Wat is het Lima-syndroom? Wat onderscheidt het van het bekende Stockholm-syndroom?

By Cristiano Antonino On Augustus 26, 2022

Laten we het hebben over het syndroom van Lima: je hebt misschien al eerder van de term 'syndroom van Stockholm' gehoord. Het is wanneer een persoon een positieve band ontwikkelt met zijn ontvoerder of misbruiker

Wist je dat er een tegenovergestelde is van het Stockholm-syndroom? Het heet Lima-syndroom. Bij het Lima-syndroom vormt een ontvoerder of misbruiker een positieve band met hun slachtoffer.

Blijf lezen terwijl we ontdekken wat het Lima-syndroom precies is, de geschiedenis ervan en meer.

Wat is de definitie van het Lima-syndroom?

Het Lima-syndroom is een psychologische reactie waarbij een ontvoerder of misbruiker een positieve band met een slachtoffer ontwikkelt. Wanneer dit gebeurt, kunnen ze empathisch worden voor de omstandigheden of toestand van het individu.

Over het algemeen is er niet veel informatie beschikbaar over het syndroom van Lima. Hoewel er enkele potentiële voorbeelden van zijn in het nieuws en in de populaire cultuur, blijven wetenschappelijk onderzoek en casestudies schaars.

Wat is de geschiedenis achter het Lima-syndroom?

Het Lima-syndroom dankt zijn naam aan een gijzelingscrisis die eind 1996 begon in Lima, Peru.

Tijdens deze crisis werden enkele honderden gasten op een feest van de Japanse ambassadeur gevangengenomen en gegijzeld.

Veel van de gevangenen waren diplomaten op hoog niveau en regeringsfunctionarissen.

Hun ontvoerders waren leden van de Tupac Amaru Revolutionaire Beweging (MTRA), wiens belangrijkste eis de vrijlating van MTRA-leden uit de gevangenis was.

In de eerste maand van de crisis is een groot aantal gijzelaars vrijgelaten.

Veel van deze gijzelaars waren van groot belang, waardoor hun vrijlating in de context van de situatie contra-intuïtief leek.

Wat is hier gebeurd?

In plaats van dat de gijzelaars een positieve band met hun ontvoerders vormden, zoals bij het Stockholmsyndroom gebeurt, lijkt het omgekeerde te gebeuren — veel van de ontvoerders begonnen sympathie voor hun gevangenen te krijgen.

Deze reactie werd het syndroom van Lima genoemd.

De effecten van het Lima-syndroom verkleinden de kans dat de gevangenen gewond raakten en vergrootten de kans dat ze zouden worden vrijgelaten of zouden kunnen ontsnappen.

De gijzelingscrisis eindigde uiteindelijk in het voorjaar van 1997 toen de resterende gijzelaars werden bevrijd tijdens een operatie van de speciale troepen.

Wat zijn de symptomen van het Lima-syndroom?

Over het algemeen kan een persoon het Lima-syndroom hebben wanneer ze:

zijn in de positie van ontvoerder of misbruiker
een positieve band vormen met hun slachtoffer

Het is belangrijk op te merken dat de term 'positieve verbinding' erg breed is en vele soorten gevoelens kan omvatten.

Enkele voorbeelden kunnen mogelijk een of een combinatie van de volgende zijn:

empathie voelen voor de situatie van een gevangene
meer aandacht krijgen voor de behoeften of wensen van een gevangene
beginnen te identificeren met een gevangene
gevoelens van gehechtheid, genegenheid of zelfs genegenheid ontwikkelen voor een gevangene

Wat zijn de oorzaken van het Lima-syndroom?

Het Lima-syndroom wordt nog steeds slecht begrepen en er is heel weinig onderzoek gedaan naar de oorzaak ervan.

Veel van wat we wel weten, komt van de gijzelingscrisis waaraan het syndroom van Lima zijn naam te danken heeft.

Na de crisis werden de betrokkenen geëvalueerd door een medisch team, dat ontdekte dat veel MTRA-leden gehechtheid aan hun gevangenen ontwikkelden.

Sommigen zeiden zelfs dat ze in de toekomst in Japan naar school wilden.

