Aktywatory plazminogenu to substancje należące do grupy leków fibrynolitycznych

Pobudzają powstawanie plazminy, enzymu chroniącego organizm przed powstawaniem zatorów w naczyniach krwionośnych poprzez niszczenie pewnych struktur we krwi, takich jak fibryna (białko stosowane w krzepnięciu krwi) i skrzepliny (stałe masy fibryny, płytki krwi, białe krwinki i czerwone krwinki, które mogą tworzyć się w naczyniach krwionośnych).

Organizm ludzki nie wytwarza bezpośrednio plazminy, ale nieaktywny prekursor, plazminogen, który jest aktywowany przez różne substancje

Dawkowanie aktywatorów plazminogenu w organizmie człowieka jest niezbędne do kontrolowania fibrynolizy, czyli procesu rozpuszczania sieci fibryny (białka odpowiedzialnego za krzepnięcie) powstałej w wyniku krzepnięcia krwi: fibrynoliza zapewnia, że ​​po krwotoku nie tworzą się skrzepy krwi ustał i że te skrzepy nie zatykają naczyń krwionośnych i uniemożliwiają normalne krążenie krwi (zakrzepica).

Do czego służą aktywatory plazminogenu?

Aktywatory stosuje się w poważnych chorobach układu krążenia, takich jak zator płucny, zakrzepica żył głębokich czy zawał mięśnia sercowego.

Jak pobierane są aktywatory plazminogenu?

Aktywatory podaje się dożylnie.

Są eliminowane przez nerki.

Skutki uboczne aktywatorów plazminogenu

Główne skutki uboczne stosowania tych leków to krwawienie w przypadku jednoczesnego przyjmowania innych leków przeciwzakrzepowych lub przedawkowania.

Ostrzeżenia dotyczące aktywatorów plazminogenu

Stosowanie tych leków nasila działanie innych leków przeciwzakrzepowych przyjmowanych w tym samym czasie.

Czytaj także:

Wiedząc, że zakrzepica może interweniować w skrzep krwi

Podwyższone transaminazy: co to oznacza i z jakimi chorobami może być związany

Źródło:

Humanitas