebruik en andere medische en psychiatrisch aandoeningen (bijv. depressie, angst of chronische pijnstoornissen, zoals migraine of fibromyalgie).

Slapeloosheid kan ook worden toegeschreven aan een verhoogd waarschuwingssignaal.

Dit heeft betrekking op het sympathische zenuwstelsel, dat verantwoordelijk is voor de "vecht- of vluchtreactie".

Sommige mensen kunnen een verhoogde sympathie hebben, wat betekent dat ze klaar zijn om te reageren op een externe dreiging.

Dit signaal kan je overdag wakker houden, maar het houdt mensen met slapeloosheid ook 's nachts wakker.

Sommigen hebben dit beschreven als "moe maar vastgebonden".

provocatie

Ook al heb je aanleg voor slapeloosheid, het moet wel worden geactiveerd.

Deze triggers worden precipiterende of provocerende factoren genoemd.

Voorbeelden van dergelijke factoren zijn:

• Alcohol, cafeïne drinken of een sigaret roken voor het slapengaan
• Televisie of huisdieren in de slaapkamer
• Reizen (veroorzaakt een jetlag)
• Ploegendienst
• Stress door een verloren baan, financiële problemen, een scheiding of het overlijden van een goede vriend of familielid
• Nachtelijke verantwoordelijkheden, zoals zuigelingenvoeding

Houd er rekening mee dat slapeloosheid doorgaans afneemt wanneer de oorzaak wordt weggenomen.

Het kan echter ook in stand worden gehouden door wijzigingen die u aanbrengt.

vereeuwiging

De laatste componenten die een voorbijgaand slaapprobleem omzetten in chronische slapeloosheid, worden bestendigende factoren genoemd.

Deze factoren kunnen het best worden begrepen aan de hand van een voorbeeld.

Stel je voor dat je midden in de nacht enkele uren wakker ligt, een veelvoorkomend verschijnsel bij slapeloosheid.

Je herkent dat je acht uur slaap nodig hebt, en door wakker te liggen snijd je deze tijd in.

Ter compensatie besluit u twee uur eerder naar bed te gaan.

Dit kan sommigen helpen, maar nu je extra vroeg naar bed gaat, kost het je meer tijd om in slaap te vallen.

Naarmate je meer van de nacht wakker ligt, neemt je frustratie toe en verergert je aanvankelijke slapeloosheid.

Uiteindelijk zijn er verschillende keuzes die uw slapeloosheid in stand kunnen houden.

Sommige mensen kiezen ervoor om hun dagelijkse activiteiten te beperken vanwege slaperigheid.

Deze vermijding kan uw lichamelijke activiteit verminderen.

Omdat u niet sport, bent u mogelijk minder moe en kunt u niet slapen.

U kunt ook in bed op uw computer gaan werken om het meeste uit uw wakkere tijd te halen.

Het licht van uw computer en de activiteit kunnen uw slaapvermogen verslechteren.

U kunt ook overdag gaan dutten om wat rust te krijgen, wat uw slaapdrang en uw vermogen om 's nachts te slapen zou kunnen ondermijnen.

Het bestaan ​​van bestendigende factoren verlengt je strijd tegen slapeloosheid.

Diagnose van slapeloosheid

Slapeloosheid wordt meestal gediagnosticeerd op basis van een zorgvuldige geschiedenis alleen.

In sommige gevallen kan een slaaplogboek, een meervoudige slaaplatentietest, slaap-waakactigrafie of een slaaponderzoek (polysomnogram) bevestigend bewijs leveren of worden gebruikt om andere slaapomstandigheden uit te sluiten, zoals circadiane ritmestoornis of slaapapneu.

Behandeling

Als slapeloosheid resulteert in een verstoorde dagfunctie, vooral als het chronisch aanhoudt, kan behandeling nodig zijn.

Hier zijn een paar belangrijke interventies die zorgverleners, met name slaapspecialisten, gebruiken om slapeloosheid te behandelen.

Uw triggers aanpakken

De slapeloosheid van veel mensen lost vanzelf op.

Een slechte nachtrust voor een schoolexamen verdwijnt bijvoorbeeld zodra de toets voorbij is.

Andere triggers kunnen worden verlicht zodra ze op de juiste manier zijn geïdentificeerd en aangepakt.