Verder werden de volgende kenmerken waargenomen:

Jongeren: Veel van de MTRA-leden die betrokken waren bij de gijzeling waren tieners of jonge volwassenen.
Ideologie: Veel van de ontvoerders hadden weinig kennis van de feitelijke politieke kwesties achter de operatie en leken meer betrokken te zijn voor geldelijk gewin.

Uit deze informatie blijkt dat personen die het syndroom van Lima ontwikkelen, jonger of onervarender kunnen zijn of geen sterke overtuigingen hebben.

Naast deze kwaliteiten kunnen nog andere factoren een rol spelen:

Rapport: Het opbouwen van een vriendschappelijke verstandhouding met een ontvoerder kan bijdragen aan een positieve band. Bedenk dat veel van de gevangenen in de Lima-crisis diplomaten waren die ervaring hadden met communicatie en onderhandeling.
Tijd: Een langere periode met een persoon doorbrengen kan de groei van een verbinding bevorderen. Het is echter onwaarschijnlijk dat dit een grote rol heeft gespeeld in de crisis in Lima, aangezien veel gijzelaars al vroeg werden vrijgelaten.

Wat zijn enkele voorbeelden van het Lima-syndroom?

Een voorbeeld van het Lima-syndroom in het echte leven is gedocumenteerd in een Vice-artikel over de positieve connectie die ontstond tussen een man in Uttar Pradesh, India en zijn ontvoerders.

Het is eigenlijk een goed voorbeeld van zowel het Lima-syndroom als het Stockholm-syndroom op het werk, toen de ontvoerde man zich begon te verhouden tot de waarden van zijn ontvoerders, en de ontvoerders hem vriendelijk begonnen te behandelen en hem uiteindelijk terug naar zijn dorp vrijlieten.

Hoe kun je omgaan met het syndroom van Lima?

gerelateerde berichten

Gezondheidsuitgaven in Italië: een groeiende last voor huishoudens

11-2024-XNUMX

Volièrewaarschuwing: tussen virusevolutie en menselijke risico's

4-2024-XNUMX

Een dag in het geel tegen endometriose

28-2024-XNUMX

Hoop en innovatie in de strijd tegen alvleesklierkanker

27-2024-XNUMX

Momenteel hebben we niet veel informatie of rapporten uit de eerste hand over het Lima-syndroom en hoe het de mensen die het ontwikkelen kan beïnvloeden.

De band tussen ontvoerders en hun gevangenen en welke invloed dit heeft, is een onderwerp dat meer onderzoek vereist.

Op het eerste gezicht is het verleidelijk om het Lima-syndroom in een positief daglicht te stellen.

Dit komt omdat het wordt geassocieerd met een ontvoerder of misbruiker die een positieve band of empathie ontwikkelt met hun slachtoffer.

Maar het is belangrijk om in gedachten te houden dat deze verbinding plaatsvindt binnen een ongelijke machtsdynamiek en vaak onder traumatische omstandigheden.

Hierdoor is het mogelijk dat mensen met het Lima-syndroom tegenstrijdige of verwarrende gedachten en gevoelens ervaren.

Als je betrokken bent geweest in een situatie waarin je denkt dat je het syndroom van Lima hebt ontwikkeld, zoek dan psychologische hulp om je te helpen de gevoelens die je ervaart beter te begrijpen en ermee om te gaan.

Hoe verhoudt het Lima-syndroom zich tot het Stockholm-syndroom?

Bij het Stockholm-syndroom ontwikkelt een persoon positieve gevoelens tegenover zijn ontvoerder of misbruiker.

Het is het tegenovergestelde van het Lima-syndroom.

Er wordt aangenomen dat het Stockholm-syndroom een coping-mechanisme kan zijn om iemand te helpen zijn situatie te verwerken en te accepteren tijdens een periode van trauma.

Hoewel het Lima-syndroom slecht gedefinieerd is, zijn er vier kenmerken die vaak worden geassocieerd met de ontwikkeling van het Stockholm-syndroom.