Bijvoorbeeld, het elimineren van cafeïne in de middag, het vermijden van alcohol als een "slaapmutsje" en het verwijderen van technologische apparaten of verstoringen in je slaapomgeving kan voldoende zijn om een ​​kwaliteitsshuteye te krijgen.

Als u lijdt aan chronische slapeloosheid, moet u mogelijk professionele hulp zoeken. Het kan heel nuttig zijn om de overtuigingen, gedachten en gevoelens rond uw slapeloosheid aan te pakken met een behandeling die cognitieve gedragstherapie voor slapeloosheid (CBTI) wordt genoemd.2

Met CBTI helpt een speciaal opgeleide psycholoog u uw unieke triggers te identificeren en u vervolgens te helpen ze onschadelijk te maken.

Bijvoorbeeld:

• Als je niet in slaap kunt vallen omdat je je bedtijd hebt opgeschoven, kan slaapbeperking - waarbij je je tijd in bed beperkt en dagelijkse dutjes vermijdt - de aanbeveling zijn.
• Als u 's nachts wakker ligt en niet kunt slapen, kan stimuluscontrole nuttig zijn.
• Als je geest sneller gaat als je gaat liggen, kun je baat hebben bij het observeren van een buffer zone voor het slapengaan of het plannen van piekeren gedurende de dag.

Ten slotte, als uw slapeloosheid te wijten is aan een meer langdurige trigger (bijv. ploegendienst of jetlag van frequent reizen), praat dan met uw zorgverlener over interventies die specifiek op die trigger zijn gericht.

Medicatie nemen

Er zijn veel medicijnen die op korte termijn effectief kunnen zijn voor de behandeling van slapeloosheid

Twee hoofdklassen omvatten benzodiazepine- en niet-benzodiazepine-medicatie.

Sommige van deze medicijnen op recept en vrij verkrijgbare medicijnen omvatten:

• Ambien (zolpidem)
• Melatonine
• Rozerem (ramelteon)
• Silenor (doxepin)
• Desyrel (trazodon)
• Prosom (estazolam)
• Restoril (temazepam)

De reden waarom de bovenstaande medicijnen alleen op korte termijn en niet op lange termijn mogen worden gebruikt, is dat slaappillen iets kunnen veroorzaken dat tachyfylaxie wordt genoemd.

Met dit fenomeen wordt de medicatie minder effectief, zodat hogere doses nodig zijn voor hetzelfde effect.

Uiteindelijk stopt het medicijn met werken en wanneer het wordt stopgezet, treedt rebound-slapeloosheid op.

Beheer van naast elkaar bestaande aandoeningen

Het is ook erg belangrijk om eventuele chronische problemen aan te pakken die kunnen bijdragen aan of verband houden met uw slapeloosheid, zoals een onderliggende stemmingsstoornis (bijv. depressie, angst of posttraumatische stressstoornis) of een andere slaapstoornis (bijv. slaapapneu). of rustelozebenensyndroom).

Praat met uw zorgverlener over eventuele symptomen die u ervaart die niet kunnen worden verklaard door een diagnose die u al heeft gekregen, en werk met hem of haar samen om eventuele behandelplannen die u volgt aan te passen en die moeten worden aangepast om u te helpen uw het beste.

Overweeg een complementaire therapie

Sommige mensen vinden ook verschillende aanvullende therapieën nuttig voor de behandeling van hun slapeloosheid, zoals:

• Ontspanning en biofeedback therapie
• autogene therapie
• aromatherapie
• hypnose
• Yoga
• Progressieve spierontspanning

Referenties:

Extra lezen

Lees ook:

Emergency Live nog meer ... Live: download de nieuwe gratis app van uw krant voor IOS en Android

Obstructieve slaapapneu: wat het is en hoe het te behandelen?

Tanden knarsen terwijl je slaapt: symptomen en remedies voor bruxisme

Lange covid en slapeloosheid: 'Slaapstoornissen en vermoeidheid na infectie'

Slaapstoornissen: de tekenen die niet mogen worden onderschat

Slaapwandelen: wat het is, welke symptomen het heeft en hoe het te behandelen?

Wat zijn de oorzaken van slaapwandelen?

Bron:

Zeer goed gezondheid