Dit zijn wanneer een persoon:

gelooft dat er een bedreiging voor hun leven is die zal worden uitgevoerd
ziet waarde in kleine vriendelijke daden van hun ontvoerder of misbruiker
geïsoleerd is van andere standpunten of perspectieven dan die van hun ontvoerder of misbruiker
gelooft niet dat ze uit hun situatie kunnen ontsnappen

Er is meer onderzoek naar het Stockholm-syndroom dan naar het Lima-syndroom, hoewel het vaak beperkt is tot kleine studies

Naast ontvoerings- en gijzelingssituaties wijst onderzoek uit dat het Stockholmsyndroom kan optreden in de volgende situaties:

Beledigende relaties: Dit kan elke vorm van fysiek, emotioneel of seksueel misbruik zijn. Een paper uit 2007 merkt op dat het mogelijk is voor degenen die misbruik ervaren om een band te vormen met of samen te werken met hun misbruiker.
Sekshandel: uit een onderzoek uit 2018 waarin interviews met vrouwelijke sekswerkers werden geanalyseerd, bleek dat veel van hun persoonlijke verhalen over hun ervaringen consistent waren met aspecten van het Stockholm-syndroom.
Kindermishandeling: in een artikel uit 2005 wordt opgemerkt dat de emotionele band die kan ontstaan tussen een kind en zijn misbruiker de misbruiker in staat kan stellen, maar hem ook kan beschermen lang nadat het misbruik is gestopt.
Sport: een paper uit 2018 onderzocht de relatiedynamiek tussen atleten en coaches die misbruik maken van coachingmethoden en hoe dit een voorbeeld kan zijn van het Stockholm-syndroom.

Het is ook belangrijk om te onthouden dat elk individu anders reageert op stress en trauma.

Als zodanig zullen niet alle mensen het Stockholm-syndroom ontwikkelen wanneer ze in een van de bovenstaande situaties worden geplaatst.

Hoewel het Lima-syndroom is waargenomen in scenario's voor ontvoering en gijzeling, is het momenteel niet bekend of het zich kan ontwikkelen binnen de vier aanvullende scenario's die hierboven zijn besproken.

Referenties:

Adorjan M, et al. (2016). Stockholm syndroom als volkstaal bron. DOI:
10.1111 / j.1533-8525.2012.01241.x
Alexander DA, et al. (2009). Ontvoering en gijzeling: een overzicht van effecten, coping en veerkracht. DOI:
10.1258%2Fjrsm.2008.080347
BachandC, et al. (2018). Stockholm-syndroom bij atletiek: een paradox. DOI:
10.1017/cha.2018.31
Busuttil W, et al. (2008). Langdurige opsluiting: effecten op gijzelaars van terrorisme. DOI:
10.1136/jramc-154-02-12
Cantor C, et al. (2007). Traumatische beknelling, verzoening en complexe posttraumatische stressstoornis: evolutionaire perspectieven van gijzelingsreacties, huiselijk geweld en het Stockholm-syndroom. DOI:
10.1080/00048670701261178
Julich S. (2005). Stockholm syndroom en seksueel misbruik van kinderen [Abstract]. DOI:
10.1300/j070v14n03_06
Karan A, et al. (2018). Heeft het Stockholm-syndroom invloed op vrouwelijke sekswerkers? De zaak voor een 'Sonagachi-syndroom'. DOI:
10.1186%2Fs12914-018-0148-4
Kato N, et al. (2007). PTSS: hersenmechanismen en klinische implicaties.
books.google.com/books?id=FUOHCwnHFKUC&pg=PA149&dq=%22Lima+Syndrome%22#v=onepage&q=%22Lima%20Syndrome%22&f=false
Mullin N, et al. (2019). De ultieme alfabetische GP-gids voor ongebruikelijk psychiatrisch stoornissen voortgezet.
mbmj.co.uk/index.php/mbmj/article/view/244/208
Namnyak M, et al. (2007). "Stockholm-syndroom": psychiatrische diagnose of stadsmythe?
researchgate.net/publication/5819575_'Stockholm_syndroom'_Psychiatric_diagnosis_or_urban_myth
Panjabi RKL. (1997). Terreur op het verjaardagsfeestje van de keizer: een analyse van het gijzelingsincident bij de Japanse ambassade in Lima, Peru.
elibrary.law.psu.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1423&context=psilr